Autobiografia Mietka Flachy.-Przygody z Inferny

[Mietek Flacha OP]

EDIT! Mini opowiadanie (kolejna część!!!) tutaj:
Pojedynczy post:
http://forum.tibia.org.pl/showpost.p...4&postcount=23
Strona:
http://forum.tibia.org.pl/showthread...=314365&page=3


Swojego czasu i Mietek Flacha miał swoje dni chwały...
Wszystko wydarzyło się na małym, skromnym serverze inferna. Była to tibia, chyba 7.9...(bez lvlowego ograniczenia na broń jeszcze. Z resztą świetne czasy... Sd od 15 mlvla, który zadawał obrażenia fizyczne no i Mana fluidy! :D)
Od razu chcę zaznaczyć, że ta autobiografia, jest pisana przeze mnie dlatego, że TO była dla mnie prawdziwa tibia, poznawanie jej. Nie marzenie o lvlach, dragonach, demonach, paccu czy coś. Przyjaźń i walka...
Do tego proszę o nie pisanie głupich komentarzy. Mietek był moją 1 postacią, nie umiałem grać, ale za to miałem wielkie serce. Teraz sytuacja się zmieniła... Nie umiem już grać jak kiedyś. Za duża wiedza o tibii nie pozwala mi się tak dobrze bawić. Bycie laikiem było fajne. Szkoda, że to się skończyło :(

Rozdział 1: Wielkie wejście.
Po bardzo długim pobycie na rookgardzie, w końcu dotrłem na Main. Lvlowanie szło wolno, bardzo wolno... Wbijałem lvl, a później go traciłem. Nauczyłem się podstaw, unikania PK, przemieszczania się po Thais niezauważonym oraz zacieśniłem więzy z moim (wtedy kumplem, dziś przyjacielem) towarzyszem Rorim.
Gdy wbiłem 9 lvl, zdażyło się coś, czego nie zapomnę do końca życia... Ubicie pierwszego cyklopa. Mój kumpel z rl'a zaprowadził mnie na cyce obok whiteflower temple. Byli tam jego znajomi. Wszyscy powitali mnie gorąco (nie raz później ratowali moją różdżkę, gdy padałem na cycach:P). Zakumplowałem się z nimi całkiem mocno :D
Po wbiciu 14 lvl'a zacząłem chadzać na expienie do zamku w Ab'dendriel. Tam też zdobyłem wymarzony lvl 16 i 15 mlvl! :D Kilka dni później kumpel Roriego kupił nam domek na Fibuli. Byłem z tego bardzo zadowolony. W sporym pośpiechu przerzuciliśmy tam zapasy run i Mf'ów. A propos fluidów... Mietek nigdy nie chodził z fluidami, do lvlu 35 :D
Expiliśmy tam od czasu do czasu.
Expiłem bez mana fluidów, bo wypraw do thais się bałem :( (złe wspomnienia). Dlatego 5 bp manasów wystarczało na bardzo długo... Mf'y schodziły tylko gdy szliśmy na beholdery i ds'a :D
No ale dzień kiedy trzeba było dokupić run/fluidów musiał w końcu nastać. Poszliśmy do Dp (Rori robił to często, ale ja bardzo się bałem, bo w sumie to zanim nabiłem coś koło 20 lvl'a padałem mnóstwo razy z 15 na pewno :D)

Rozdział 2: Rozłąka
Dzień w Thais zaczynał się spokojnie, jak na infernę rzecz jasna XD (nooby leją się pod dp, wyższe lvle spokojnie wybierają się na expienie).
Ale ja byłem zestresowany.
"No to lecim?" wpisałem z lekkim ziewem na twarzy.
Odpowiedź była jasna... Rozkazy XD "Jedziemy po mana fluidy, byle szybko"...
No to myśle sobie-"oby nikt nas nie zaciukał po drodze".
Popędziliśmy do npc w północno-wschodnim rogu Thais, bo ten na wschód od dp, był zwykle obserwowany przez PK.
Wszystko miało iść świetnie...

