Temat: Wiara, religia, Kościół i sprawy z tym związane

Tobie chyba nie chodzi o to co tutaj przekreśliłem? :
To nie odnosiło się oczywiście do chrztu, ale - jak napisałem w dalszej części - o ogólne "wychowanie w wierze katolickiej, co w przypadku skrajności prowadzi do zaników logicznego myślenia u dziecka. Mnie to nie spotkało, gdyż u mnie mało kto prawdziwie wierzył a matka interesowała się religią tylko jak przyszedł czas na jakichś większy obrzęd. Jednak nie chciała mnie z niej dobrowolnie wypisać w gimnazjum, dopiero gdy groziło mi jakieś dyscyplinarne badziewie za wielokrotne ucieczki z religii zmieniła zdanie. Mimo upływu czasu nadal stwierdzam, że większa wina stała po stronie matki niż mojej, mimo że w tamtych czasach ogólnie byłem idiotą ;)
Ogólnie nie chodziło mi tu o "subtelne" wychowywanie w "katolickim duchu", lecz o twarde wpajanie wiary które tłumi własne zdanie w chwili obecnej i w przyszłości (takie coś mogło spotkać naszego forumowego Tomasza z Akwinu :p czy chociażby ciebie).
Dlatego napisałem, ze nie zgodziłbym się na taki ślub bo nie mógłbym "skazać" swojego dziecka na wychowanie w katolickiej wierze. Nie mógłbym tego ot tak powiedzieć i potraktować jako puste słowa i potem się do nich nie stosować - nie ważne gdzie wypowiedziana, przysięga to przysięga - jest słowem honoru.
Pomijając fakt, że rozumiem to, że potencjalna partnerka chciałaby wychować swoje dziecko zgodnie z zasadami swojej religii - ja to w pełni rozumiem, gdyż sam bym bardzo chętnie przekazał swoje filozofie dziecku. Z tym, że porzucenie filozofii jest mniej "drastyczne" niż porzucenie wiary. W przypadku wiary w bogów późniejsze uświadomienie, że oni jednak nie istnieją to dość mocny "cios" dla ukształtowanego już światopoglądu.

Pomijam już fakt, że raczej żaden z tych problemów mnie dotyczył nie będzie, gdyż pewnie będę egzystował samotnie ;)
Uważam jednak, że w przypadku "łączenia dusz" najlepiej łączyć te z "jednego garnuszka" - wtedy wszystko jest dużo prostsze. Bądź co bądź światopoglądy takie jak religia czy filozofia są bardzo istotnym aspektem w życiu, dobrze by było, gdyby w takim wypadku były ze sobą w dużej mierze zgodne.

Ochrzczony tak, bierzmowany nie ;d

^
Wychowywanie dzieci zgodnie z poglądami religijnymi może i nie szkodzi, jeśli oczywiście nie uczysz ich na zasadzie: Tak ma być i chuj.

@down
Ta rzadkość też zależy od tego czy dziecko jest istotą która tylko słucha bądź istotą która słucha, analizuje i wyciąga wnioski.

jesli wychowywanie dzieci zgodnie z pogladami religijnymi oznacza wpajanie im tych pogladadow na zasadzie "tak jest i chuj" to jest ono jest zle chocby dlatego, ze odbierasz im mozliwosc wyboru. i nawet nie probuj zaprzeczac, bo przypadki dzieci z innymi przekonaniami religijnymi niz ich rodzice sa bardzo rzadkie. przy czym ta rzadkosc jest wprost proporcjonalna do religijnosci spoleczenstwa.

Racja, wpajanie dzieciom jakichkolwiek poglądów (nie myl z wartościami moralnymi) jest złe. Możesz je co najwyżej ukierunkować na te dobre, odpowiednio to argumentując. Niech dziecko się uczy myślenia, kreowania światopoglądu, a nie 'tak ma być i zamknij mordę'.

rodzice zadnych innych subiektywnych pogladow nie wpajaja dzieciom, religia jest wyjatkiem. nie znam ani nie slyszalem o zadnym przypadku wpajania jakims dzieciom np. pogladow politycznych.

w roli scilosci wpajanie=/=wynoszenie z domu

do glowy rozne glupie rzeczy wpajano takim osobm jak (niektorym na tym forumku), a wynoszenie z domu pogladow politycznych to po prostu powtarzanie mimowolnie/podswiadomie zaslyszanych rzeczy podczas plomiennych dyskusji w swieta w czasie spotkan rodzinnych

nikt mi nie kazal lazic na jakies wiece polityczne, ale do kosciola to juz musialem. nikt mi nie wpajal, ze lewica to jedyna sluszna opcja, ale wpajano mi, ze jak bede grzeszyl, to pojde do piekla.

widzisz roznice? pezet zreszta dobrze to opisal, podpisuje sie pod jego postem.