Temat: Przygody PK! [25.07.10 zamknięcie tematu]

poziom powieści dostosowany do tematu i torga, przecież to nie opowiadanie ;)
Fibula, niedziela wieczór.

Podszedłem do kolejnego rotworma. Łapczywie próbował mnie dziabnąć, lecz ja z gracją przeskoczyłem obok jednocześnie unosząc swój topór. Nie miał szans. W ciele znalazłem kilka złotych monet. Biedak pewnie myślał, że to krakersy.
Mój rycerz miał dwudziesty trzeci poziom. Dużo czasu spędziłem na treningu - walka toporem nie miała przede mną tajemnic.
Oprócz mnie, z racji weekendu i idealnej pory do gry, w jaskini polowały 4 osoby. W sumie była nas piątka. Nie był to najlepszy układ, ale w myśl powiedzenia 'lepszy rydz, niż nic' wciąż biegałem i zdobywałem jakieś doświadczenie.

Coś jednak było nie tak. Mijając się z innym rycerzem i wymieniając przyjazne uśmiechy usłyszałem okropny krzyk, wręcz skrzek. Brzmiał on mniej więcej 'Kraaaak ork'. Stanąłem jak wryty. "Przecież tutaj nie ma orców berserkerów" - pomyślałem. Nim zdążyłem się głębiej nad tym zastanowić, usłyszałem ponownie krzyk. Tym razem człowieka. Szybko podbiegłem spojrzeć co się dzieje przy wejściu do jaskini. Kolega rycerz, niewiele myśląc, zrobił to samo.

Wybałuszyłem oczy. Nie mogłem uwierzyć. Piętnaście osób, ubranych na czarno, próbowało otoczyć rycerza, który jeszcze przed chwilą razem z nami trenował na rotwormach. Z przerażeniem patrzyłem, jak leżąc na glebie próbował sparować swą tarczą ciosy przeciwników. Niestety, coś wybuchło, coś strzeliło i rycerz wydał ostatni w swoim życiu ryk.

Odwróciłem się plecami do ściany.
- Kurwa! - błyskotliwie stwierdziłem. Pognałem jak szalony w głąb jaskini. Kątem oka dostrzegłem, jak banda zabójców wchodzi do jaskini i dostrzega kolejną ofiarę - mojego tymczasowego znajomego, również rycerza. Stawiał opór nie dłużej, niż 5 sekund.

Biegnąć, szybko oceniłem swoje szanse. Miałem dwa plecaki napojów leczących i i 20 mikstur przywracających manę. Może zdołałbym uciec jednemu, może trzem. Ale nie piętnastu... Jasna cholera. Po runach obszarowych widziałem, jak dorwali kolejną ofiarę. Moja kolej była kwestią czasu.

- Co robić? Co robić!? - spytałem sam siebie żałośnie. Nie ma się co łudzić - moja sytuacja była beznadziejna.

Biorąc pod uwagę to, że w zwykłej konfrontacji nie miałbym najmniejszych szans, postanowiłem postawić wszystko na jedną kartę i zaryzykować. Szybko zmieniłem ubrania na czarne i pobiegłem w stronę ostatniego już paladyna, który nie wiedział co się aktualnie dzieje. Znalazłem go szybko za pomocą czarów. Nie zastanawiając się długo, włączyłem tryb pvp i przywaliłem mu z całej siły w korpus. Zachwiał się, odwrócił i odpowiedział kontratakiem. O to mi chodziło.

- HERE! - wrzasnąłem w głąb jaskini, zanim ugryzłem się w język. Było to niczym samobójstwo, bo moje ryki przywołały całą ekipę. Teraz miała nastąpić chwila prawdy.

...udało się! Zabójcy widząc 'swojego' szybko się do mnie przyłączyli i jeszcze szybciej odebrali zdziwionemu paladynowi życie.
- Tylko nie bądźcie szwedami, brazylijczykami albo innymi turkami, błagam, mówcie w jakimś normalnym języku... - pomyślałem. Jeżeli zapytaliby mnie o cokolwiek w swoim narzeczu, to cały mój fortel poszedłby się pieprzyć.
Stanąłem oko w oko z bardzo doświadczonym magiem.
- Jest tam na górze ktoś jeszcze? - spytał. Po polsku! Rodacy! Nie zważając na powagę sytuacji miałem ochotę skakać. Szczęście w nieszczęściu!
- Nie wiem, oderwałem się od grupy, bo próbował uciekać. Nie penetrowałem dalszych zakątków, ale na pewno tam się jeszcze ktoś kryje - powiedziałem najbardziej dostojnie, jak potrafiłem. Podziałało. Cała grupka z dostojnymi okrzykami "hura!" i "Jeszcze Polska nie zginęła" rzuciła się wgłąb jaskini.