Fluidy zakupione, 2 backpacki miałem ja, 1 On.
Nagle, zauważyłem 3 gości idących w naszą stronę... Pierwsza myśl-log off. Tak też zrobiłem.
NIGDY nie wybaczę sobie tego co zrobiłem. Zostawiłem przyjaciela w potrzebie. Myślałem, że lepiej ratować manasy...
Gdy się zalogowałem, On już nie żył. Pekerzy znikneli. Rori nie miał do mnie wyrzutów. Całą złość wpompował w chęć dorwania tych 3 gości.
Kupiliśmy beholder shield (wtedy był to dla nas ogromny wydatek), który odtąd dzierżył Rori.
Zaczęła się batalia przeciw PK...
Undead katynski i Lomp... 2 nicki jakie dziś pamiętam z tamtych czasów. Ostro expiliśmy z rorim, żeby ich dopaść...
W końcu nastał dzień w którym katynski był online... Pamiętam, że pomagał nam ktoś jeszcze... I że 1 sd którego miałem wystrzeliłem w tego pomocnika zamiast w Katynskiego...
Uciekł...
Pare dni później został zbanowany za destructive statement czy coś w tym rodzaju. Byliśmy zadowoleni. Kolejny chyba został zrookowany.
Został Lomp.
Niestety, nadeszły wakacje. Rori wyjeżdżał. Ja zostawałem.
"weź tą tarczę, runy w szafce są twoje. Rób Uh'y i z nich korzystaj. Wbij ile się da. Jak wrócę to dorwiemy tego lumpa"
To były jego ostatnie słowa.

Rozdział 3: Ciężki kawałek chleba.
Wakacje... Ogniska w nocy, expienie o świcie.
Bp uh'ów i bp Mf w plecaku. Expiłem długo i mozolnie na fibuli, nie używając manasów, na full respie. Druidzi nie mieli wtedy żadnych wave ani nic.
Została rózga. Wybraźcie sobie expienie od 20 do 33 lvla tylko z rózgą na rotach, czekając na full manę... Byłem newbie... Przynajmniej się nie poniżałem
Jeżeli ktoś potrzebował klucza do fibuli, to mu go pożyczałem, jak ktoś chciał expić to wychodziłem, żeby miał łatwiej.
Wtedy zaczęło sie dla mnie życie wyższo-lvlowego gracza. Kupiłem sobie Knight set (dla druida lol :D), Tempest rod...

Wakacje dobiegały końca. Rori wrócił. Nastał czas zemsty...
Lomp bił sobie mino guarda obok whiteflower (btw. whiteflower dla mnie i kumpli była symbolem bezpieczeństwa i bazą anty pk. W whiteflower się zaczęło życie mietka, kiedy poznałem tych wspaniałych ludzi i tam się skończyło)
Byłem gotowy. Rori dał mi 5 sd. Zamiast ustawić je na hotkeye, strzelałem na batlle... Niestety zapomniałem go zaznaczyć. Nie uderzałem z różdżki... Dostał 5 sd, jeden po drugim. Rori prał go z rózgi... Był już blisko whiteflower...
UCIEKŁ. Byliśmy rozżaleni. No ale może kiedyś znajdzie się jeszcze okazja...

Później zginąłem od kolesia o nicku Random xei. Random to rzeczywiście z niego był, bo zginąłem za nic.
Nie wiedziałem, że ten xei dopiero rósł w siłę...

