To co w życiu najważniejsze nigdy nie zależy od logiki

Cytuj:

---

Taidio napisał

aha XD

Ty to jesteś taki trochę wujek janusz co przyjdzie na imieniny i będzie najebany rozmawiał o jakichś prawdach życiowych które sobie ubzdurał i o których jest święcie przekonany że są prawdziwe i słuszne

---

Jeśli twój wujek Janusz swoją wiedzę opiera na tym co usłyszy na imieninowych imprezach od najebanych ziomków od flaszki to trudno. Ja tam nie słucham nikogo, czy to najebany czy trzeźwy, czy to telenowela w tv czy czasopismo dla "prawdziwego" faceta. Ja mam swoje własne zdanie i jeśli coś widzę na własne oczy to choćby skały srały nie dam sobie wmówić, że czarne jest białe. Choćby i sam Einstein próbował mi wytłumaczyć, że to tylko iluzja optyczna i tak naprawdę to biała kartka tylko Bóg zgasił światło. :P

Cytuj:

---

KrystianeK napisał

Biedni ludzie na pewno nie są szczęśliwsi od bogatych. Ale już Ci, którzy nie potrzebują wiele od życia, którym wystarczy skromne życie, już tak :) to duża różnica.

"Człowiek nowoczesny" według mnie nie ma obecnie szans na w pełni szczęśliwe życie, bo otaczający nas świat nam na to nie pozwala. Nie ma granicy, którą człowiek może osiągnąć i goni, a póki goni nie jest szczęśliwy.

---

Masz rację, źle się wyraziłem, ale dokładnie o to mi chodziło. :)

Cytuj:

---

infra-red napisał

co to znaczy w pełni szczęśliwe życie?
czy koniecznie szczęście=osiągnięcie jakiegoś celu
a może właśnie pogoń za tym celem nadaje życiu sens i powoduje, że człowiek jest szczęśliwy, bo do czegoś dąży
jak osiągnie ten cel to on staje się codziennością i rutyną i po jakimś czasie przestaje cieszyć

---

W pełni szczęśliwe życie jest wtedy kiedy nic cię nie martwi i jesteś zadowolony.
Ciągła pogoń to tylko wieczny stres i wieczne niezadowolenie, a więc czysta przeciwność szczęścia.

Załącznik 348300 bądż żulem wygraj życie

w ogóle kto cie upoważnił do definiowania takich rzeczy jak szczęście xD zresztą dyskusja z tobą jest idiotyczna bo sam nie wiesz co piszesz, dla ciebie ludzie którzy nie potrzebują wiele od życia = ludzie żyjący w biedzie = najszczęśliwsi ludzie ever, no na pewno są biedni dlatego żeby być szczęśliwym, a nie dlatego że do tego ich doprowadziły jakieś sytuacje życiowe

Cytuj:

---

infra-red napisał

albo coś robisz w życiu, zdobywasz, działasz, dążysz do czegoś
albo "nic Cię nie martwi i jesteś zadowolony"
stan permanentnego szczęścia nie istnieje
życie bez żadnych trosk to nuda
musi być coś, co powoduje jakiekolwiek napięcie

---

No widzisz, dla ciebie życie bez żadnych trosk to nuda. Sam więc przyznajesz, że nie potrafisz być szczęśliwy i zawsze musisz sobie jakiś problem wymyślić. :)

Według mnie to kapitalizm tak ludzi wypacza. Wszędzie tylko żądza pieniądza i ciągła gonitwa żeby mieć więcej.

Cytuj:

---

Taidio napisał

zresztą dyskusja z tobą jest idiotyczna bo sam nie wiesz co piszesz

---

Zajrzyj więc do lusterka i zadaj sobie pytanie kim jesteś skoro ciągniesz z uporem tą dyskusje. XD

Cytuj:

---

Tygrrysek napisał

W pełni szczęśliwe życie jest wtedy kiedy nic cię nie martwi i jesteś zadowolony.

---

Nie da się osiągnąć permanentnie takiego stanu. Żadnych stresów to człowiek nie będzie miał dopiero jak umrze.

Poza tym poziom odczuwanej satysfakcji z życia zależy od naprawdę wielu czynników, a ty twierdzisz, że szczęśliwi są ludzie, którzy są biedni, co jest w sumie totalnym idiotyzmem. Pieniądze dodatnio korelują ze szczęściem, ale tylko do momentu, w którym zapewniają one podstawowe potrzeby człowieka, tj. mieszkanie, jedzenie, itp. Jak więc osoba biedna może być szczęśliwa skoro nie może ona zaspokoić swoich podstawowych potrzeb?

Cytuj:

---

pork chop napisał

Nie da się osiągnąć permanentnie takiego stanu. Żadnych stresów to człowiek nie będzie miał dopiero jak umrze.

---

A tam. Wszystko zależy od człowieka. Jeden ci powie, że nie da się wstać z łóżka, inny z kolei pobiegnie w maratonie, a jeszcze inny poleci na księżyc.

