Wiersze

Bajka o złodziejaszku

Był raz sobie złodziej młody,
co wykradał mi jagody,
nie kradł żadnych on pieniędzy,
więc żył w wiecznej nędzy.

Ukradł chłopak dnia pewnego,
coś niezwykle mi cennego,
ukradł listy me miłosne,
com pisał na wiosnę.

Nie chciał oddać za pieniądze,
nie chciał oddać za jagody,
tom go wziął za kubrak i wrzucił do wody.

Nie chciał oddać, gdy straszyłem,
nie chciał oddać gdy pobiłem,
oddał chłopek, gdy go wreszcie grzecznie poprosiłem.

Taki morał wyciągnąłem z takowej przygody:
"nigdy przemocą i złotem nie osiągniesz zgody".

Smutek

Szlakiem pragnienia,
miłości drogą,
bym cel swój osiągnął,
niesie mnie wiatr.

Podążam za sercem,
sercem jestem z tobą,
żądam jednego,
dotyku Twego.

Oddalasz się wciąż,
już chyba mnie nie chcesz,
uciekasz ode mnie,
ja gonię – daremnie.

Pochłania mnie smutek
po policzku łza spływa,
zostaje wspomnienie,
co rozpacz obmywa.

Marność świata

Ten świat stał się marny,
zatopił się w smutku,
horyzont jest czarny,
tłum krzyczy – ratunku!

Znów kogoś zabili,
lub ktoś sam się zabił,
do smutku zmusili,
żal świat znów obławił.

Ratują się winni,
niewinni poddają,
nie czują się inni,
bo im pomagają.


Opublikowane w serwisie opowiadania.pl
Nie mogę zamieszczać linków, bo napisałem zbyt mało postów, więc podaję nick na opowiadania.pl - "Przemo_0"

Pomysł się narodził podczas zeszłorocznego konkursu WT.
Jeżeli owy tekst wam się spodoba wystawie więcej prac.

Zapraszam
~Are

„STARSZY BRAT”
z dedykacją dla Bubusia, Poxa i Natalki

Dawno temu w lesie, co zwierza tonę rodzi,
Siedział stary rybak i wędką w bagnie brodził.
Na pniu w kształcie pnia, leżał jak kał smoczy,
Mrucząc wiersz wesoły, wiatr go smagał w oczy:

W borze cichoborskim gdzie mucha nie siada,
Gdzie jest tak ciemno, że Murzynka blada,
Siedzę tu ja sobie, śpiewając song wesoły,
Obrażając wszystko co ma oczodoły..

Tak więc pan ten siedząc i łowiąc w breji błota,
Rozmyślał nad przynętą pod postacią kota,
Wtem bystrym okiem dostrzegł, że coś się w wodzie pląsa
Machnął on więc kijem, wyciągnął zdobycz – Rząsa!

Rzekł Rząs:
Witaj o rybaku, nie bądź dla mnie katem!
Pobratymcem mym bądź! Bądź mym starszym bratem!
W ramach twej przyjaźni co nastała w kniejach,
Możesz teraz myśleć o swoich marzeniach!
Spełnić mogę jedno, wyższa wola taka,
Działaj więc z rozsądkiem, z rozsądkiem rybaka!

Na to rybak odpowiada:
O! magiczny Rząs znaleziony w bagnie,
Pragnie mej litości, być mym bratem pragnie!
Życzenie mam jedno, twa moc możliwości stwarza,
Chce by tym darem stał się bilet na mecz Kolejarza!
Spełnij me marzenie, dam Ci w zamian zatem
Godność i sposobność bycia młodszym bratem.

Rząs tym ucieszony zrobił czary mary
Wyczarował bilet na ligowe puchary.
I w ten sposób rybak, a nie jakiś klecha
Zamiast łowić ryby poszedł na mecz Lecha!
Mecz był przewspaniały, kocioł pierwsza klasa
Tak się prezentuje poznańska ekstraklasa!
Rybak aż z dopingu gardło zdarł sobie,
Może wam kiedyś o tym opowie?
Adoptował Rząsa pokochał go jak brata
Odtąd żyli razem w nadbagiennych chatach.