Rozdział 4: Upadek Mietka Flachy
Obudziłem się rano. Loguję się i widzę msg "okradli nam domek!"... Nasz przyjaciel zaprosił tam ludzi ze swojej gildii... Straciliśmy wtedy jakieś 15k. Na szczęście grubsza kasa leżała w dp (Jakieś 50K!!! Zarobione na fibuli... :D)
Byłem zrozpaczony.
"Trzeba dalej grać" powiedział Rori...
No i nabiłem 35 lvl.
...
Do 36 lvla brakowało mi 1k expa. Byłem zadowolony :D. I nagle dostaję msg "Mietek please help me, pk is trying to kill me. Her name's Lazeyh"
Napisał to mój kolega ze Szwecjii. Sprawdziłem tego (raczej tą) Lazeyh. Lvl 30, eee to się przestraszy. Napisałem "please leave alone my friend, his lvl is like half of yours..."
Podziałało.
Ruszyłem do domku. Czułem, że coś jest nie tak. Już dobiegłem do drzwi wyjściowych z rotów, aż tu z nikąd ktoś zablokował mi drogę... Lazeyh...
"Utevo res "demon skeleton" brzmiały jej ostatnie słowa... Uhy się kończyły...
Poległem.
Miałem dość tibii. Bardzo dość. No ale "dalej trzeba grać"...
Byłem zły. Kupiłem boh'y za kasę w dp, spełniając tym samym marzenie o byciu szybkim :D

Rozdział 5: Tam gdzie się zaczęło, niechaj się skończy.
Kupiłem bp sd, który schowałem w dp. "Niech ktoś mnie teraz chce załatwić"...
Poleciałem na Fibulę. Chciałem odrobić straty. Po drodze zauważyłem kolesia o znanym mi nicku... Random Xei. Zanim zdążyłem wcisnąć control+q, dostałem już 1szego hita.
Ale coś się nie zgadzało... Atakował mnie ktoś jeszcze... Lazeyh...
Miałem bp manasów... Schodziły jeden po drugim. Zastawiali mi drogę pot'em. Byłem już 2 sqm od whiteflower temple...
***
Pijąc ostatnią wywar z fioletowych ziół, porastających zbocza pięknych gór centralnej Tibii, poczułem przeszywający ból i wielkie uczucie bezradności...
Poległem przed White Flower Temple. Miejscem w którym przez pół roku spotykałem się z przyjaciółmi, które dawało mi ratunek przed atakiem wrogów i schronienie dla moich nieprzyjaciół, miejscem które było dla mnie symbolem spokoju, symbolem dobrej zabawy i wielkich planów na przyszłość. Zawsze chciałem leczyć innych, ratować ich życie...

"You are dead."

Łzy powoli spływały po moich zarumienionych, młodzieńczych policzkach. Zginąłem, bo ratowałem przyjaciela.


Rozdział 6: Ostatnia nadzieja i koniec wojny.
Miałem wtedy chyba z 32-33 lvl i dość grania. Bohy dostał Rori. Był wrzesień. Szkoła złagodziła mój ból.
Kumple zapalili we mnie jeszcze ostatni płomyk nadzieji.

Siedziałem sobie pod szkołą. Zadzwonił telefon.
-co tam?
-Krzysiek. Zabili mnie Pk, zalogowałem na Mietka. Postawiłem 2 berserkery, ale coś popieprzyłem z hotkeyami i sd strzelałem ręcznie. Ubiłem swoje zerki, ale kolesia nie.
Padłem... Przepraszam...

To był Rori. Zginał z rąk kogoś, kogo nicka nie pamiętam. Wiedziałem już jedno-mietek zdechł. Znowu.
Rori obiecał odrobić lvl. Ale mnie już zmęczyło granie.
Minęło troszkę czasu. Dorosłem jako tibijczyk. Stare czasy odeszły w niepamięć.

Kolejne dni dla mietka były ciężkie. Demonic Devil of inferna czy jakoś tak chciał ubić roriego. Pozwoliłem mu zalogować na mietka. Ja wziąłem palka mojego przyjaciela, który był retired.
Koleś się złożył na sd od Miecia :D Napisał "my friend lvl 30 is coming for you".
Nas to strasznie rozbawiło ;) Do momentu gdy zobaczyliśmy że był to lazeyh... Rori zalogowany na Mietka padł 1szy. Powiedziałem mu na skype, żeby logował i wracał do boju... Padł w sumie 3 razy...
Ja walczyłem długo. (24 palek też potrafi :D) Lazeyh miał już red hp. Uciekał. Czułem tryumf. Uciekł do sklepu magicznego...
"hi, buy 20 manafluid, buy sudden death rune, BYE"
...
Poległem.

