Temat: Wiersze

Srała babka, srała. Trawki się trzymała. Trawka sie wysmykła, babka w gówno wdypła.;]

Mój wierszyk xD

Kiedy wiatr lekko liście zrywa
z pięknych drzew Elfickiego lasu
leśna pani budzi się z wiecznego snu
i idzie po arrows do depo ;D

Wszyscy maja taki talent i vene do pisania takich dziel sztuki a ja nic nie umiem nawet zdania dobrze sklecic :(

Wierszyk świąteczny

"Dear God..."
Zamknąłem oczy i ujrzałem ją
Stała w kącie mego pokoju
uśmiechając się delikatnie
"If you..."
Świat się rozmazał
Lecz ty wciąż byłaś tam
Patrząc się na mnie
niczym kochająca matka na dziecko
"were alive..."
Mówili, że jesteś straszna i okropna
Ty zaś byłaś piękna i majestatyczna
Wyciągnąłem dłoń ku tobie
"you know..."
Objęłaś ją delikatnie.
Twa dłoń miała być szorstka i koścista
Lecz była gładka i miękka jak u dziecka
"We would..."
Spojrzałem ci w oczy
W któych podobno do dziś
Odbija się Sodoma i Gomora
Miast tego ujrzałem w nich ulgę i spokój
podszytą delikatnie lękiem przed nieznanym
"kill you!"
Wstałem, a ty wciąż mnie trzymając
powiodłaś mnie ku niebu
aż do rzeki Styks gdzie stała łódź...


have fun ^^

Zwykłego ranka, jakich nie mało,
Słońce nad Carlin znowu wyjrzało.
Rozświetliło depo, gildie oraz mury,
Po czym całkiem złośliwie,
Wślizgnęło się za chmury.
Tym oto sposobem, ciemność znów nastała,
Gdyż straszna klątwa na miasto spaść miała.
Ludzie w twierdzy trwożni, więc wpadli w panikę,
Nie jeden z nich ze strachu wspiął się na osikę.
Schowano dzieci, zamknięto okiennice
A wszyscy zdolni walczyć wylegli na ulicę.
Zbrojni w łuki, różdżki i topory,
Mieli zamiar zabić wszystkie potwory.
Bo oto chmara orków do bram się dobijała,
Jakby z piekielnych czeluści wydostać się chciała.
Były wśród nich potężne potwory,
O skórze tak twardej, niczym kawał kory.
Niektóre przybyły wilków dosiadając,
Inne na piechotę, te szybsze niż zając.
W morderczym szale na miasto ruszyli,
Odcinali członki a kości kruszyli.
Obrońcy miasta również, tajną broń swą mieli,
A kto go z mieczem ujrzał, odrazu się weselił.
Był nią jeden rycerz, wojownik wspaniały,
oślepiający kunsztem, chociaż wzrostem mały.
Imię temu mistrzowi dosyć śmieszne dano,
Więc tak dla wygody, "Bilbo" nań wołano.
Lecz oto bramy pękły, zawiasy puściły,
I stada wściekłych orków do miasta wpuściły.
Rozgorzała walka, bezlitosna, krwawa,
Choć dla mistrza Bilba była jak zabawa.
Tępił swoim mieczem najeźdźców oddziały,
Jak posąg granitowy, On był tak trwały.
Kto wie jak szybko orkowie by zgineli,
Gdyby toreb z uhami przy sobie nie mieli.
Nawet magia i runy dużo im nie dały
i wkrótce na ulicach leżały orków zwały.
Gdy ostatni z nich padł zabity drzwiami,
Radosny krzyk obrońców zabrzmiał nad polami.
Gdy wieczorem w karczmie przy piwku śpiewano,
Intymne pytanie Bilbowi zadano.
"Mistrzu nasz i mentorze,
Odpowiedź twa nas wspomoże.
Czemuś w wlace taki trwały,
Chociaż wzrostem śmiesznie mały?"
Mistrz Bilbo odchrząknął, by rzec po chwili:
"Nie osiągnął bym niczego bez wysokich skilli".

No i to było by na tyle;]. Mam nadzieję, że się podobało i liczę na przychylne opinie czytających. To mój pierwszy tego typu tekst więc mogłem popełnić parę błędów w układaniu rymów i liczeniu sylab, za które z góry przepraszam.

Dwaj murzyni na pustyni
spotkali grubasa
nie wiedzieli co z nim zrobic
obcieli mu kut***

niwlubie wierszy ale nawet niektore sa spoko;]]]

ehh nie lubie zabardzo wierszy ;p

Kavson niezła ballada:D.

Teraz moje:

„Nobel, patrioci i kanały”

Czym że jest Poezja?
Czy to wyspa jak Malezja?
Czy to imię dla kobiety?
Czy to biała papieru kartka?
Czy może nowy rodzaj zegarka?
To jednak nie system kanałów,
To zbiór rymujących się banałów,
Których zrozumieć się nie da,
Ni w języku Francuza, ni w Szweda,
Wystarczy udawać patriotę,
A zgarnąć można wielką kwotę,
I nagrodę Nobla można posiąść,
Tylko dobrze w głowie namąć,
Dlaczegóż więc układam ten banały?
Wole je, niż budować kanały.

Znowu
Nie wróci, nie, nie wróci przed wieczorem
Tak blisko, a jednak tak daleko
Jaki błąd zrobiliśmy?
Gdzie, kiedy?
To nie błąd, drodzy rodzice
To uzależenienie
Od tego, co wysysa dusze
Od tego, co wzbudza żądze krwii
Ach, od demona!
Przerażeni rodzice krzyczą
Ale nie, to nie demon
To Tibia

To nie jest wierz na poważnie i na poważnie go nie bierzcie :P