Temat: Ja i Forteca Orków

Był to piękny letni dzień kumple prosili żebym wyszedł na dwór, ale ja nie, bo wolałem dobić poziom moim paladynem... Po około 30 minutach w końcu udało mi się ich spławić i mogłem zostać sam na sam z moim paladynem i fortecą orków. Byłem już tam kilka razy, ale dzisiaj planowałem siedzieć tam na prawdę długo kilka plecaków napoi leczących i dwa pierścienie niewidzialności na większe grupki orków berserkerów. Jeszcze jeden telefon od kumpli sprytne spławienie i mogę ruszać w drogę. Jestem na miejscu forteca była prawie całkowicie pusta pomyślałem tym lepiej dla mnie, bo jestem dobrze przygotowany. Kilka kroków i od razu zastałem komitet powitalny w postaci pięciu berserkerów i orka lidera łatwo poszło moje królewskie włócznie zabijały zielone bestie kilkoma uderzeniami, a niekiedy silny celny rzut powalał je od razu z kolei ich przywódca był za wolny, żeby mnie dogonić. Mimo, że włócznie dość często się łamały, to łatwo było zdobyć inny rodzaj amunicji. Na przykład szurikeny, które orki dość często gubiły, a niekiedy można było tam znaleźć moje ulubione królewskie włócznię, więc zdobywać doświadczenie mogłem praktycznie bez końca... Przynajmniej tak myślałem, dopóki nie popełniłem jednego koszmarnego błędu. Byłem dość skąpy napoje leczące piłem bardzo rzadko również szkoda mi było minut na moich pierścieniach niewidzialności, więc ganiałem się z orkami nie mal po całym placu ich fortecy aż wbiegłem w ślepy zaułek... nim zdążyłem się obejrzeć zostałem otoczony przez orkijskich berserkerów nie mogłem się ruszyć za plecami miałem drewniany pal, a z przodu widziałem jedynie ich paskudne mordy kilka uderzeń ich wielkiego topora wystarczyło bym padł na kolana.

O dziwo nie straciłem nic z ekwipunku, ale moje umiejętności walki strasznie na tym ucierpiały, jak również poziom doświadczenia. Po tym przykrym incydencie wyszedłem na dwór i nigdy więcej nie odpaliłem już Tibii
Historia wydarzyła się na prawdę mój paladyn miał 54 Poziom świat Guardia nick(nie powiem) bo gra chyba, nim mój kolega któremu oddałem go za kartę 50 do Plusa

Proszę byc wyrozumiałym to moja pierwsza przygoda i chciałem się z nią podzielić, bo pewnie tak jak mnie wkurzają was opowiadania poszedłem i znalazłem 5000CC

#down
poprawione dzięki za pozytywną ocenę :)

Fajne to opowiadanie, o prawdziwej przygodzie, a nie o jakimś znalezisku (jak napisałeś). Jednak troche się źle czyta to długie zdanie (od "Kilka kroków [...] mnie dogonić"). Mógłbyś je troche rozdzielić na pare krótszych zdań. Mimo to opowiadanie jest dobre.

I jeszcze taka uwaga: za szybko się poddałeś. Po tym jak padłeś trzeba bylo pozbierać się i odrobić stracone skille. Gdyby wszyscy tak szybko rezygnowali z gry bardzo mało osób by w nią grało.

Ładnie napisana historia, widać, że nie jest zmyślona.
Szkoda, że się poddałeś po deadzie, ale jak kto woli i dobrze, że wyszedłeś na dwór do kolegów :]
pozytywnie ! =]

króciótko, ale może być. Dziwnie się czyta "wolałem poexpić zamiast wyjść z kumplami" a zaraz "kilka plecaków napoi leczniczych", zmieszany styl i to mnie wkurzało trochę, ale może być, 6/10 ;ddd

Piszesz jak jakiś no-life o.O. Jest to historia: expiłem, padlem, nic nie spadło

Fajna przygoda, tylko strasznie krotka jak dla mnie xD
8/10
Widac ze prawdziwa, i gitowa xD




Pozdrawiam Shvayze

Opowiadanie ładne udało ci się. A co do skąpstwa jest tu aluzja do wspołczesności "Na Zdrowiu nie oszczędzaj". Czyli jak by ci nie było żal potków nie padł byś.

Opowiadanie ok, ale te "a nie, kiedy" trochę denerwuje, powinno być a niekiedy. Jakoś dziwnie to się czyta ( po za tym przed kiedy nie stawia się przecinków).

Trochę to pomieszane, ale jest ok. Przez to "a nie" się naprawdę dziwnie czyta :P

5/10 ; p
rup wiencej

Cieszy mnie to że się podobało i chciałbym napisać coś więcej niestety nie mam o czym bo już nie gram... :/

Chyba że dokładnie przypomni mi się jakaś stara historia np. pierwszy wypad na Dragon Lair z kumplem
Proszę o więcej komentarzy