Temat: [Poradnik] [Poradnik]Jak dobrze sprawdzić/poprawić błędy?

Poradnik: Jak dobrze sprawdzić/poprawić błędy II

I. Dlaczego warto poprawiać błędy?

Samodoskonalenie się jest bardzo potrzebne każdemu – jedni zdają sobie z tego sprawę, inni zrozumieją to później. Poprawianie błędów to świetny moment na to, by zdać sobie sprawę w czym jesteśmy słabi, a w czym mocni. Najważniejsze jest nastawienie – jeśli będziemy poprawiać błędy, bo w regulaminie jest napisane, że w przeciwnym wypadku poniesiemy konsekwencje, to jesteśmy w czarnej dziurze. Jednak jeśli zmienimy sposób myślenia i powiemy sobie, że poprawiamy błędy, aby nauczyć się czegoś dla siebie – zaczniemy się rozwijać, a po to przecież piszemy.

II. Język i styl.

Język to system porozumiewania się. On daje nam możliwość przywitania się czule z naszą ulubioną koleżanką(złośliwi dodadzą: całowania), zrobienia zakupów, krzyknięcia z daleka na rowerzystę "Jak jedziesz baranie? Całą bluzkę mi upierdoliłeś!". Właśnie to wszystko składa się na nasz język. Jednak jest on zawsze ściśle powiązany z okolicznościami, osobą mówiącą, nastrojem. To wszystko składa się na sposób przekazywania informacji, który nazywamy stylem. Mimo, iż są to rzeczy, z którymi często się spotykamy, podczas pisania tekstów nietrudno popełnić podstawowe błędy. Pokażę teraz kilka forumowych przykładów.

Język

Każdy poprawia po swojemu, jeśli natomiast znajdziecie literkę (j.) niewątpliwie oznacza ona błąd językowy.

Często zdarza się, że autorzy używają słów, które po prostu nie istnieją. Czasami poniesie nas wyobraźnia i wstawimy jakiś wymyślone wyrażenie, którego nie ma w słowniku. Na ten przykład:
Co my tu mamy? Zaznaczyłem w tym zdaniu ostatnią część. Już na pierwszy rzut oka widać, że autor się trochę rozpędził, bo to, że skrzekliwy głos można usłyszeć wszyscy dobrze wiemy, ale to, że można go zobaczyć...
Następny problem dotyczy banalnego zjadania ogonków, które może czasem zmienić znaczenie zwrotu.
Wszystko wygląda dobrze? Na pozór. Słowo „ramie” jest celownikiem od słowa „rama”. Wówczas zwrot staje się bezsensowny. Jeśli natomiast do e domalowalibyśmy ogonki powstałoby słowo „ramię”, które jest już zupełnie czymś innym.

Kolejna rzecz to bogactwo językowe. I na ten przykład:
Mamy dwa wyrazy, które osobno są jak najbardziej poprawne, jednak zestawienie ich razem daje efekt tzw. „masła maślanego”. Takie zwroty są nieatrakcyjne, czasem nawet nie wiadomo, co znaczą. Wówczas trzeba posłużyć się synonimem.

Następny problem dotyczy odmieniania wyrazów przez przypadki. Wszyscy chyba pamiętają jeszcze ze szkoły podstawowej zadania: „Jaki jest dopełniacz liczby mnogiej słowa pies?” Porywające, czyż nie prawda? Jednak zaraz pokażę wam do czego może doprowadzić nie uważanie na lekcjach xD.
I znów najczęstszy przypadek, zjedzenie końcówki. „Chwile” jest ich wiele, liczba mnoga w mianowniku, natomiast w tym wypadku obserwowałem kogo? Co? „chwilę”.

Styl

Najczęściej zdarza się niepoprawny styl pisania. Co prawda istnieją różne możliwości redagowania tekstów (patrz aneks: stylizacja), jednak forma pisana wymusza zmianę wypowiedzi i przekształcenie jej w sposób „dobrze brzmiący”.
Mamy tu zdanie zbudowanie logicznie, ale nie wydaje się ono zbyt atrakcyjne. Ważna jest konstrukcja wypowiedzi, która kształtuje styl. Tutaj zaś mamy wklepane chaotycznie kilka informacji.

Jak widzimy forma wypowiedzi odgrywa ważną rolę. Kiedy opowiadamy komuś historię, musimy opisywać sytuację, przedstawiać ją. Od tego jest narrator. Zaś naśladowanie przez niego efektów dźwiękowych nie zawsze daje pożądane rezultaty.

Był już chaos, teraz przejdziemy do nudnego nadawania morsem.
Fragment tekstu, w którym roi się aż od błędów, również stylistycznych. W każdym zdaniu widzimy wyraz „było” w różnych formach. Jest to powtórzenie. Oficjalnie dopuszcza się powtórzenie w co drugim zdaniu, zaś gęstsze powtórzenia traktuje się jako błędy. (Patrz również: Stylizacja).

