Temat: Gry ponadczasowe- do czego warto wrócić?

Przeszedłem na wszystkie mozliwe sposoby :)

Nie wybaczę wam że zapomnieliście o

Mario (znany również jako Super Mario, a początkowo Jumpman) – fikcyjna postać z gier wideo stworzona przez Shigeru Miyamoto z firmy Nintendo. Zazwyczaj jest ubrany w niebieską koszulkę i czerwone szelki. Jego ukochaną dziewczyną jest Księżniczka Peach.

Wystąpił w wielu grach. Pierwszy raz można było zobaczyć go w grze Donkey Kong z 1981 roku na automaty arcade. Jego brat Luigi po raz pierwszy pojawił się w grze Mario Bros. w 1983 roku. Nowsze gry z Mario są robione do dzisiaj.
Spis treści

Syberia 1 i 2
Załącznik 217478

a planescape: torment?
właśnie



Planescape Torment

 Planescape: Torment – gra komputerowa z gatunku cRPG współtworzona przez studia BioWare i Black Isle, a wydana przez Interplay w 1999 r. Rozgrywka oparta jest o drugą edycję zasad systemu Advanced Dungeons & Dragons i osadzona jest w świecie Planescape. W grze wykorzystano nieco zmodyfikowany silnik graficzny Infinity Engine, który sprawdził się w grze Baldur's Gate. Planescape: Torment znajduje się na liście Największych gier wszech czasów serwisu Gamespot[2].

 Planescape: Torment w wielu kręgach uważana jest za grę kultową. Mimo braku innowacyjnej grafiki czy rozwiązań technicznych fabuła gry wciąga gracza, który od początku może utożsamiać się z Bezimiennym. Spowodowane jest to między innymi wieloma niedomówieniami w grze (nie wiemy ile lat trwają reinkarnacje Bezimiennego, nie poznajmy także jego imienia).
Gra ta do dziś ma niesamowitą liczbę dialogów - w wersji oryginalnej liczba ta wynosi 800 000 słów (dla porównania: to mniej więcej tyle, co 5 000 stron typowej książki).
Dzięki temu faktowi oraz nieśmiertelności głównego bohatera gra w znacznej mierze przypomina książkę, ponieważ możemy skupić się wyłącznie na fabule i rozwijać główny wątek, nie dbając o rozwijanie cech głównego bohatera, jak ma to miejsce w cRPGach.
Twórcy gry postawili także na oryginalność - każdy z bohaterów w grze jest niepowtarzalny. Główny protagonista nie jest odważnym, zapatrzonym w siebie przywódcą, walczącym ze złem i ratującym przed nim świat, lecz nieznającym otaczającego go świata, szukającym prawdy o sobie kruchym człowiekiem. Także osoby, które mogą dołączyć do jego podróży, są niecodzienne - latająca czaszka, upadły sukkub, żywa zbroja czy lekko zwariowany komputer. Każdy z nich połączony jest z Bezimiennym więzią tytułowej udręki, która nie odstępuje ich na krok. Oczywiście, dla każdego z towarzyszy jego własna udręka przybiera trochę inny kształt.
Gra porusza także problemy filozoficzne - pytaniem towarzyszącym nieśmiertelnemu od mniej więcej połowy gry jest
„ Cóż może zmienić naturę człowieka? ”
Gracz dowiaduje się także, co spowodowało nieśmiertelność Bezimiennego i jakie skutki to na nim wywarło.
Jednym z głównych motywów jest to, że jeśli w coś wierzy odpowiednio wiele osób lub jest powtórzone wielokrotnie, staje się to rzeczywistością. W trakcie gry gracz ma okazję dowiedzieć się, iż Bezimiennemu w przeszłości drogą dyskusji udało się udowodnić, że jego rozmówca nie istnieje (sic!), co spowodowało jego zniknięcie. Znane z Dungeons and Dragons Githzerai tworzą swe miasta w sferze chaosu - Limbo - właśnie poprzez odpowiednio silną wiarę i przekonania. Inna myśl mówi o fatum. Tytułowy bohater próbuje uniknąć swego losu, jednak nie wiedząc nawet o tym przez wszystkie swe czyny dąży do jego wykonania.

Baldur 2 imo najlepszy.