Temat: Wiara, religia, Kościół i sprawy z tym związane

Tak, można wierzyć, że zmieniamy świat, można wierzyć, że istnieje los i wszystko jest już napisane, można wierzyć w przeznaczenie, można też nie wierzyć w nic, jak to czynią ateiści.
Nie rozumiem tylko, czemu uważają oni swoją wiarę za najinteligentniejszą i najbardziej udowodnioną...

bo tak jest?och tak,oczywiście dla ciebie twoja wiara w boga którego nikt nigdy nie widzial,ani jezusa ani jego "cudów" jest najbardziej udowodniona,prawda?

Nie jestem katolikiem, ani nawet chrześcijaninem.

Poza tym.
Skoro nie ma żadnych dowodów na nieistnienie Boga i żadnych dowodów na istnienie Boga, to chyba obie teorie są równie prawdopodobne, nie?

jak to nie ma dowodów na nieistnienie boga? widzisz go?czujesz go? (lol) słyszysz go?

jesli odpowiedz to 3x nie-to znaczy że boga nie ma,proste i logiczne

Ej, dognux. Wiesz na czym opiera się wiara? Na przyswojeniu danego poglądu, że istnieje ktoś (coś), czego nie da się określić fizycznie w żaden sposób. Jeżeli zamierzasz się kłócić w taki sposób jak do tej pory, możesz iść. Twoje stanowiska są zupełnie bez sensu, ponieważ z góry negujesz wszystko i myślisz, że Twoja racja uderzy w nas wszystkich i momentalnie zmienimy wyznawane wartości. Nie ma żadnego dowodu na istnienie Boga i na jego nieistnienie. To jest ta cała wiara, której prawy nie udaje Ci się przyjąć do świadomości.

Jeżeli będziesz chciał ponownie napisać, że przecież Boga i tak nie ma, albo coś w tym stylu - daruj sobie.

To raczej była odpowiedź na:

Nie wiem czy jest sens kontynuowania "dyskusji" o mózgu, ale przecież można go "poczuć i usłyszeć". Dokonać tego można chociażby ruszając ręką, czytając książkę czy po prostu oglądając otaczający nas świat. Tak więc przykład może to nie był najlepszy.

Co do samej wiary i istnienia Boga to myślę, że nie można na tym polu dojść do niczego sensownego bo "pewna" strona rozmowy nakazuje odrzucenie racjonalizmu, bo przecież Boga nie da się objąć rozumem. W takim układzie spraw, dyskusja (czyt. wymiana LOGICZNYCH argumentów) jest bezcelowa, bo Bóg nie podlega logice. Zawsze mnie jednak zastanawiało, dlaczego wiara mimo, że jest bardzo stara, przetrwała tak długo? Tzn. chodzi mi o to, że ludzie w tamtych czasach mieli skłonności do wiary w różne zabobony, czcili zjawiska zupełnie naturalne, itp. Dopiero wraz z rozwojem cywilizacji wszystko co było kiedyś niezwykłe, stawało się zupełnie wytłumaczalne. Doszedłem jedynie do tego, że ludzie wierzący odrzucają właśnie racjonalne podejście do sprawy.

Sam jestem ateistą, ale sądzę, że nawet gdyby Bóg istniał i ja byłbym tego pewien, nie zmieniłbym swojego podejścia do niego. Tak, to też jest wielce nielogiczne, ale myślę, że mam swoje powody i są one na tyle dobre, że mogę z tym żyć.

Nie master, mylisz się. To, że każdy ma mózg wiemy inaczej nie byłby w stanie żyć.