Cytuj:

---

Tygrrysek napisał

A tam. Wszystko zależy od człowieka. Jeden ci powie, że nie da się wstać z łóżka, inny z kolei pobiegnie w maratonie, a jeszcze inny poleci na księżyc.

---

Ooo, brawo, odkryłeś coś takiego jak indywidualne predyspozycje genetyczne. Nie zmienia to faktu, że stan permanentnego szczęścia, nawet gdyby był w jakiś sposób osiągalny byłby stanem patologicznym, zatrzymującym w miejscu. Nie robiłbyś nic, bo wszystko by ci odpowiadało, zatrzymałbyś się w rozwoju.

Cytuj:

---

infra-red napisał

inaczej definiuję szczęście
dla mnie to nie jest bierna postawa
nie zadowala mnie nicnierobienie ze sobą, trwanie w jakimś beznadziejnym układzie życiowym, tylko dlatego, że jest on bezstresowy, a odstąpienie od niego wymaga trochę nerwów i samozaparcia
i nie mówię tu o wymyślaniu problemów tylko o motywacji do życia
którą jest w pewien sposób krótkotrwały stres

---

Nie zrozum mnie źle, to o czym ja mówię to nie żadne nic nie robienie. Robić można wiele rzeczy, ale robisz to dla relaksu. Jako hobby czy przyjemne spędzanie czasu. To nie jest gonitwa o której mówię. To o czym ja mówię to presja, którą wywiera na tobie społeczeństwo, robisz rzeczy tylko dlatego, bo tak trzeba, bo tak chcą inni, bo nie wypada inaczej, bo co sobie ludzie o mnie pomyślą, bo muszę być lepszy od sąsiada. Ludzie ciągle gonią za pieniądzem, a jak już im się pewnego dnia uda go dogonić to budzą się z ręką w nocniku na stare lata i żądają sobie pytanie czy było warto?

Cytuj:

---

pork chop napisał

Ooo, brawo, odkryłeś coś takiego jak indywidualne predyspozycje genetyczne. Nie zmienia to faktu, że stan permanentnego szczęścia, nawet gdyby był w jakiś sposób osiągalny byłby stanem patologicznym, zatrzymującym w miejscu. Nie robiłbyś nic, bo wszystko by ci odpowiadało, zatrzymałbyś się w rozwoju.

---

Widzę ty też mnie nie zrozumiałeś. :)

Cytuj:

---

Tygrrysek napisał

Nie zrozum mnie źle, to o czym ja mówię to nie żadne nic nie robienie. Robić można wiele rzeczy, ale robisz to dla relaksu. Jako hobby czy przyjemne spędzanie czasu. To nie jest gonitwa o której mówię. To o czym ja mówię to presja, którą wywiera na tobie społeczeństwo, robisz rzeczy tylko dlatego, bo tak trzeba, bo tak chcą inni, bo nie wypada inaczej, bo co sobie ludzie o mnie pomyślą, bo muszę być lepszy od sąsiada. Ludzie ciągle gonią za pieniądzem, a jak już im się pewnego dnia uda go dogonić to budzą się z ręką w nocniku na stare lata i żądają sobie pytanie czy było warto?

---

Całkiem fajne podsumowanie i nawet zgodne z tym co było do zaobserwowania 20 lat temu.
Trochę się od tego czasu pozmieniało i ludzie żyją tak by realizować swoje marzenia, albo tylko ja się wokół takich obracam ;/

Cytuj:

---

Tygrrysek napisał

To o czym ja mówię to presja, którą wywiera na tobie społeczeństwo, robisz rzeczy tylko dlatego, bo tak trzeba, bo tak chcą inni, bo nie wypada inaczej, bo co sobie ludzie o mnie pomyślą, bo muszę być lepszy od sąsiada.

---

A co to ma do szczęścia? Presja społeczeństwa to coś normalnego, co prawdopodobnie istniało od zawsze. Jednostki inne, odmienne w jakiś sposób przebijały się lub były miażdżone pod tą właśnie presją. Naturalne zachowanie człowieka, że chce być akceptowany, w ten czy inny sposób.

Powiedzeniem "pieniądze szczęścia nie dają" mógłbym się podetrzeć. Oczywiście, że dają. Ale nie rozumiem jak możecie definiować:
- biedny to nieszczęśliwy
- tylko biedny może być szczęśliwy
- tylko bogaty może być szczęśliwy
- bogaty to nieszczęśliwy

etc.
Nie ma to najmniejszego sensu, bo szczęście nie ma ogólnej definicji i dla każdego znaczy, co innego. Nie zmienia to faktu, że pieniądze wszystko ułatwiają. Pośrednio czy bezpośrednio - pieniądze dają szczęście.

Ale popierdoliłem XD.

Cytuj:

---

Dzzej napisał

Nie ma to najmniejszego sensu, bo szczęście nie ma ogólnej definicji i dla każdego znaczy, co innego. Nie zmienia to faktu, że pieniądze wszystko ułatwiają. Pośrednio czy bezpośrednio - pieniądze dają szczęście.