Tak się zaczęła przygoda obu panów,
Po pewnym czasie wsiedli do rydwanów
I nad dalekie morze z przygodą ruszyli
Co tam napotkali, co tam zobaczyli..
Dowiesz się już wkrótce czytelniku drogi
Wnet złapie za pióro niczym byka za rogi!

^
nawet przyjemnie się czyta :P

Eee, coś ode mnie, nie pamiętam kiedy napisałem:

Ciągle o niej myślę.
Listy miłosne ślę.
Totalnie zauroczony.
Nie, inaczej zakochany.
Spaceruję zielonym parkiem.
Twoje spojrzenie lekiem.
Moim jest.
Psychodeliczny to gest.
Zostawmy to i chodźmy.
Szczęściem się udławmy.

Tam gdzie jeleń bez strachu,
skubie trawę młodą,
gdzie jabłka ciąża na gałęziach,
opadając co minuta,
gdzie Król żaden władzy nie ma,
gdzie przemoc jeszcze nie zaszła,
gdzie śmierć witana z uciechą,
gdzie noga ludzka nie zakłóciła spokoju,
tam zaczyna się ląd wolny,
w którym najwyższe drzewo,
do niebios wyrasta.
~PoH

Taki mały, krótki wierszyk ;p

Mały przyjaciel

Niewart jesteś nic,
mały marzycielu.
Ni, krwi, ni trwogi.
Ni, życia, ni rozłogi.
Myślałeś, że odnajdziesz.
Nie znajdziesz, szukasz.
Oszukujesz mnie,
mały urwisie.
Znajdę i dopadnę,
rozedrę i uduszę.
Nie uciekniesz,
nie unikniesz.

Mały, szpetny, człowieczku
uciekaj uciekaj, do laseczku.
Pomyśl, nad tym o mój, kochany,
to co zostawiłeś nie uleczy rany.

Mała improwizacja

Wznoszę się, lecę, tam nad światem,
Gdzie tylko wspomnienia i tajemnica;
Gdzie tylko rozwodzić się z dylematem:
Czy żyć tak, czy inaczej - czy to różnica?

Tam nad świętą górą przeszłości;
Nad wszystkimi, co wyryli się na zawsze,
Myślę nad oceanem możliwości;
Coraz to dumanie ciekawsze...

W taki lot w przestworzach tunelu
Odbyć mogę tylko w samotności
Romantyczny Duchu - ostatni przyjacielu,
Wołam Cię pełna bezradności!

Gdzieś się podział widoku daleki
Coś mię dawniej okrył pełną gamą wrażeń?
Ostanie w cząstce duszy na wieki
Moja tożsamość teraz pełna skażeń...

Jakaś rysa na obrazie - co to, tam na niebie?
Czarny kruk mi mój świat zasłania!
Widzę w odmęcie tylko obraz siebie,
Co krąży i płacze w ciągłej walki otchłaniach...

Odejdź stąd, odejdź, odleć w dal!
Nie wedrzesz się do mego serca!
Nie odkryjesz mych tajemnicy fal!
Bo ja je w sercu pamiętam...

Zemszczę się za te cierpienia
I nie uchowam grosza litości,
Bo Ty mi zatrułeś swobodę istnienia;
Uderzę i wygram pełna brutalności!

I niech Cię nie zwiodą mojej słabości oznaki;
Już podnoszę do boju człowieczeństwa tarczę!
Ja silna, bo mię powiodą boskie rumaki;
Wygram. Bo siłą duszy walczę...


Majowa twórczość pod wpływem chwili. Za drobną pomoc dziękuję panu M. Nie wiem czy tutaj można, ale mile widziana krytyka ;)
//konwencja tematu nie pozwala. Jednak można skorzystać z systemu PW.

Praca

Urodziłem się ucząc tworzyć
Tworzę, tworzyłem, doskonale

Rozwijam, myślę, pracuję
Uczę się kochać i szukać

Pomóż mi, proszę
Pomóż mi, odnaleźć
Daj mi szansę
Pokochać, to.