Poczekałem chwilę. Drugą. Aż wszyscy znikną mi z oczu. Nie mogłem tak sobie po prostu odejść. Trzeba było zachować do końca pozory. Jednocześnie trzeba było być szybkim - na górze nikogo nie było i kwestią czasu było to, że grupka zaraz wróci.

Po piętnastu sekundach wyrwałem do wyjścia, ignorując wszelkie kreatury, które próbowały mnie zjeść. Drżącymi rękami wsadziłem klucz do drzwi. Przez studnię wydostałem się na zewnątrz.
- Wolność! Żyję! - ryknąłem. Szybko przebrałem się w swoje ciuchy i uciekłem w bezpieczne miejsce.

Przygoda nauczyła mnie, że nawet z najgorszej opresji da się wyjść zachowując zimną krew i na bieżąco wszystko kalkulując. Dziękuję ;d

Mam nadzieje że moja mała przygoda się wam spodoba, będę raczej pisał w stylu pseudo-rpg.
Endżoj my shit.

Pewnego słonecznego dzionka (co ja mówię... w tibi nie ma słońca. No ale jest jego odpowiednik czyli lighthack!) moje buty same z siebie zaniosły mnie (czyt. map-walking) na wielkie cmentarzysko które to okoliczna hołota i elita handlu burakami cukrowymi nazwało "Ghostland".
Ah... zapomniałem się z deka opisać....
Byłem paladynem (nie, nie tutaj tak nazywamy łucznika) o poziomie doświadczenia 16, 57 poziomie "władania broni miotanych potocznie zwanymi "spirami i arołsami" i o tak zaniedbanych umiejętnościach blokowania ataków ze niezbyt warto się o nim wypowiadać.

A więc przejdźmy do "fabuły"(O ile taka w ogóle istnieje...).
Na "Ghostlandzie" roiło się od "noobów" (czyt. osobnikach o iq -42) więc moje doświadczenie raczej się nie wzbogaciło. Każda próba nawiązania konwersacji kończyła się pytaniem "Br?", odpowiedzią "No!/..." i czytaniem 450 słów o których przedtem nie miałem pojęcia (No może oprócz br, puta, fdp, hunted itp) najśmieszniejsze było to że niektóre z tych "ivul pro" nawet nie było na moim servie.

A więc kiedy mój "wnerwing" level był już baardzo (nie pytaj jak bardzo) wyysoki wybrałem się na cave z dsami.
Znalazłem tam kilka zmutowanych nietoperzy które gryzły mnie w ****** (podpowiedź, rośnie od reputów!) ale ofc. był tam także "potwór" który jest na każdym servie i na każdym expie.
Tak, to był noobek.
W 15 sec. zaspamował mi pogróżkami (Hunted, dead, "U no play this serwer") ale niezbyt się nimi przejmowałem. Po chwili kolo uraził mój czuły punkt. "Br???".... Odpisałem mu tylko "Twoja stara jest br!" i zaatakowałem. Kolo zrobił zdziwioną minę i zaczął uciekać uderzając mnie z wanda i innego shitu. Goniłem go bez kompleksów ponieważ miałem w torbie actimele o smaku truskawkowym i także o nowym smaku "Jagodowym z całymi kawałkami bananów". Najlepsze było to
że ten kolo naprawdę miał pro! Po chwili do akcji dołączył 93 ms. Mam na myśli to że zabił mnie w ułamku sekund.
I tak zakończyła się ta porąbana przygoda dzięki której nauczyłem się żeby zawsze nosić Plate Boxers (arm3) aby baty nie mogły niszczyć najważniejszego "cluba" w życiu każdego tibijczyka...
Mam nadzieje że nie było aż tak źle,
wybaczcie mi błędy w interpunkcji i oschły humor ale tak to jest jak już kogoś stara nie kocha.
Dobranoc.

