Łuskowy wróg.

To moja trzecia historia, która przydażyła się na serwerze Pandoria. Ja jako 38 Królewski Strzelec.

Wyruszyłem z miasta bagien zwane Venore. Był piękny bezchmurny dzień, wprost wymarzony do polowania. Słońce lekko grzało w moją twarz i ręce. Nie miałem na sobie ciężkich zbroi. W zupełności wystarczyła mi niebieska peleryna oraz przewiewne nogawice, lekkie buty (BOH), królewski hełm oraz tarcze zupełnie lekką zwaną demoniczną. Na plecach miałem kołczan długich na 2 metry dzid. Szedłem powoli, delektując się świeżym powietrzem wdychając je do płuc mocno i wolno wypuszczając. Po którymś razie poczułem zapach siarki. Nie miałem żadnych planów, żadnych taktyk, po prostu szedłem do przodu.
A może...- pomyślał. Może bym wybrał się na smoka.
I tak też zrobiłem. Rozkopałem dziurę leciutką saperką i wskoczyłem w dziurę. Wszędzie pełno skorpionów. W kieszeni trzymałem 2 runy na wszelki wypadek. Wzniosłem runę ku słońcu, a wszystkie skorpiony otaczające mnie leżały bez ruchu. Ruszyłem do przodu, w głąb jaskini, w której roiło się od skorpionów. Dźgałem każdego przebijając je na wylot. Podpierając się dzidą przystanąłem obok wejścia na niższy poziom. Wsadziłem włócznie w dziurę sprawdzając czy ta dziura ma dno. "stuk, stuk" - Ciche stukanie mojej włóczni o podłoże. Ześlizgnąłem się po włóczni jak strażak, gdy dostaje wezwanie. Znowu uniosłem runę ku górze i skorpiony leżały bez ruchu.

***

Po przechadzaniu się po jaskiniach wreszczie dostrzegłem znaną mi jaskinię z lawą. Przeszedłem po kamykach przeskakując bulgoczącą lawę. Gdy wreszczcie przeszedłem do końca korytarza w suficie była dziura. Nie pozostało mi nic innego jak wziąć linę i zarzucić na kożenie zwisające z sufitu. Wspiąłem się po linie i znów pełno skorpionów wokół mnie, jeden nawet mnie uszczypnął. Uniosłem runę i skorpy skorpionów znów zaskwierczały. Były dwa rozdroża, w prawo lub przed siebie. Wybrałem drogę w prawo. Dźgałem skorpiony, gdy doszedłem do końca korytarza. Znów korzenie zwisają z sufitu. Zarzuciłem linę i wydostałem się na powietrze, jednak nie pachniało ono tak jak to które zaczerpnąłem w mieście. Zapach był siarczysty, a gorąc jaki buchał z pierwszej pieczary był olbrzymi. Powoli ruszyłem w kierunku pieczary. Gdy byłem już blisko buchnął z niej ogień. O mały włos- Pomyślałem. Rzuciłem włucznie na oślep przed siebie. Wrzask, przypominający niedźwiedzi, ale znacznie mocniejszy prawie mnie ogłuszył. Z pieczary buchnął ponownie ogień i wyłoniła się sylwetka smoka. Bez zastanowienia rzuciłem włucznie w cielsko bestii trafiając między łuski. Smok wyskoczył w powietrze i po wielkim łuku pikował w moją stronę. Rzuciłem ponownie włócznię, tym razem nie trafiając. Smok leciał z potężną prędkością na mnie. Wbiegłem do pieczary. Na szczęście była pusta. Za chwile słychać było łoskot ciała opadającego na ziemię i głośne człapanie gadziny w stronę jaskini. Otoczyła mnie fala ognia. Skóra na moich rękach piekła, lecz peleryna była nienaruszona. Magia sprawiała, że ta peleryna była prawie nie zniszczalna. Chwyciłem następną włócznie i biegłem w stronę smoka. Z wrzaskiem uderzyłem o skałę. Dopiero po chwili zobaczyłem ogon smoka lecący w moją stronę. Zrobiłem unik i smok rozwalił skałę. Już miał mnie zgnieść łapą kiedy oparłem włócznie o ziemię. Odskoczyłem, a smok przebił sobie łapę na wylot. Złamał włucznie i już miał zionąć ogniem kiedy rzuciłem włucznie prosto w gardło pokraki. Smok dusił się przez chwilę, po czym upadł z głośnym tupotem na bok. Pozbierałem moje włucznie i rozciąłem swoją machetą ciało smoka. Zebrałem 2 łuski i rozciąłem mu brzuch. Odur był straszny, a w brzuchu było pare złamanych mieczy i jedna tarcza. Na niej wygrawerowany był smok. Zobaczyłem, że jest zsyp do groty, więc zsunołem się do groty. Zabiłem następnego smoka i trzy małe. W smoku znalazłem młot, który po przyłożeniu do ognia płonął. Zsunąłem się niżej i zobaczyłem smoka o czerwonym kolorze skóry. Wyszedłem po skałce i wypiłem eliksir mocy. -Exura, exura, Utamo vita- rzekłem słowa mocy, po czym wszedłem do jaskini z powrotem. Ogon uderzył tuż obok mnie. Smok nadął się i dmuchną ogniem w moją stronę. Skóra zapiekła lecz wypiłem eliksir. Czując wyraźną ulgę dorwałem jedną z dzid i cisnąłem w bestię. Po ciężkiej walce, i stracie wielu elixirów wróciłem do miasta Venore. Chwaląc się swoimi zdobyczami wyciągnąłem worek z łuskami smoków. Naliczyłem sto piędziesiąt łusek smoków. Czerwonych i zielonych. Udałem się do gór Krasnoludzkich. Ruszyłem w stronę Krasnoludzkiego alhemika i kupiłem parę elixirów, a następnie do kowala. Dałem mu łuski, a on obiecał za sumę dziesięciu tysięcy złotych monet stworzyć dla mnie zbroję łuskową pogromcy smoków.

