Temat: Dyskusja o relacjach damsko-męskich

A ty mi sie kojarzysz z sedzia tego tematu a pierdolisz jak potluczony, wielki osądzacz, ruchacz, doradzacz, wygryw. Wez chlopie zamilcz w koncu


#up

Zaraz ci wjada typki ze to dziecinne zrywac calkowicie kontakt, ze po co itp, ze przeciez mozna POGADAC.

Chociaz, jak ci wpadla na chate po 2 tyg, calkiem prawdopodobne ze wskoczyla komus w tym czasie na hydrant i dlatego przybiegla ;ddd

ja po 2,5 letnim zwiazku, który skończyłem po prostu w sposób 'nie kocham Cie elo' chyba ze 3 miesiące miałem jeszcze mocno przejebane, 1000 smsow dziennie itepe, wiec zalezy od loszki, co nie

No to do tego, ile czasu trzeba doliczyć sposób zerwania. Bo trudno się dziwić, jak tak "po prostu" zerwałeś, że Cię męczyła, bo nie wiedziała na starcie o chuj chodzi, a baba jak będzie chciała, to będzie drążyć do skutku xd

wyjebać ze znajomków na fejsie, spalić jej rzeczy co u mnie zostawiła, taaaa, bardzo dojrzale.

normalna sprawa, ale generalnie jest tak, że faceci zdradzają z powodów fizycznych (w skrócie myślą kutasem, brakuje im seksu i chce im się domknąć ładną blondynę, nie wybaczą jak ich panna się puści z typem, kiedy ona się tłumaczy "to nic nie znaczyło"). Kobiety zdradzają z powodów psychicznych - facet ich nie wysłuchuje, pozna takiego alvaro, któremu się wypłacze, po czym z wyrzutów sumienia przyzna się do zdrady facetowi i będzie się tłumaczyć "to nic nie znaczyło", bo dla niej liczy się zdrada fizyczna, nie psychiczna. Dlatego też, jeśli przyłapie faceta na zdradzie to będzie mu w stanie wybaczyć, jeśli była o jakaś przygoda a nie coś znaczącego.
To jest ogólny zarys, nie dotyczy się każdego przypadku.

Myślę, że niedługo. Pisałem tu już chyba o mojej sytuacji, gdzie poszedłem na taki układ z byłą dziewczyną. Nie rozstaliśmy się w przyjaźni, ale mamy wspólnych znajomych, często się widywaliśmy, więc ta złość się gdzieś rozeszła, zaczęły się ponowne rozmowy i w końcu poszedłem do niej wieczorem, a zostałem do rana... Po tym nie bardzo wiedzieliśmy, co mamy z tym zrobić, bo związku jako takiego oboje nie chcieliśmy (ona przynajmniej wtedy, podobno ;d), więc ona zaproponowała związek bez zobowiązań. Wyłożyliśmy kawę na ławę, ustaliliśmy reguły gry i tak się spotykamy od października... Tylko, że na przestrzeni czasu bardzo się ta relacja zmieniła, głównie z jej strony i inicjatywy. Zachowujemy się i traktujemy praktycznie jak para, ale oboje wiemy, że się nie kochamy i prędzej czy później zakończymy tę przygodę. Ona, co prawda, bardzo się przyzwyczaiła i widać, że się boi, że mógłbym ją zostawić (jestem jej pierwszym takim "prawdziwym" chłopakiem) ale zdaje sobie sprawę, że raczej ją to czeka.
Generalnie, to bardzo dziwna sprawa z tym naszym "związkiem" i większość ludzi, jak im mówię jak to się zaczęło i jak wygląda, to robi wielkie "WTF?!", no ale cóż... Na początku sam nie wiedziałem, co o tym myśleć, a i z jej rodzicami był problem (no bo nie powie raczej matce, że "nie, nie jesteśmy znowu razem, tylko się ruchamy", a często u niej śpię), ale w pewnym momencie przestałem się tym w jakikolwiek sposób przejmować i próbować to jakoś nazywać czy charakteryzować. Po prostu się spotykamy i tyle.
Od siebie mogę tylko powiedzieć, że ja jestem z tego bardzo zadowolony, bo mam z kim pogadać, kim się zająć, być komuś potrzebnym itd, ale też nie jestem w żaden sposób związany. Nie spotykam się z nikim innym i nie chcę, powiedziałem jej już na samym początku, że dopóki będziemy trwali w tej relacji - a wtedy była mowa tylko o fizycznych przyjemnościach - to nie będę ogarniał żadnych innych dziewczyn, bo ją szanuję i sam czułbym się źle z czymś takim. Ona ma takie samo podejście i jest gitara.

