Temat: Luźne rozmowy na siłce - archiwum

Test stymulacji hormonu wzrostu pomaga rozpoznać niedobór hormonu wzrostu i niedoczynność przysadki mózgowej. Próbkę do badania pobiera się po 10-12 godzinach od ostatniego posiłku. Następnie, pod ścisłym nadzorem lekarskim, pacjentowi dożylnie podaje się roztwór insuliny lub argininy. Próbki krwi pobiera się w określonych odstępach czasu i oznacza się w nich stężenie hormonu wzrostu, aby sprawdzić, czy przysadka została pobudzona przez insulinę (lub argininę) do wytworzenia oczekiwanego poziomu hormonu wzrostu. Inne substancje stymulujące hormon wzrostu to klonidyna i glukagon.

Obok testosteronu i hormonu tarczycy jest ona trzecim hormonem towarzyszącym, który podczas stosowania hormonu wzrostu musi być bezwarunkowo obecny w wystarczającej ilości, aby zagwarantować maksymalną produkcję IGF-1. Zarówno komórki produkujące IGF-1 w wątrobie jak także w mięśniu są skazane na insulinę. Ponadto insulina przedłuża okres trwania cząsteczki IGF-1 w krwiobiegu poprzez to, że poprawia wiążące zachowanie się IGF-1 ze swym białkiem wiązącym IGFBP-3, co z kolei przejawia się w bardziej intensywnej skuteczności przyrostu mięśni i spalania tłuszczów. Bardzo ważnym punktem jest to, że insulina reguluje ilość receptorów hormonu wzrostu w wątrobie. Zbyt niski poziom insuliny tzn. deficyt insuliny, prowadzi do rozpadu receptorów hormonu wzrostu w wątrobie.

Co dzieje się gdy tylko zjesz śniadanie, takie, które zawiera 30gramów węglowodanów lub więcej? Poziom insuliny rośnie gdy rośnie poziom cukru we krwi. Poranny wyrzut insuliny zmniejsza spalanie tłuszczu na cały dzień (55); kortyzol pozostaje na wysokim poziomie; wyrzut insuliny powoduje tworzenie nowych, pustych komórek tłuszczowych (56-64); insulina obniża poziom ghreliny i hormonu wzrostu (29-31, 51).

Śniadanie osłabia spalanie tłuszczu, może zwiększać magazynowanie tłuszczu, obniża poziom hormonu wzrostu i nie zwiększa koncentracji. Co więcej mogę powiedzieć? Przestań jeść śniadanie, podziękujesz mi.

Mechanizm działania. Dożylne podanie insuliny wywołuje hipoglikemię (<40 mg%; <2,2 mmol/l lub spadek wartości glikemii o 50% lub więcej w stosunku do wyjściowej), indukując wydzielanie GH za pomocą wieloczynnikowych, ośrodkowych mechanizmów, reprezentujących podwzgórzową, neuroendokrynną odpowiedź na warunki stresowe, co aktywuje oś podwzgórzo-wo-przysadkowo-nadnerczową; wzrasta endogenna aktywność GHRH z towarzyszącym obniże-niem uwalniania somatostatyny (SRIF, somatotropin release inhibitory factor). Spadek wartości SRIF jest prawdopodobnie zjawiskiem pierwotnym, a wzrost GHRH jest procesem wtórnym. Występujący w tej reakcji wzrost wydzielania katecholamin wydaje się też bardzo znaczącym mechanizmem prowadzącym do wzmożonej produkcji GH i ACTH