Temat: TOEIC - warto?

Warto. Tak po prostu. Dodatkowy papier to dodatkowy plus.
Jeżeli możesz wydać 300 PLN na pewny certyfikat, rób to.

Pracodawca tak czy siak będzie sam weryfikował znajomość angielskiego, ale najpierw trzeba się w ogóle dostać na rozmowę.

No chyba kpisz kolego. B2 to już jest bardzo dobry wynik, tym bardziej że cert napisany na 830/990 punktów. Czyli ma takie mocne B2, rzekłbym B2+.

PS. Sam się zastanawiam czy nie wydać tych 3 stówek, nawet mimo tego że robię licencjat z filologi.

A faktycznie, źle spojrzałem na liczby. Niemniej jest to bardzo dobry wynik.


Licencjat da mi B2, więc trochę kiepsko. Dopiero magisterka zapewnia C1/C2 (chyba C2, ale nie pamiętam dokładnie), a że po licencjacie nie planuję kontynuować studiów to chętnie zrobię takiego pełnego TOEICa, bo takie 3 stówki w jedną czy drugą stronę nie zrobią mi różnicy.

W dzisiejszych czasach każdy mówi, że zna angielski, ale prawda jest taka, że niewiele osób potrafiłoby się swobodnie komunikować.

Ale nie mieszaj akcentu z wymową. Bo akcent wywodzi się z miejsca urodzenia - jeżeli mieszkasz w Polsce to nigdy nie pozbędziesz się polskiego akcentu. Może jak wyniesiesz się do anglojęzycznego kraju na 10 lat i w ogóle nie będziesz używał polskiego. Wymowa to po prostu poprawne wymawianie dźwięków, tak jak właśnie wspomniałeś o flapie, a dochodzi do tego więcej - czego nie uczą ani w LO ani na kursach.

I nie ważne czym dla Ciebie jest B2, ważny jest międzynarodowy opis:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Poziom...�ci_językowej

Ale tak, B2 to jest taki poziom, gdzie powinno się móc swobodnie rozmawiać na praktycznie każdy temat z nativem.

PS. Jak ktoś potrafi w normalnej rozmowie z normalną szybkością, w 100% poprawnie i bez zająknięcia wypowiadać poniższe dźwięki to kurwa szanuję, bo ja po 2 latach mam z tym czasem problem xD.

jasne ze sie da, nativy z uczelni mi mówią ze mam zajebisty wiec da rade nie bedac nigdy w stanach, np na zaliczeniu z konwersacji gdzie z kolokwiow mialem same 3 bo nie chcialo mi sie slowek uczyc, na zaliczeniu dostalem 5- bo "nie mam serca dac panu nizej"
trzeba miec dobry sluch i sprawny jezyk i duzo duzo cwiczyc xd co nie zmienia faktu ze czesto brakuje mi slowek i tym kuleje w mowiebo vocab mam tragiczny xd

to akurat nie jest trudniejszym motywem w amerykanskim xd cwicz wiecej, nagrywaj sie jak mowisz i to sluchaj, zobaczysz progres

no tak, i kazdy twierdzy ze tak potrafi, ale przewaznie ci co twierdza ze maja angielski b2 bo 'rozszerzenie na 90% zdane :)' przewaznie leza i kwicza jak trzeba sie dogadac z nativem xd i o to mi mniej wiecej chodzilo gdy to pisalem :D

Jaki akcent skoro przykładowo nawet w samej Anglii w różnych częściach kraju mówi się zupełnie innym akcentem, a co mówić w innych anglojęzycznych krajach? Zresztą wystarczy porównać mieszkańca UK,USA i Australii, na dzień dobry masz trzy mocno różniące się od siebie akcenty. Zresztą w takim ubogim języku jak angielski, akcent jest niczym. Ważny jest zasób słów i płynność mowienia np. łączenie dwóch wyrazów w jeden ciąg.
Powiem więcej, wystarczy włączyć sobie filmik dla przykładu jakiegoś chińczyka pracującego od 15 lat w USA na wysokim stanowisku np. jako inżynier w fabryce Forda. Gość obraca słowami, których odpowiedników w języku polskim czy nawet "chińskim" nie ma, a jego akcent mocno odbiega od typowo amerykańskiego, nikt o to nie dba. Powiesz mu, że słabo mówisz po angielsku i ty to kolezko ledwo B2, słychać po akcencie.

Ba nawet następny przykład jednej z wielkich korpo w Warszawie, gdzie językiem używanym między pracownikami jest angielski. Przy rekrutacji wymagają od ciebie biegłości w mówieniu w angielskim i nikt nie pyta o jakieś bzdurne oznaczenia "poziomu językowego", nie sprawdzają czy masz akcent ze wschodniej Dakoty, tylko to czy potrafisz płynnie rozmawiać i przedstawiać problemy swoim członkom zespołu/przełożonym. Głównie rozmowy dotyczą typowo technicznych spraw, a nie pytań typu: What's your plan for today? i nikt nie zastanawia się czy wypowiedziałeś to czysto fonetycznie.