Mietka lvl strasznie spadł.
Później ja logowałem się na tego pala, Rori na Mietka.
Walczyliśmy z jakimś 40 pallem przez kilka dni. Cały czas na niego trafialiśmy :D
Niestety to my byliśmy tymi, którzy odwiedzali świątynię.

Mietka lvl spadł w sumie, po długich bojach z różnymi ludźmi do 19. Tego palla do 14. Palla passy teraz leżą gdzieś w stercie śmieci w kącie pokoju...

Zmieniłem server. Wbiłem 35 lvl sorcem. Inferna dała mi szkołę życia...
Kupiłem pacc. Postanowiłem wbić mietkiem troszkę lvli... Skończyło się tak, że ma teraz lvl 16...

Sorcem na innym serverze wbiłem 42 lvl. Kicki mnie wykańczały...
Dlatego postanowiłem grać Knightem.
Teraz bardzo cieszę się z mojej postaci. Cały czas rosnę w siłę. Ale inferny nigdy nie zapomnę. Btw. rori gra teraz ze mną na tym innym servie :D

Rozdział 7: Zapalcie znicz

Inferna gnije, niskolvlowe polaczki rządzą miastami w pk teamach. Każdy zabija każdego.
A Lazeyh... Pewnie gra na innej postaci...
Dziś już nikt nie pamięta, że ten noobek Mietek miał 35 lvl i był dobrym producentem uhów :>
Zawsze kiedy przechodzicie obok Whiteflower Temple pamietajcie o Mietku Flaszce. Zapalcie za mnie znicz.




Łezka mi się zakręciła pisząc to... Stare, dobre czasy, kiedy razem z kumplami chodziło się na beho na fibuli. Ehhh ;*
Chciałbym też pozdrowić wszystkich którzy pomagali mi grać na infernie :D A wszystko zaczęło się w maju roku 2007...
Pozdro dla:
-Wojtka "Roriego" za bycie dobrym kumplem i wspieranie mnie cały czas
-Al'a Sanctus'a za kupno domku i długie rozmowy o dziewczynach :D
-Lorda de mefisto za wspólne wyprawy
-Salceson pall'a za dialog o hamburgerach, salcesonie i flaszce :D
-Cyrek'a Jeth'a za wykład nt. bohów :D
Oraz wszystkich znajomych roriego i lorda de mefisto, których nicków pozapominałem... Farphy, Nenoril i reszta.

Stare życie się skończyło. Teraz "dalej trzeba grać". 3 cią postacią...
Nigdy nie zapomnę Mietka Flachy i starych przygód...


Nie opisałem tutaj wieeelu akcjii, może doczekacie się ich w postaci bardzo ładnie napisanych opowiastek :]


Jeżeli dopatrzycie się błędów itd. to piszcie !

[<<<--Tomek-->>>]

podobało mi się,błędów takowych nie widziałem :]
Tylko dlaczego na start wybrales pvp enfo?

Pozdrawiam Tomek

[Mietek Flacha OP]

Tylko dlaczego na start wybrales pvp enfo?

Grał już tam Rori... Miał z 14-16 lvl ;] Wtedy jemu i nam się zdawało że 16 lvl to duuużo. Z resztą na infernie nie było dużo osób na servie, nie było lagów. :D Bardzo się cieszę, że tak zacząłem. Teraz wiem, że moja przeszłość nauczyła mnie wielu rzeczy. Przedewszystkim ucieczki przed PK :D



Btw. xei'a
Jego opis na tibii.com :D
19:04 Ison The Hunter [35]: how do you feel knowing that you almost single handedly brought infernaspopulation down and made people quit?

[grzesio512]

aż mi się przypomniał mój początek ;P

korzystając z okazji pozdrawiam mojego 1st kumpla Kowal Lord xd (on już nie gra, ale to najlepszy grasz jakiego miałem zaszczyt poznać ;D)

[Blue.]

