Temat: "Czerwona" granica fotoefektu

1. Przedstawić graficznie i omówić charakterystykę spektralną fotokomórki
czyli zależność is= f(λ). Dla wybranych punktów z początkowego, środkowego
i końcowego przedziału długości fali λ zaznaczyć pola niepewności. Zaznaczyć
również poziom prądu ciemnego (poziom tła) it
i niepewność pomiaru
jego wartości. Przyjąć Δλ = 10 nm.
2. Z wykresu odczytać czerwoną granicę λ0 efektu fotoelektrycznego, aproksymując
długofalową krawędź spektralnej charakterystyki fotokomórki do poziomu tła.

Przebieg pomiarów:
1. Otworzyć szczelinę wyjściową SPEKOLA. Za pomocą bębna zmieniać długość
fali lambda w przedziale (700 - 400)nm i znaleźć maksymalną wartość prądu
fotoelektrycznego is
odpowiadającą maksymalnej czułości spektralnej
fotokomórki. Przy tych warunkach skorygować ustawienie dosuniętej
fotokomórki tak, by uzyskać jak największe wskazanie mikroamperomierza.
2. Zamknąć szczelinę wyjściową SPEKOLA. Odczytać i zanotować wartość tzw.
prądu ciemnego it
, który powstaje w fotokomórce pod wpływem elektronów
wzbudzonych termicznie i światłem rozproszonym.
3. Otworzyć szczelinę wyjściową SPEKOLA i zmieniając długość fali od 700nm
do 400nm co 10nm, mierzyć natężenie prądu fotoelektrycznego is
. Wartość
natężenia tego prądu jest proporcjonalna do czułości spektralnej fotokomórki.