Pokochać, to.

Nie mogę zwyciężyć
Otwórz mi oczy
Otwórz mą duszę
Wielki, Panie.

Wielki, Panie.

Lubie rymowanki xd


Chcesz nową wieść? to przestań wkońcu pleść
mam dosyć szlochania na krawędzi wyczerpania
nie okazuj słabości, życiowe motto po całości
jak Różowa Pantera nie pasujesz do plenera
Zaraz będziesz złapany-poluje myśliwy zjarany
Potrzeba sporo basu żeby narobić tu hałasu
Pif! paf! dostałeś kulkę, zrobiła małą dziurkę
Płaczesz z bólu jak ona-głęboko w serce zraniona.


Na przeciwko jest ładny park,
czytaj z ruchów moich warg!
Pokaże Ci fajnego trika
Ale pamiętaj zegar tika
Nie mamy zbyt wiele czasu
Więc nie naróbmy tu hałasu
Nie każdy się za nos wodzi
Chyba wiesz o co mi chodzi?
Chcę Ciebie lepiej poznać-
nowych wrażen teraz doznać
Extaza na moim ciele
I już jesteś w niebie

Spoglądając się przed siebie
widzę gęstą, białą mgłę,
zacierającą obraz przed moimi oczyma.
Lęk przed tym co będzie
uderza w moją duszę,
raniąc ją w najboleśniejszy sposób.
Stojąc na granicy niepewności,
powoli tracę świadomość tego co robię
i odwracam głowę za siebie.
Przerażenie pojawia się w moim sercu.
Jedyne co po sobie pozostawiam
to nieograniczony smutek,
złośliwie dryfujący po linii horyzontu.

Sory za krytyke, ale wszystkie te wiersze wydaja sie byc zbyt "poetyckie" jak na graczy w tibie :D Mogę się założyć, że 3/4 tego to google. Kiedyś napisałem swój kawałek, ale jakoś nie zależało mi na publikowaniu swoich "wyskrobanek" Teraz jakoś naszła mnie chętka na pokazaniu noobom kto tu rządzi.

W tym wierszu chciałbym wyznać,
Zwrotek parę o tibijskich pizdach,
Stoją w depo i spamują,
Swoim bytem świat lagują,
O itemy ciągle proszą,
Niech się dranie stąd wynoszą
Nooba nigdy nie przegadasz,
W "twoja stara" Ty wysiadasz,
Chcę pozdrowić graczy, którzy,
Nie popadli w wir tej burzy,
Dzieci neo to zagłada,
Motto nooba? Fałsz i zdrada,
Plagi dzieci nie zwyciężysz,
Więc dlaczego się tak prężysz?
Spamem zniszczą Cię doszczętnie,
A itemy wezmą chętnie,
Każde gówno Ci ukradli,
Światem oni już zawładli,
Problem z trudną ortografią,
Tego właśnie nie potrafią
Tego dziecka nie nauczysz,
Więc po czorta na nich buczysz?
Więc powtarzam, daj se siana,
Wojna noobów jest przegrana.


Przepraszam za ewentualne bluzgi, ale jak widać temat jest trudny i wymaga trudnych słów. :]

Widzę świat...
Widzę świat, trochę inny niż nasz.
Widzę świat, gdzie pieniądz nie gra roli,
gdzie lis i sarna razem zasypiają,
gdzie jabłko spada na zieloną trawę,
gdzie anioł i diabeł na spacery chadzają,
gdzie dobro i zło razem sypiają,
gdzie wszystkiego pod dostatkiem,
gdzie ziemia urodzajna,
gdzie woda nie skażona.
Teraz wiem, już teraz na pewno wiem,
że to był sen, tylko sen.

Mój pierwszy wiersz.

Wiem o tym ze nikt tego nie ocenia, tylko daje swoje, ale dam dla czystej satysfakcji, bo moze ktos bedzie chcial poczytac moje mysli wylewane w kartke..

