Temat: TORG Czytelnia: Co czytasz? Co polecasz? - luźne rozmowy [WAŻNY PIERWSZY POST]

Czytałem dawno temu dwa pierwsze tomy; nie jestem specjalnie obyty w SF, ale zaryzykuję stwierdzenie, że Hyperion to najlepsze co spotkało ten gatunek od czasów Dicka i Lema.

Wybór raczej niewielki, bo wczesne dzieła Lema są trudne i, zazwyczaj, niezbyt udane, a w późniejszym okresie coraz rzadziej pisał powieści, stawiając raczej na opowiadania i eseje. Z takich najlepszych na start to chyba "Kongres futurologiczny" i "Wizja lokalna", może też "Niezwyciężony" (chociaż to jest minipowieść, więc wydawano ją w jednej książce z kilkoma opowiadaniami); ewentualnie jeszcze "Szpital przemienienia", ale to akurat nie jest science fiction.

Tak, właśnie w takiej.

Wy tez po skonczeniu jakiejs dobrej książki/sagi chodzicie pozniej pare dni jak struci? Szczególnie jak na koncu nie ma happy endu...

Nawet jak jest happy end to chodzę taki nieswój jakiś czas, a jak nie ma to już w ogóle, ciężko wrócić do świata żywych :D

czytam obecnie Think and grow rich Napelona Hilla. Fajne, biznesowe ksiazki wszystkie sa dobre.

Szczegolnie polecam:
Dzieci szczęścia
Fastlane milionera

No wlasnie rano skonczylem achaje i nawet na robocie sie skupic nie moge teraz...
Chujowe zakonczenie :/
Jutro zabiore sie za pomnik mam nadzieje ze przynajmniej tak samo dobry

W ramach odpoczynku od biznesowych pozycji sięgnąłem po trylogię Kena Folleta (I część - Upadek Gigantów). Część ta opowiada o losach z I WŚ, gdzie oczywiście narracja jest fikcją. Polecam:-)

"Pomnik..." zauważalnie gorszy - było nie było to jednak trochę odgrzewany kotlet. Mi się czytało dość nieźle (dwa pierwsze tomy, kolejnych jeszcze nie dorwałem), ale podobno jestem w tej opinii osamotniony - większość narzeka na przekombinowane mieszanie światów.


Z innej beczki, to sięgnąłem niedawno po "Żmiję" Sapkowskiego - powieść, jak się zorientowałem, przyjętą zarówno przez czytelników jak i krytyków bardzo negatywnie, nawet trochę zepchniętą w niebyt - mówiąc o Sapkowskim zawsze się wymienia dwa duże cykle, a o "Żmii" nikt nie mówi.
I po przeczytaniu mam wrażenie, że większość zarzutów wynika z rozminięcia się oczekiwań czytelników z pomysłem autora - to właściwie nie jest nawet fantastyka tylko realizm magiczny, w dodatku widać wyraźnie, że pierwotnie był to pomysł na dłuższe opowiadanie, które dopiero z czasem przerodziło się w krótką powieść - uproszczona psychologia postaci, szybki rozwój wydarzeń, ciągła, niepodzielona na rozdziały narracja, tło wysuwające się na pierwszy plan. I myślę, że ta książka właśnie jako długie opowiadanie powinna być traktowana i oceniana - a w takiej formie wypada naprawdę nieźle, ma wszystko to, co mieć powinna.
Co prawda myśl przewodnia stojąca za utworem wciąż jest strasznie błaha (chociaż taka ocena może też wynikać z mojej pewnej niechęci do literatury wojennej), a nadmiar fachowej terminologii rosyjsko-militarnej nawet nie tyle przytłacza, co po prostu sprawia wrażenie, że autor chciał się (po raz kolejny zresztą) popisać "patrzcie jaki jestem mądry, wy tacy nigdy nie będziecie" - nie da się jednak ukryć, że takie podejście pomaga wczuć się w żołnierski klimat.

masa, ludzie mafii

nie polecam książki, tyle że wypożyczyłem z biblio to nie straciłem jakże cennych 30$, książka ogólnie denna i do dupy, czyta się szybko, ale mimo mafijnego vel gangsterskiego tematu książka 30% czasu jest nudna. i tak naprawde nic nie wnosząca dla czytelnika