Dość ładne wykonanie, ale masa błędów.

Cytuj:

---

Wyruszyłem z miasta bagien zwane Venore. Był piękny bezchmurny dzień, wprost wymarzony do polowania. Słońce lekko grzało w moją twarz i ręce. Nie miałem na sobie ciężkich zbroji. W zupełności wystarczyła mi niebieska peleryna, niebiesie przewiewne nogawice, lekkie buty (BOH), królewski hełm oraz tarcze zupełnie lekką zwaną demoniczną. Na plecach miałem kołczan długich na 2 metry dzid. Szedłem powoli, delektując się świerzym powietrzem wdychając je do płuch mocno i wolno wypuszczając. Po którymś razie poczułem zapach siarki. Nie miałem żadnych planów, żadnych taktyk, poprostu szedłem do przodu.
A może...- pomyślał. Może bym wybrał się na smoka.
I tak też zrobiłem. Rozkopałem dziurę leciutką saperką i wskoczyłem w dziure. Wszędzie pełno skorpionów. W kieszeni trzymałem 2 runy na wszelki wypadek. Wzniosłem runę ku słońcu, a wszystkie skorpiony otaczające mnie leżały bez ruchu. Ruszyłem do przodu, w głąb jaskini, w kórej roiło się od skorpionów. Dźgałem każdego przebijając je na wylot. Podpierając się dzidą przystanąłem obok wejścia na niższy poziom. Wsadziłem włucznie w dziurę sprawdzając czy ta dziura ma dno. "stuk, stuk" - Ciche stukanie mojej włuczni o podłoże. Zślizgnąłem się po włuczni jak strarzak, gdy dostaje wezwanie. Znowu uniosłem rune ku góże i skorpiony leżały bez ruchu.

---

****

Po przechadzaniu się po jaskiniach wreszczie dostrzegłem znaną mi jaskinię z lawą. Przeszedłem po kamykach przeskakując bulgoczącą lawę. Gdy wreszczie przeszedłem do końca korytarza w suficie była dziura. Nie pozostało mi nic innego jak wziąć linę i zarzucić na kożenie zwisające z sufitu. Wspiołem się po linie i znów pełno skorpionów wokół mnie, jeden nawet mnie uszczypnął. Uniosłem runę i skorpy skorpionów znów zaskwierczały. Były dwa rozdroża, w prawo lub przed siebie. Wybrałem drogę w prawo. Dźgałem skorpiony, gdy doszedłem do końca korytaża. Znów korzenie zwisają z sufitu. Zarzuciłem linę i wydostałem się na powietrze, jednak nie pachniało ono tak jak to które zaczerpnąłem w mieście. Zapach był siarczysty, a gorąc jaki buchał z pierwszej pieczary był olbrzymi. Powoli ruszyłem w kierunku pieczary. Gdy byłem już blisko buchnął z niej ogień. O mały włos- Pomyślałem. Rzuciłem włucznie na oślep przed siebie. Wrzask, przypominający niedźwiedzi, ale znacznie mocniejszy prawie mnie ogłuszył. Z pieczary buchnął ponownie ogień i wyłoniła się sylwetka smoka. Bez zastanowienia rzuciłem włucznie w cielsko bestii trafiając między łuski. Smok wyskoczył w powietrze i po wielkim łuku pikował w moją stronę. Rzuciłem ponownie włucznię, tym razem nie trafiając. Smok leciał z potężną prędkością na mnie. Wbiegłem do pieczary. Na szczęście była pusta. Za chwile słychać było łoskot ciała opadającego na ziemię i człeptanie gadziny w stronę jaskini. Otoczyła mnie fala ognia. Skura na moich rękach piekła, lecz peleryna była nienaruszona. Magia sprawiała, że ta peleryna była prawie nie zniszczalna. Chwyciłem następną włucznie i biegłem w stronę smoka. Z wrzaskiem uderzyłem o skałę. Dopiero po chwili zobaczyłem ogon smoka lecący w moją stronę. Zrobiłem unik i smok rozwalił skałę. Już miał mnie zgnieść łapą kiedy oparłem włucznie o ziemię. Odskoczyłem, a smok przebił sobie łapę na wylot. Złamał włucznie i już miał zionąć ogniem kiedy rzuciłem włucznie prosto w gardło pokraki. Smok dusił się przez chwilę, po czym upadł z głośnym tupotem na bok. Pozbierałem moje włucznie i rozciołem swją machetą ciało smoka. Zebrałem 2 łuski i rozciołem mu brzuch. Odur był straszny, a w brzuchu było pare złamanych mieczy i jedna tarcza. Na niej wygrawerowany był smok. Zobaczyłem, że jest zsyp do groty, więc zsunołem się do groty. Zabiłem następnego smoka i trzy małe. W smoku znalazłem młot, który po przyłożeniu do ognia płonął. Zsunąłem się niżej i zobaczyłem smoka o czerwonym kolorze skóry. Wyszedłem po skałce i wypiłem eliksir mocy. -Exura, exura, Utamo vita- rzekłem słowa mocy, po czym wszedłem do jaskini spowrotem. Ogon uderzył tuż obok mnie. Smok nadął się i dmuchną ogniem w moją stronę. Skóra zapiekła lecz wypiłem eliksir. Czując wyraźną ulgę dorwałem jedną z dzid i cisnąłem w bestię. Po ciężkiej walce, i stracie wielu elixirów wróciłem do miasta Venore. Chwaląc się swoimi zdobyczami wyciągnołem worek z łuskami smoków. Naliczyłem sto piędziesiąt łusek smoków. Czerwonych i zielonych. Udałem się do gór Krasnoludzkich. Ruszyłem w stronę Krasnoludzkiego alhemika i kupiłem pare elixirów, a następnie do Krasnoludzkiego Kowala. Dałem mu łuski, a on obiecał za sumę dziesięciu tysięcy złotych monet stworzyć dla mnie zbroję łuskową pogromcy smoków.