Siedzac w knajpie i zanurzajac sie w otchlani nicosci
polewajac kolejny trunek zlosci, zdajesz sobie sprawe stary,
ze juz nigdy nie znajdziesz szczescia w milosci.
A moze to zbieg okolicznosci
ze wszystko co cie spotkalo nagle,zniklo w ciemnosci,
wszystkie wspolne chwile doprowadzily cie do bezsennosci,
czujesz nagle ze nie masz osobowosci,
ze jestes jak pies bez kosci.
Ale kiedys bedziesz musial odlozyc kielich
i wstac od zabrudzonego stolu,
moczenie swoich starych spraw nie nalezy do najlepszego wyboru,
ale wiem jak to jest gdy zycie nie ma koloru.

Dziekuje ; d

#OT
wyjebanie tego tematu w kosmos nie byłoby chyba złym pomysłem...

Mój wiersz o tzw. Krzyżu

Wieści tragiczne przyszły pewnego lata
Bo Lech Kaczyński nie był już nikogo brata
Śpiewał pono cały harcerzy chór;
Przed krzyżem smoleńskim staniemy jakoby mur
Rzucimy zniczami, my wierne mohery
Wyburzyć pałac, zasłania krzyż, do cholery!

Znicze szybowały wysoko po niebie
A partia PiS była dumna z siebie
Przegrane wybory to wielka strata
Jednak docenia nasze wysiłki Buk, Dżizasa Tata

A więc pomnik chcemy dzisiaj ze złota
Do nieba zamkną się przed Tuskiem wrota
Bo jest to morderca krwią ubrudzony
A Komorowski przez Boga stracony

Mohery, Mohery, krzyża trzeba bronić
Ludzi normalnych z Polski wygonić
Zdrajcy, PO i komuniści
Diabła wysłannicy, znienawidzeni ateiści

Więc módlmy się dzisiaj o duszę Jarka i kota
I proszę Boże, zabij kurwa Palikota.

By Amadeusz Poh



I zaprzyjaźnionego mi Boga Bobisa, chciał wrzucić

:: 23:21:03Raz zdarzyła się rzecz przykra,
czekała mnie wnet podróż rychła.
Otóż jak się wcześniej okazało,
ruscy paliwa do Tupolewa nalali mało.
Przez co wódz i pan jedyny słuszny,
Pan Lech co bogowi był posłuszny,
i w całej swej życiowej pokusie,
nie zgrzeszył, chociażby oszczędzając na fokusie,
spadł w zasadzone przez Lenina,
drzewa, które według ruskich zaliczyły: "win`a"!
I gdy już zapłakana tak myślałam:
-już mnie większa krzywda spotkać nie może - łkałam,
jeden pierdolony chuj z drugim,
z płaszczem arcy biskupim,
kazał mej sąsiadce,
nie bawić się w krzyża swatkę.
Jak żem kurwa się wkurwiła,
i do Warszawy żem się powiła,
według słów świętego Jarka,
którego nie obowiązuje nawet boska miarka,
z beretem na czole,
pod krzyczałam krzyczałam: JA WAS WSZYSTKICH ROZPIERDOLE!

Jakieś takie, napisane na polskim z nudów...

Morderczy pocałunek niesie chęć zniszczenia,
W pełnej euforii zmiata z ziemi mienia,
Nie błądzi, nie pyta, tylko atakuje!
W ciszy przedburzowej swoje plany snuje!
Nie przewidzisz zamiaru i celu pocałunki,
Bo on w pełni korzysta z mocy swego trunku.
Jest jak ogień, co niszczy i pali co popadnie,
Już po kilku sekundach umysłami władnie!
Gniew to i zniszczenie! Mord w całej okrasie,
Wszystko wyniszczone jest na jego trasie.
Od wieków jest znany i od wieków wciąż trwa,
Nie boi się wyzwań, bo swe skutki zna.
Pocałunek bo znienacka, morderczy bo zabija,
Z całym swym impetem gwoździe w ludzi wbija!
Wydaje się niegroźny, ale tylko wydaje...
Bo zabija nas tysiące i wciąż atakuje kraje.

Pozdrawiam,
Slupek :)