Działo się to kilka dni temu na świecie Eternia, gdzie z nudów zrobiłem paladyna. Od razu po zdobyciu 8 poziomu , mój kolega (też paladyn, lvl 14) spytał mnie czy pójdziemy odebrać komuś życie. Moja umiejętność walki na dystans wynosiła 24 więc nie miałem zbyt wielkich szans na przeżycie, ale zgodziłem się.
Byliśmy razem w Carlin. Po krótkiej naradzie, poszliśmy do krypty, gdzie zamieszkiwały trolle. Zauważyliśmy otwarte drzwi, więc wkroczyliśmy do środka. Naszym oczom ukazał się 8 paladyn. Podszedł do nas i spytał: "br ?" Strasznie nas to zdenerwowało ! Zaczęliśmy atakować. Moje uderzenia zbytnio go nie raniły, ale widziałem w jego oczach strach.
Z uporem próbował przedostać się do drzwi. Próbowaliśmy go odepchnąć, a później zagrodzić skrzynią. Udało się. Żadni pieniędzy i uzbrojenia nawiązaliśmy krótki dialog:
- give me armor - powiedział mój kolega
- relog - krzyknął brazylijczyk
Zdenerwowani zaczęliśmy rzucać w niego włóczniami z całych sił.
Udało się, zginął. Zdjąłem mu plecak. W środku znajdowały się złote monety. Wiedzieliśmy jednak, że to jeszcze nie koniec. Po chwili usłyszeliśmy, że ktoś schodzi po schodach. Był to 15 poziomowy Druid. Widziałem, że nie ma klucza do drzwi. Szybko spytałem: "open ?" "yes" - usłyszałem. Zamknąwszy go w środku, dałem sygnał do ataku. Nie był to przeciwnik wymagający, jednak kilka razy bardzo mocno nas skaleczył. Na szczęście mieliśmy miksturę zdrowia, co pozwoliło częściowo zregenerować rany. On także posiadał jeden taki napój, lecz szybko go stracił. Po krótkiej walce upadł pokonany na ziemię. Posiadał plażowy plecak, linę i łopatę. Z uśmiechem na twarzy czekaliśmy, aż zniknie nam czas niemożności wejścia do miejsc strzeżonych. Wychodząc z krypty spotkaliśmy jeszcze 8 poziomowego druida. Próbowaliśmy zepchnąć go do rogu, jednak był on bardzo zwinny. Blokując drzwi rzucaliśmy w niego włóczniami. Odepchnął mnie i pobiegł w stronę miasta. Już miał przechodzić przez most, gdy poczuł śmiertelne trafienie. W plecaku były tylko lina i łopata. Wyrzuciliśmy te śmieci i udaliśmy się w bezpieczne miejsce. Tak zakończyła się nasza pierwsza przygoda.


Trochę RPG, trochę tibilijskiego slangu ;]
Jeżeli chcecie screeny to piszcie ;]

#down

xD.

Jako iż moja poprzednia przygoda jakoś wam uszła opiszę jeszcze jedną która to miała miejsce wczoraj w nocy.

Mój kolega z wojska (czyt. glidi) kończył z tibią i rozdawał postacie na prawo i na lewo. W moje roztrzęsione od strzelania lmm`ami ręce trafił mag o poziomie 21.

Postać ta nie miała zbyt dużo pieniędzy (Mój kolega trenował cluba w bur**lu amazonek za miastem : ]), nie miała także prawie żadnego eq ale miał kilka plecaków actimeli o smaku jagodowym (z całymi kawałkami bananów ofkours!). Postanowiłem udać się na Ghostland (zwany także Brlandem) aby to pozabijać niewinne "fady" i inne "puty". A więc kiedy jakoś uciekłem z króliczej nory (Te małe bestię nieźle gryzą w stopy) udałem się do cave którego opisałem. Jako iż kolega nie miał plate boxers nietoperze pogryzły mojego już poniszczonego (amazonki&klóliki) hairy cluba lecz szybko umarły jako iż dostały różdżką po skrzydełkach. Na dole ujrzałem 16 paladyna który ledwo co trafiał w ghoule >.<
Tak to był noobek.
Dziabnąłem go różdżką w oko i zafundowałem mu kopniaka w kolano. Zwinął się z bólu i zaczął uciekać. Po chwili biegu potknął się (Sam tam wbiegł pewnie przez laga albo myślał że tak mi ucieknie) tak niefortunnie że zanurkował głową w dziurę dsów.
Pozostało tylko złapać go za nogę i wyciągnąć jego resztki.
Z nóg zdjąłem mu stalowe nogawice (Plejt.) a w plecaku miał 300gp, 2 skulle (jeszcze raz >.<) i linę. Tymczasem do cave wdarł się 27 druid który wykupił sobie czity. Jednym zaklęciem zamroził mi kroczę lecz ja odpowiedziałem mu z zaklęcia o działaniu podobnym do miotacza ognia z ruskiego czołgu więc on użył actimela o smaku jagodowym i przystąpił do ataku a ja, do ucieczki. Piłem actimel za actimelem lecz obrywałem coraz mocniej i mocniej. Po chwili miałem już tylko kilka actimeli więc przystąpiłem do dywersji słownej.
"Hunted" powiedziałem lecz on sobie nic z tego nie robił i jak się domyślacie po chwili byłem już na jego łasce.
"Pay armor" zażądał. Co on sobie myśli... Komornik jakiś?
Rzuciłem mu leather arma którego miałem na sobie i znów pobiegłem.
Zażądał 200 gp więc mu je dałem (i tak by poleciały z baga :/) ale ta menda uderzyła jeszcze raz i zamroziła mi mój malutki mózg używając do tego uszu.
Obudziłem się na jakimś zadupiu, obok mnie stała jakaś ćpunka która mówiła wszystkim że ma moc leczenia a ten który mnie zabił napisał na nyebyesko "xD..."
Kiedyś się zemszczę.
I tak to char kolegi : ].


Miłych snów,
PoH