---

niby tak, ale czy rzeczy podsuwane pod sam nos daja taka sama satysfakcje co zdobycz wydrapana z paszczy lwa?

czy czlowiek, ktory jezdzi najnowszym bentleyem i mieszka w willi z basenem jest bardziej szczesliwy od sebka w golfie III wynajmujacego mieszkanie na mokotowie? bogaty inaczej odczuwa samotnosc, smutek, radosc, chec/niechec do dzialania? myslicie, ze po 3428478392 razie wsiadanie jamesa do maybacha rozni sie czyms lub czyni go bardziej szczesliwym niz sebka odpalajacego swojego golfa?

taka natura czlowieka, ze z dobr materialnych (glownie) czerpie radosc/satysfakcje tylko przez moment, pozniej sie do nich przyzwyczaja i nie robia juz na nim wrazenia. no i wtedy chce wiecej i wiecej, sam juz nie wie po co.

pieniadze, fakt, wiele rzeczy ulatwiaja, ale tez przez skurwiala ludzka natue komplikuja bardzo duzo spraw. niejednokrotnie bylem swiadkiem glupiej zawisci i zazdrosci, "aa bo ten zarobil i sie nie podzielil", "aa bo ktos kupil cos Y a Z juz nie dostal", "Z dostal wiekszy prezent niz X" , "Tyyy, a slyszales ile Y zarabia?". ludzie sa zjebani i bardzo szybko mozna sie o tym przekonac jak zacznie ci sie finansowo powodzic.

Ale mówiąc o pieniądzach niekoniecznie musimy mieć na myśli miliony na koncie i najdroższego Bentleya w garażu. Sebek może gdzieś pracować, mieć starego Golfa i 1000 PLN na koncie, a Mateusz popracuje w jakimś biurowcu czy coś i będzie miał 6000 PLN miesięcznie. Niby tylko 5000 PLN, a robi kolosalną różnicę - jak dla mnie to wspomniany Mateusz ma większe szanse na bycie szczęśliwym, bo Sebek będzie ciągle chodził sfrustrowany, że na nic go nie stać.

Mateusz bedzie chodzil sfrustrowany, ze stac go tylko na wakacje w hiszpanii, a nie na malediwach, ze Krzysiek zarabia 25k i jezdzi nowym mercem, a on 10 letnim, ze stac go na mieszkanie, ale wolalby dom, etc.
Matusz zarabia w miare dobrze, ale jego dobry kolega z pracy zmienia robote, wkreca sie na jakies super stanowisko i nagle dostaje 3x wieksza pensje i myslisz, ze Mati patrzy na niego w ten sam sposob?


kluczem do bycia szczesliwym jest uswiadomienie sobie czym dla nas konkretnie jest szczescie, ale moim zdaniem rzeczy materialne daja nam tylko jego skrawek. myslicie, ze kiedys ludzie bez technologii i tej pogoni za nowosciami byli mniej szczesliwi niz teraz? nie wydaje mi sie

Ale trzeba rozróżniać skromne życie od klepania biedy - oszczędzanie na jedzeniu, lekach, ogrzewaniu w zimę itp. Nikt tu nie mówi, że im masz więcej pieniędzy tym jesteś szczęśliwszy, tylko że zarobki do pewnego pułapu mogą znacząco sprawić, że człowiek będzie szczęśliwszy, bo nie będzie musiał podejmować patologicznych decyzji typu kupić pasztet i masło czy szynkę, ale już bez masła. Ja na przykład aktualnie wypruwam sobie żyły, żeby osiągnąć zarobki około 5000 zł (studia, praca, kursy). Po osiągnięciu tego pułapu oczywiście będę dalej się doszkalać żeby się rozwijać i więcej zarabiać, ale będę to robić bardziej na luzie, nie przekraczając powiedzmy 40 godzin tygodniowo na obowiązki. I to nie po to, aby mieć większy dom czy szybszy samochód, ale żeby na przykład zapewnić swojemu dziecku lepszą przyszłość.

Cytuj:

---

tazx napisał

Mateusz bedzie chodzil sfrustrowany, ze stac go tylko na wakacje w hiszpanii, a nie na malediwach, ze Krzysiek zarabia 25k i jezdzi nowym mercem, a on 10 letnim, ze stac go na mieszkanie, ale wolalby dom, etc.
Matusz zarabia w miare dobrze, ale jego dobry kolega z pracy zmienia robote, wkreca sie na jakies super stanowisko i nagle dostaje 3x wieksza pensje i myslisz, ze Mati patrzy na niego w ten sam sposob?

---

porównując się z kimś całe życie nigdy nie będziemy szczęśliwy, zawsze się znajdzie się ktoś bogatszy, przystojniejszy, mądrzejszy.

Cytuj:

---

Maniek900 napisał

najwazniejsze i najszczesliwsze decyzje przychodzą nam nie z rozsadku, ale z serca.

---

np. kupowanie garnkow za kilka tysiecy zlotych i splacanie ich przez kilka lat majac skromna emeryture

albo podarowanie "wnuczkowi" sporej kwoty pieniedzy, bo mial wypadek i przyslal kolege po pieniadze

rozwiazaniem jest zachowanie odpowiedniego balansu