Temat: Dyskusja o relacjach damsko-męskich

Zdarza się, ale przechodzi szybciej niż przychodzi ;)) [2]

ze wszystkich postów to ten Halunkowy jest najbardziej trafny moim zdaniem, bo mi tez ta dupeczka sie wydaje, ze ma troche nie rowno pod sufitem

Co robicie w sytuacji gdy wasza luba nie ma dla was czasu(nie nie doprawia mi rogów) nauka i prace w domu zajmuja jej wiele czasu, mamy czas sie widziec 1 może 2x na tydzień.
Nic do tego nie mam ze się kształci i pomaga w domu, jednak czy ktoś z was miał przypadek ze luba miała mało czasu? jak to wpłyneło na związek.

No to ja sie wypowiem. W liceum pracowałem w sytemie 8-15 szkoła 15-23 praca , spotykaliśmy się w liceum no i czasami w soboty się spotykaliśmy. Jak wpłynęło? Na nią źle, na mnie nijak , bo rozumiem, że czasami po prostu trzeba sobie poradzić. I guess zależy od siły woli i zrozumienia danej osoby.

Podobnie. Widzieliśmy się codziennie w szkole, w weekendy też sie zdarzało, przed maturą trochę gorzej. Potem wakacje, wiadomo, prawie codziennie. Potem studia i tu już pojawiły się schody, bo raz w tygodniu. Teraz też rzadko, ale jednak. Jak wpłynęło? Chyba tak jak u Alex Fortune, na mnie wpływa to źle, bo zdarza nam się pokłócić (trudne sprawyy), na niego nijak (przynajmniej tak mi sie wydaje).

Well ja mając na myśli źle miałem na myśli na tyle źle, że zaczęła się rozglądać dookoła :P

Btw, skoro studiujesz, czy Twój chłopak studiuje w tym samym mieście? Jeśli nie, to jak radzicie sobie z tym? ;d

no a jeżeli chcesz zostać w relacji kolega koleżanka to niby dlaczego miałbyś za nią płacić, bo nie rozumiem

no nie wiem , ja czasami ( z naciskiem na czasami ) za koleżanki płacę bo uważam to za miły dżentelmeński gest i nigdy nie traktuję tego jako coś zobowiązującego ( zacznijmy od tego, że jeżeli dziewczyna czuje się zobowiązana za to, że za Nią płacę, to coś jest nie tak, bo nie robię za sponsora - to ma być czysto przyjacielski gest ;) ).

jeżeli to czysto przyjacielski gest to mam nadzieje, że czasami ona Ci się tym samym odwdzięcza, w innym przypadku na moje robisz właśnie za sponsora

To są trudne sprawy XD

Jak sobie radzimy-obecnie sobie nie radzimy, tzn ja sobie nie radzę za bardzo. Jego nowi znajomi, koleżanki (szczególnie!) itp.
Stąd te problemiki.
Ale to dłuuuuga historia.

No tak, w grę zaczynają wchodzić myśli , co się z Tą osobą dzieje i tak dalej. Wiem, że to co napiszę jest imba banalne ale moim zdaniem jest najlepszym rozwiązaniem - rozmowa, rozmowa, rozmowa. Obnażyć się z emocji i myśli przed drugą osobą.

Well, czasami zdarzało się np pożyczyć, ale raczej żadna za mnie nie płaciła i nigdy tego nie wymagałem xD I nadal nie uważam, by postawienie czegoś znajomej którą się widziało ostatni raz pół roku ( a którą np bardzo lubię ) jest czymś złym ;p

A jeśli to nic nie daje?

To wtedy trzeba się zastanowić nad tym, dlaczego nic nie daje, bo powód zawsze jest. Przykładowo:

* Nie ufasz wystarczająco partnerowi ( świadomie lub nie ) - co powoduje nawrót myśli i strachu. Głównie chodzi tu o rzeczy typu ,,Czy jest mi wierny?" ,,Czy myśli o mnie?" ,,Czy nadal jestem dla niego ważna?"
* Nie wierzysz w swoją wartość dla swojego partnera - wbrew pozorom łatwo stracić panowanie nad tym, gdy człowiek nie ma namacalnych dowodów na to, że jest ,,najpiękniejszy i najlepszy" dla swojej drugiej połówki, może zacząć myśleć o tym, że nie jest wystarczająco dobry.
* Jesteś zorientowana na inny rodzaj relacji - umówmy się, w zdrowej relacji dajemy coś i coś bierzemy. Są ludzie ( ja byłbym takim przykładem ) , którzy są w stanie wytrzymać takie sytuacje ( to nie znaczy , że nie tęsknie - bo tęsknie jak cholera, ale potrafię zacisnąć zęby i dla tej osoby czekać do kolejnego spotkania ), a są takie charaktery, które po prostu nie dają rady żyć samemu ( Ot, moja eks, cytując: ,,Potrzebuję mieć kogoś blisko" < w kontekście fizycznym - dop. ja > ).
@Edit
* Ewentualnie może po prostu komunikacja zawodzi, być szczerym z partnerem to sztuka after all, a znam wiele par, które w kwestii komunikacji leżą i kwiczą :P

Jak na moje trzeba sobie to poukładać, postarać się zrozumieć czemu jest jak jest i podjąć odpowiednie kroki , takie, aby problem rozwiązać, przy czym te kroki mogą być drastyczne ( z zerwaniem włącznie, czego nie życzę, that is ). I jeszcze jedno - to nie jest łatwe, wymaga jaj ze stali a i tak po drodze pewno będzie mnóstwo ,,krwi, potu i łez", ale warto.