Także nie umiem na pytanie odpowiedzieć, bo u nas relacja sama poszła w tę stronę bliższą "normalnemu" związkowi - z inicjatywy dziewczyny, z moim przyzwoleniem, ale do samego związku jeszcze nie dotarła.
No ale postawiłbym spore pieniądze, że gdybym stawiał jednak jakiś opór, to szybko usłyszałbym "albo w lewo, albo w prawo" ;)

Nic z tego nie rozumiem. To w końcu jesteście razem, czy nie?
Zresztą, jeden chuj. Nie ma czegoś takiego jak "związek bez zobowiązań". W ogóle to chyba oksymoron.

no właśnie, czym się różni Wasza relacja od "pełnoprawnego związku"? tym, że możesz odejść kiedy chcesz? XD

I dzięki temu mamy dużo luźniejsze podejście do całej sprawy, bo nie jesteśmy do siebie tak przywiązani, jak kochający się ludzie. Dla przykładu: chciała się spotkać z kolegą, z którym od dłuższego czasu nie miała kontaktu, odnowić znajomość przy piwie, ale późno się zebrali, nie chciało im się jechać na miasto, więc usiedli u niej i siedzieli tak we dwójkę do nocy, popijając sobie alkohol. Ja sobie siedzę do rana niemalże u koleżanki i też nie ma żadnych jazd z tego powodu, bo mając ten dystans nie boimy się zdrady. Raz, że przy takim układzie po prostu byśmy sobie wcześniej powiedzieli, że chcemy już czegoś innego i każde poszłoby w swoją stronę, a dwa, nawet jeśli przespałaby się z kim innym, to mnie by to nie ruszyło. "Dzięki, nara" i tyle, nie byłoby żal relacji, czasu itd. Powiedzieć, że mi w ogóle nie zależy, to byłoby za dużo, ale jednak bliżej mi do wyjebki niż do przejmowania się tym wszystkim. Żadnemu z nas świat się nie zawali przy rozstaniu - w jakikolwiek sposób i z jakiejkolwiek przyczyny - także można powiedzieć, że wspólnie żyjemy sobie chwilą.
W tym pełnoprawnym związku, o którym @udarr ; napisałeś, nie ma miejsca na coś takiego. Normalne, że jak ludzie się kochają, to się bardzo do siebie przywiązują i każdy boi się takiej straty, bo od jakiegoś etapu gdzieś tam się patrzy wspólnie na przyszłość. Dużo jest kłótni, jakichś beznadziejnych spin, chorych fochów itd, bardziej żałosnych niż w jakikolwiek sposób sensownych, a u nas nie ma nic z tych rzeczy.
U Ciebie też chyba nie, jeśli dobrze pamiętam, ale Ty jesteś w związku z kilka lat starszą dziewczyną, można by się spodziewać, że już dojrzałą, a to jest zupełnie inna bajka (a przynajmniej powinna być).
Ile razy ktoś z Was pisał tutaj o kłótniach o pierdoły, fochach z dupy, bo dziewczyny się czepiają o to i o tamto - ja mam z tym spokój ;)

@Nigger ;
Jesteś kolejnym, który tak twierdzi, ale nie mam pojęcia gdzie podstawy do czegoś takiego. U nas samo dymanko zostało dawno temu, teraz jest dużo więcej ze związku, ale jednak nie jesteśmy ze sobą związani. I jak to wytłumaczysz?