Tu zdjęcie pewnej rzeczy, która mnie zaciekawiła, a raczej zdziwiła...
Co do wampira... nie raz przekonaliśmy się, że odpowiedzi to zagadek Tibi możemy a nie kiedy powinniśmy szukać w naszym codziennym, ziemskim życiu bo przecież twórcy zagadek powinni się czymś kierować... Dlatego chciałbym żebyśmy przyjrzeli się wampirowi bliżej...
* Wygląd: sięga od potwornego, poprzez przeciętny, po olśniewająco piękny. W systemie gry RPG Wampir: Maskarada różne klany przejawiają różne cechy wyglądu. W Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego, ukazany obraz "wyższego wampira" – Emiela Regisa, nie różni się niczym od zwykłego człowieka, dlatego też trudno zidentyfikować te upiory, dopóki same się nie ujawnią. Wyglądem zewnętrznym nie różni się też od ludzi tytułowa postać Księżniczki Andrzeja Pilipiuka – Monika Stjepanković. Różni się ona od najczęściej przedstawianych w literaturze wampirów między innymi tym, że zamiast ostrych zębów posiada ssawkę. W anime "Karin" wampiry nie różnią się wyglądem od zwykłych ludzi (kły rosną im dopiero gdy zamierzają kogoś ugryźć)
* Zdolności: występują od zupełnie łamiących prawa fizyki poprzez graniczące z niemożliwymi. Zaliczać się do nich mogą: lewitacja lub latanie, teleportacja lub bardzo szybkie przemieszczanie się, telekineza, hipnoza, polimorfizm, niewidzialność, czytanie w myślach, przewidywanie przyszłosci, zdolność do manipulacji ludzkimi wspomnieniami itp. W Wiedźminie niektóre ze zdolności uaktywniają się pod działaniem światła księżyca, będącego w pełni.
* Pochodzenie: literatura obejmuje warianty od klątwy po zakaźną mutagenną chorobę. U Moniki wampiryzm jest cechą genetyczną ujawniającą się u niektórych członków jej rodziny w wieku dojrzewania.
* Krzyżowanie: niektóre źródła pozwalają na ludzko-wampirze krzyżówki, zwane dhampirami, inne wykluczają ich powstanie. W filmie Underworld możliwa okazała się hybryda wampira z wilkołakiem.
* Śmiertelność: wszystkie źródła zgadzają się co do jednego: wampir nie starzeje się, a przynajmniej nie może umrzeć ze starości. Jednak według niektórych źródeł wampiry są nieśmiertelne i jedynym sposobem na ich zniszczenie jest przebicie kołkiem, zazwyczaj osikowym, rozczłonkowanie ich i spalenie lub wystawienie na światło słoneczne, w innych w zabiciu wampirów przeszkadza jedynie ich szybka regeneracja, nie chroniąca jednak przed spaleniem czy odcięciem głowy, jeszcze inne mówią o śmierci wampira po wypiciu przez niego krwi umarłego.
* Wrażliwość na srebro: choć częściej przypisywana wilkołakom, niektóre dzieła nadają ją również wampirom.
* Wrażliwość na symbole religijne: w niektórych dziełach wampiry przejawiają lęk, fizyczny dyskomfort lub bezpośrednie obrażenia w przypadku kontaktu z symbolami religijnymi, takimi jak krzyże lub woda święcona, w innych wampiry są na nie całkowicie odporne (Wampirzyca stwierdza tam, że przekonanie o wrażliwości na święte symbole wzięło się stąd, że większość wampirów to ateiści) Wampir: Maskarada (choć w systemie Wampir: Maskarada wampiry i inne stworzenia są wrażliwe na tzw. Prawdziwą Wiarę, bez znaczenia na to jakiego wyznania jest posiadacz Prawdziwej Wiary).
* Wrażliwość na światło: nadwrażliwość na światło jest cechą wspólną wszystkich legend o wampirach. Według niektórych dzieł wampir boi się każdego jaśniejszego oświetlenia, w innych zaś szkodzi mu jedynie bezpośredni kontakt ze światłem słonecznym. Zjawisko to jest czasem tłumaczone jako krytyczne uczulenie na ultrafiolet, co pozwala wampirom np. na bezpieczne poruszanie się za dnia dzięki kremom z filtrem UV. W Wiedźminie wszakże, wampiry nie umierają od światła słonecznego, ale w znacznym stopniu je ono osłabia i pozbawia większości nadnaturalnych mocy. U Pilipiuka Monika w żaden sposób nie jest wrażliwa na światło słoneczne. Ale są też wampiry którym nie szkodzi światło słońca, tylko mienią sie w słońcu co utrudnia koncentrację.
* Wrażliwość na czosnek: czosnek jest nieprzyjemny dla wampira. Można się domyślać, że dla wampira jest to po prostu bardzo nieprzyjemny zapach, dodając to, że mają o wiele lepszy węch od człowieka. A jedzenie tegoż warzywa budzi w wampirach taką niechęć, jak u niektórych dzieci jedzenie szpinaku. Wampiry posiadają wielokrotnie czulszy węch niż ludzie, nie lubą więc nie tylko czosnku ale i cebuli, pieprzu i innych rzeczy o mocnym zapachu.
* Zagrożenie dla ludzi: w tradycji ludowej wampiry zawsze stanowiły śmiertelne zagrożenie dla ludzi, bowiem piły ich krew, co prowadziło do śmierci człowieka, bądź przemiany w wampira. Wampir zaznacza, iż picie krwi przez wampiry jest tym, czym picie alkoholu przez ludzi. Nie jest niezbędne do życia, ale stosowane jest dla poprawy nastroju i powoduje uzależnienie. Są również wampiry, które mogą zostać wegeteranami i ograniczyć się z trudem do krwii zwierzęcej (Zmierzch). Wampir wypijając krew pozbawia również tymczasowo osobę pewnych cech lub stanów psychicznych. Zależnie od "gustu" są instynktownie przyciągani do ludzi posiadających owe cechy i zwykle nie piją krwi innych ludzi (przykłady cech tymczasowo traconych po ugryzieniu przez wampira: Stres, duma, nieszczęście, zakochanie się, regularne kłamanie, uczucie zazdrości)
Według niektórych źródeł wampir nie ma kości, lecz chrząstki. Może wchodzić w stosunki z żywymi, choć nie odczuwa przyjemności seksualnej. Wampirem kieruje ukryta w jego wnętrzu Bestia, którą z upływem czasu coraz trudniej mu zwalczyć – w końcu poddaje się jej. W tym stadium wampir zaspokaja swoje najprostsze potrzeby – zabija, pożywia się, śpi, co sprawia, że traci na swojej złożoności i niezwykłości odsuwając się całkowicie od człowieczeństwa. Nazwą łacińska może być homo nocturis. Ale według innych wampiry nie potrzebują snu i potrafią odczuwać więzi zarówno jak do swojej rasy lub innej-człowieka.
br_demon napisał
Zasady postowania
Odpowiedź z cytatem
Zakładki