Temat: Dyskusja o relacjach damsko-męskich

Pierdolenie. Wiadomo, że każdy w głębi serca przeczuwa, że związek może nie przetrwać. No ale po to się w związki wchodzi, żeby być w nich jak najdłużej (nie mówie tu o związkach "byleby z kimś być, etc."), i planować z kimś życie. Więc prędzej czy później się do tej osoby przywiążesz. Więc mówienie, że skoro się przygotujesz to Ci będzie lżej jest durne, bo nie działa w żadnym stopniu. No chyba, że jesteś z kimś tylko by poruchać, i od początku wiesz, że nic z tego. No ale tu chyba mowa o związku z kobietą w której się zakochasz, więc takie gadanie jest bez sensu.

Zresztą to takie gadanie jak to, że twoja matka kiedyś umrze, więc jesteś przygotowany na to, że jak ją rozjedzie auto na pasach to "nie będziesz się przejmował"?

Tak bardzo to, bo jest to podobne myslenie i nie powie mi ktos, ze sa to dwa inne aspekty bo i tu i tu kochasz, to mysląc tak, że wszystko się kończy, to idąć do pracy też chodzisz mysląć, że cie zwolnią i nie będziesz sie tym przejmować? dla mnie bullshit ;d

Ale współczuje tym, którzy w związku są ograniczani, bo raz przechodziłem przez taki związek i nigdy więcej, wolałem być singlem niż wchodzić w zjebane związki, gdzie panna ma odpały i ty musisz się jakoś przystosować do niej. Teraz mam taką co nie ma ze mna problemów wyjasnilismy sobie już na początku, że nie chcemy zmian bo to nie ma sensu, jesli ta osoba tego nie chce i jest git :]

Zdążyłem się zawieść na kilku osobach, nie były to co prawda relacje damsko-męskie, ale wbito mi parę razy nóż w plecy. Myślałem wtedy sobie "Jak można być takim sukinsynem, z kim ja się przyjaźniłem." Dotarło do mnie wtedy, że byłem blisko z osobą, która jest najzwyczajniej w świecie zła i dobrze się stało, że taka "przyjaźń" się skończyła. Nie przejmowałem się. Nauczyłem się wtedy żyć bez jakiegokolwiek towarzystwa i dotarło do mnie, że wcale nie potrzebuje innych ludzi do szczęścia. Znam siebie i wiem, że gdyby kobieta mnie zostawiła, to nie próbowałbym jej odzyskać, straciłbym poczucie bezpieczeństwa i nie mógłbym jej zaufać drugi raz, nie ważne jak bardzo bym się do niej przywiązał. Dawanie komuś drugiej szansy po takim numerze jest dla mnie irracjonalne.

To samo działa w drugą stronę. Faceci też potrafią ograniczać, oj taaak.

Wiem :( Ale z własnego doświadczenia wiem, że tak jest.

Well, na pewno takie rzeczy czegoś uczą - jak żyć własnym życiem, a nie życiem innych ;) +1

Nikt nie powiedział że to co tu omawiamy to tylko problemy kobiet ;dd tylko po prostu tak się dzieje bo nas facetów jest tu na forum dużo więcej ;d

Wiesz, mam b. podobne podejście do tego typu spraw, ale często emocje biorą górę. Jak niby da się te emocje kontrolować? ;)

Ja po prostu nie wchodzę w związek, jeśli mam jakiekolwiek wątpliwości co do jego trwałości. Nie będę się angażować w coś, co i tak się rozleci. Proste.

To już zależy od osobowości, każdy człowiek ma inaczej. Jeśli chcesz, to zrób sobie test z mojej sygnatury, im dalej pójdziesz w thinking, tym jesteś bardziej "poker face", im dalej w feeling tym masz większą ekspresję, częściej płaczesz, wpadasz w furię, wybuchasz niekontrolowanym śmiechem.