Inny odłam błędów stylistycznych nazywamy niepoprawnym szykiem wyrazów. W języku polskim dopuszcza się stosowanie swobodnego szyku, jednak czasami lepiej jest napisać zdanie z uporządkowanymi wyrazami.
Chyba lepiej by było poprzestawiać w tej części niektóre wyrazy, no nie?

Ważne jest, by to, co piszemy było spójne. Niech każde poprzednie zdanie odnosi się do następnego, jeżeli zaś podejmujemy inny problem „skaczemy” z akcją, należy rozpocząć tekst od nowego akapitu. Akapit zaznaczmy tagiem ANEKS: Stylizacja

Stylizacja jest to proces, w którym autor upodabnia język w swoim tekście do stosowanego w konkretnej kulturze, w danej epoce itp. Od razu przykład: chcąc napisać utwór stylizowany na wzór Biblii, narzucamy sobie pewne reguły, takie jak: nadmierne powtórki spójnika „i”, „albowiem” i tego typu wyrazów, charakterystycznych Pisma Świętego. Warto od razu zauważyć, że stylizacja zawsze ma jakiś cel. Czy jest nim nawiązanie do wartości niesionych przez biblię (często w wierszach), czy po prostu stworzenie klimatu zaczerpniętego ze wzorca, zawsze musi być jakiś świadomy cel zastosowania tego procesu.

III. Zapis.

O ile do język i styl można zmieniać, o tyle poprawny zapis jest niezbędny do stworzenia dobrego tekstu.

Ortografia

Ortografia zajmuje się poprawnym zapisywaniem poszczególnych wyrazów. Pisząc na komputerze nie powinniśmy popełniać takich błędów. Mamy do dyspozycji masę programów sprawdzających poprawność ortograficzną wyrazów. Jednak czasami trzeba na to uważać, bo można uzyskać coś takiego:
Jest wiele zasad ortograficznych, które trzeba pamiętać, ale na ten temat nie będę się rozpisywał.

Interpunkcja

Interpunkcja zajmuje się znakami przystankowymi. Każdy z nich ma swoje znaczenie i pełni ważną rolę. Jeśli o nich zapomnimy, możemy nawet zmienić treść.
Sprawdzając tekst dobrze jest przeczytać go na głos i powstawiać znaki interpunkcyjne tam, gdzie bierzemy oddech - nigdy nie są to przypadkowe miejsca, a zasady interpunkcji opierają się właśnie na przystankach stosowanych w mowie

Przypomnę kilka zasad.
Przecinek wstawiamy, gdy:
Jeśli coś wyliczamy:
Również dotyczy to przymiotników postawionych kolejno po sobie:
Przed spójnikami: ale, lecz, bowiem, bo, a, ponieważ, gdyż, toteż, dlatego, że, iż, więc itp.
Nie stosujemy przed spójnikami: I, oraz, lub, albo, bądź, ani, ni, a (w sensie: między tym a tym).
Gdy stosujemy wtrącenia.
Gdy powtarzamy spójnik w tym samym zdaniu (dotyczy każdego z nich).

Gdy oddzielamy jedną wypowiedź od drugą możemy stosować różne znaki: kropki, przecinki, wykrzykniki, średniki w zależności od sytuacji.
Gdy cytujemy wypowiedź, stosujemy cudzysłów.

Budowa dialogów:
Dialog powinno się zaczynać od nowego akapitu.
IV. Estetyka pracy.

Każdy z was, zabierając się za pisanie, opowiadania chciałby zapewne, żeby jego praca była atrakcyjna. Wówczas sięga po różnego rodzaju środki; humorystyczne zwroty, stylizację, często dziwny, nazwijmy go „artystycznym”, zapis. Jednak trzeba pamiętać, by pisać w sposób zrozumiały. By to, co napisaliśmy było przyjemne dla czytelnika i wreszcie, w celu przekazania tego, co chcemy odwzorować. Czasem ciężko pogodzić nasz styl pisania z ogólnie przyjętymi normami. Do tego niezbędne są umiejętności, które nabyć możecie między innymi przez częste pisanie i czytanie. Dzięki nim bezbłędnie napiszecie ciekawy i poprawny tekst na każdy temat.

V. Pytania i odpowiedzi.

Tu zamieszczać będę odpowiedzi na pytania, jakie przysyłacie do mnie na PW w celu wyjaśnienia niektórych problemów.

Specjalne podziękowania dla Daniossa za pomoc w zredagowaniu kilku punktów, porady i poprawki.

Nowa wersja w drodze. Jak nie tego autora to innego. Jeżeli ktoś się poczuwa - niech da mi znać. W przeciwnym wypadku sam poradnik napiszę.

Dziękuję. Jutro gram koncert - nie przeczytałem, ale postuję. Pierwszy post updated.