Spoko historyjka, powiedziałbym, hmm... Sentymentalna :D
Bez rzucających się w oczy błędów, czytelne.

Pozdro

I przeczytaj moje nowe wypociny ;d

[reshro]

fajnie napisane, ciekawe podobalo mi sie jednym slowem.. takie wspomnienia z 1'wszych postaci .. ehh bezcenne tez jak wspominam moja 1'wsza postac jak i inne.. jedno z lepszych opowiadan na tym forum wdlg. mnie

pozdro.

[Parcel15]

Ładne opowiadanie, powiem Ci ze mnie wciągnelo ;D

9.9/10 (Nic nie jest idealne)

Pozdrawiam

[Shaolineq]

tak, dobrze pamietam jak sie gralo na poczatku
najpeirw przez tydzien rook gdzie poznalem pierwszego kumpla w tibii
ktory sie bal wyjsc poza rook bo tam byl snake ;d
jakos sie z rooka wyszlo z kumplem
wychodzimy z temple
"czemu on ma biala czaszke kolo nicku"
piewszy dead i cala kasa w bloto
pozniej jakis 18 pall (my po 9~ lvle)
zaprosil nas na hunta no to idziemy na fermour hills (nie wiedzielismy gdzie jestesmy ani co tam jest)
po chwili znowu czacha
ja ucieklem kumpel zgon
pozniej sie rozdzielilismy na zeby "zwiedzac swiat"
w koncu on znalazl respa 3 wilkow
obydwoje sie zczelsimy cieszyc bo wiedzielismy w koncu jak fooda zdobyc
dalej juz nie pameitma ale to bylo cos
przy pk jak serce napi******ło
a teraz ?
bot zeby moc bocic na lepszych potworach zeby wiecej zarabiac ... szkoda ze te czasy minely :/
niewiedza jest piekna

[Share]

na początku wydawało się za długie ale mnie wciągnęło , fajnie, że podzieliłeś na rozdziały te opowieści z początkiem w tibi są najlepsze najciekawsze bo są śmieszne ;d a na dodatek inferna enfo ;d Ogólnie super 10/10

[Rori]

Ahh, to były piękne dni. Chętnie przypomnę je sobie przy piwie. ;] Gwoli ścisłości, to w tym manaszopie ja miałem bp manasków i bp ihów. Potem się prałem z trzema kolesiami naraz, bo mnie zbloczyli, wszystkich przynajmniej raz do deep reda zbiłem, potem udało mi się wyśliznąć, bo 2 robiło up&down z powodu małej ilości hp, ale zamiast biec na Fibke, gdzie był domek, to pobiegłem na statek w Thais, myślałem, że się lock skończył, a tu psikus ;]


Co do Random xei'a, to druid na 64 chyba lewelu zawojował Infernę bez pomocników. Wszyscy mieli pełne gacie na dźwięk jego imienia. Krzysiu padł od niego we wczesnej fazie jego rozwoju, potem zdaje się jeszcze raz. z Lazeyha się śmialiśmy, że to pewnie 5 małych brazoli przy jednej klawiaturze, niemożliwe, żeby człowiek, sam jeden tak wymiatał.

[Legut]

zajeb****te :) 5 i masz reputa , bedzie nastepna czesc?? xD

[Mietek Flacha OP]

Kolejna część już w drodze. Będzie nosić tytuł:
Mietek Flacha-bitwa pożegnalna.
Jej akcja toczy się po ostatnich dead'ach od lazeyha, dziwnym zniknięciu random xei'a (expił wtedy :D).
Miałem wtedy mniej więcej 25-26 lvl i moim i roriego głównym wrogiem był fast legs... Ja zalogowany na palla mojego przyjaciela a rori na Mieczysława.
Opowieść w konwencji rpg :D Już niedługo ;)

[Kaplar]

O lol :P pewnie pozniej beda posty typu (gz w dniu 10 urodzin itp) ale przeczytalem przygody Flachy i pozniej snilo mi sie ze poszedlem do tej wiezy (nie wiem jak wygląda) i postawilem znicz kolo niej ;d

