Temat: Egzekucja Asi

chodzenie do kościoła bo rodzice karzą, a chodzenie bo się chcę np. bierzmowanie to też w sumie inna bajka

Ktos w ogole czyta posty takich uzytkownikow jak matius94, a pozniej moje odpowiedzi, ze zrozumieniem czy to juz za wysokie progi? Ja nie pisze nic obrazliwego, jestem neutralny wobec ateistow, a czytam jakies posty jak bym conajmniej nazywal ateizm kultem kpiny. Czy ja poruszylem cos w typie co opowiadaja mochery o chrzescijanstwie? Ja tylko pisalem o forumowych i nie rzadko zyciowych pseudoateistach. Co do tej normalnosci , ze ja i moi znajomi wierzymy i jestesmy normalni czy pojebani, to zwykla ironia, wystarczy czytac, ze zrozumieniem do czego odnioslem sie wczesniej.

Ej chłopaki nie nudzą was już te wzajemne nagonki? Prosta zasada - żyj i pozwól żyć. Ja jestem ateistą i osobiście nie rozumiem jak można płaszczyć się przez jakimiś wyimaginowanym kolesiem, który jest po prostu odpowiedzią na ludzkie słabostki. Nie znaczy to jednak, że muszę na każdym kroku afiszować się z moim ateizmem i cisnąć każdego kto wierzy. Trochę zabawne jest to, że ateiści zarzucają katolikom fanatyzm i brak tolerancji, po czym sami takowym fanatyzmem tryskają i szydzą z cudzej wiary.

Ja to rozumiem tak - od początku świata ludzie potrzebowali czuć, że coś ma nad nimi pieczę. Taka pierwotna potrzeba nadziei, że nawet jak jest mega źle, to jeszcze nie wszystko stracone. Jak była susza i pola nie obrodziły ludziom groził głód w zimie, modlili się zatem o deszcz, bo potrzebowali czuć, że nie wszystko stracone. Jak ktoś trafił do obozu koncentracyjnego, stracił całą rodzinę, wiedział, że niedługo umrze to się modlił o ocalenie - bo co innego w takiej sytuacji pozostaje? I tą właśnie potrzebę od dawien dawna świetnie wykorzystywali ludzie nieco bardziej ogarnięci - kapłani. Dawali ludziom to, czego Ci potrzebowali - nadzieję. Ale to przemija. Kiedyś ciemna masa dawała się robić w bambuko jak było zaćmienie słońca, że trzeba się modlić i składać ofiary (ahh te magiczne 'ofiary' pojawiające się nieprzerwanie na przestrzeni wieków) bo inaczej bóg będzie zły i ciemność pozostanie. Potem przyszedł postęp cywilizacyjny i ludzie przestali się na to nabierać. I tak kręcą się trybiki, duchowni wymyślają coraz to nowsze szwindle, ludzie w nie wierzą, po czym doznają olśnienia i przestają się nabierać, duchowni wymyślają coś nowego i tak w kółko Macieju.

Dlatego moim zdaniem religia nie zostanie nigdy wyparta co sugeruje Nosikamyk. Myślę, że będzie się zmieniać, ewoluować, na pewno zanotuje spadek wiernych, ale gdzieś tam zawsze się utrzyma. Moim zdaniem złoty środek to po prostu traktowanie jej jak powietrze.

Nie tolerować - ignorować. Jak zaczyna Cie wyzywać jakiś dzieciak to co wdajesz się z nim w "wyzywankę" czy po prostu olewasz? Ja olewam, trzeba wiedzieć kiedy warto podjąć dyskusję, a kiedy po prostu nie warto dokarmiać trolla.

Proste, nastepny ktory wysmiewa moje wypowiedzi i nazywa mnie debilem, a pozniej konczy te konwersacje (nie wiem czy mozna to tak nazwac) jakims niby smiesznym zakonczeniem, bo nie ma juz nic wiecej do powiedzenia, bo z fanatycznymi katolami nie gada.

Co do twoich postow pod moim adresem z gory moge ci powiedziec:

Hmm czytają Twoje posty myślałem, że jesteś z tych nieco bardziej ogarniętych ale widzę, że pomyłka. Religia nie musi równać się fanatyzmowi. Ale Ok, już się nie wypowiadam, bawcie się dalej we wzajemne nagonki, ciao.

Dokladnie, najwieksze cywilizacje byly przeciez zawsze ateistyczne...