A tak wogule to 10/10


(ja chcem 2ga czeeeesc)

[Hunterius]

Czego można się było po tobie spodziewać? Oczywiście, że dobrze napisanej historii.
Chociaż nie w moim ulubionym stylu RPG lecz tibijskim, bardzo mi się podobało. Klimat przyćmił fabułę.
Myślę, że każdy z nas miał takie początki
Pamiętam te czasy kiedy tibia była taka.. "świeża"...
Czułeś to coś co sprawiało, że chciało się grać...
Składały się na to między innymi kompletna nieznajomość mapy, brak kolegów, wiedzy teoretycznej nieznajomość nazw itemów.
Tak samo jak ty miałem pełno historii, które mógłbym opisać.

Moim pierwszym charem z rooka wychodziłem oczywiście tydzień+
Zbierałem kurteczki z ziemi i próbowałem sprzedać za kilka gp.
Jakiś poczciwy gracz dał mi na start double armor, to nie mogłem zasnąć bo przeżywałem w nocy, żeby opowiedzieć to kolegom. Padało się pełno razy z powodu braku jakiegokolwiek pvp.

Wyszedłem na maina moim pierwszym charem. Polazłem gdzieś w carlin to dziury z dwoma rotami, nie wyszedłem z niej bo nie miałem liny.

Zrobiłem drugą postać, nabiłem nią 51 lvl ale miałem hacka i postaci nie odzyskałem. Do 35 lvla nie nosiłem ani jednego manasa, czasami miałem 3 lub 4 ihy. ;)

Do końca mojej gry tą postacią bałem się włączyć skulla. Zrobiłem to raz - na urodzinach kumpla.
Uciekałem przed każdym graczem, nawet 20 lvlem podczas gdy sam miałem 30 lvli więcej.
Teraz o tibii wiem już zbyt wielei nie mam takiej zabawy jak kiedyś.

Na moją stopniową niechęć złożyło się tez wiele updatów:
ulepszenia broni, ograniczenia levelowe sprawiły, że ta gra w 90% straciła klimat...
Pamiętam kiedy wszystko było możliwe, jak 15 czy 20 lvl bił cię z sd na pk, lub jak 8 najt chwalił się bright swordem z którego mógł walić.
Coś pięknego.
Speary upadały na ziemie, po czym nooby wywalały ci je do wody podczas skillowania na trolach koło Thais.
Zapomniałem dodać jak raz zapłakałem po dedzie.

No ale kończe bo zbytnio się rozpisałem ^^

Twoja historia przypomniała mi wiele dobrych rzeczy

Pewne jest, że te czasy już nie wrócą.

Gz Mietek za dobrą robotę.

[Mietek Flacha OP]

@Dead Hunterius
:D Dzięki za komenta :D
Wiesz, Cip nie musiał tak pieprzyć serwerów enfo. Mogli zmiany wprowadzać na pvp i non tylko. W szczególności ograniczenia lvlowe na runy. BEZSENS! BEZSENS! Na pvp przydatne, bo przynajmniej nie zginiesz od mage bomb, albo jakiegoś low lvl pk teamu za nic.
Ale na enfo??? TO SERVER WALKI! Teraz, jest podział... Lvlki 8-20 biją się między sobą, 30-45 mają wolne, z 45 może dopiero zaczynać żywot pekera... ale kurde, wtedy to już żal lvli :S

A tak wogóle to jak zaczynałem grać w Tibię, to w teorii bardzo dużo wiedziałem. Oprócz nazw potworów, miejsc, broni, questów itd. :D Było fajnie ;) Ale takto nie byłem noobem, i Inferna nauczyła mnie 1 rzeczy-
trzeba zawsze być gotowym do walki i.... przyjaźń ponad wszystko (przecież zacząłem batalię z Lazeyh od ratowania kumpla... Który lvl odrobił by w chwilkę... Ale przyjaźń jest ważniejsza od pikselków ;])

Pozdawiam! Już jutro/pojutrze mini opowiadanie.