Gdyby nie błędy..7/10

Popraw sobie :p

Nadal nie rozumiem po co robiłeś niektóre słowa na czerwono? xD

Pobierz sobie Mozillę lepiej ;d

Opowiadanie spoko, lekki styl rpg ale nudzi mi sie juz "poszedlem na smoka lootnoalem tarcze i wrocilem do miasta";/A i pisze sie z powrotem a nie spowrotem , popraw to i inne bledy:P.Najlepiej sciagnij mozille

Błędy poprawione, zapomniałem się z tą włócznią ;D Polonistka by mi banie wlepiła już ;D Ale, dzięki za pomoc ;p I za taką ocenę po tylu błędach! XD


Słowa na czerwono = Myśli, słowa na pomarańczowo = to co powiedział bohater :D

Mam mozille ale nie zaatualizowaną, ponieważ jak próbuje zaaktualizować to odrazu mi sie komp wiesi :D

Było trochę błędów na szczęście poprawionych. Opowiadanie napisane ciekawie, krótko, zwięźle i na temat. W takim bądź razie dam 10/10...

Całkiem niezłe chociaż było kilka ortów typu "włucznia" czy "kożenie". Ogólnie to 8+/10. Plus za skakanie w tibii xD

No musiały być elementy takie jak skok czy unik... Przecież nie wezne uderzenia smoka ogonem na klate bo bym poleciał na huhuuuuuu metrów a w tibi tak niema ;p

Nie traktujcie ich jako cos co masz na 2x e vis/flam/mort/frigo/terra tylko jako potwora :) Wcielcie się w niego... Zrozumcie jego siłę.

No! Wreszcie się zacząłeś na forum udzielać ;] Swoją drogą opowiadanko ładne, ale jest parę błędów.

Te błędy rzuciły mi się w oczy najbardziej:
Pozbierałem moje włucznie i rozciąłem swoją machetą ciało smoka
_________________^
Ruszyłem w stronę Krasnoludzkiego alhemika i
_______________________________^
Resztę wymienił Xidos.
Tylko tutaj błędy.
A tak to fajne opowiadanie, mimo, że niby smoka na 2 hity wziąłeś -_^
<w łapę i gardło>.
9/10 :).

Bardzo fajnie zrobione opowiadanie^^ milo sie czytalo i musze powiedzec rob dalej rob xP 10/10 ja na bledy literowe nie patrze dla mnie liczy sie tresci :P

Jeszcze troche bledów, może nie tyle ortograficznych co stylistycznych. No to jedziemy:

Cytuj:

---

Wyruszyłem z miasta bagien zwane Venore.(Całe zdanie napisane niepoprawnie. Może: Wyruszyłem z bagnistego miasta zwanego Venore.) Był piękny bezchmurny dzień, wprost wymarzony do polowania. Słońce lekko grzało w moją (moją, a nie w moją)twarz i ręce. Nie miałem na sobie ciężkich zbroi(nosisz więcej niż jedną zbroję? Jeśli tak to GZ!). W zupełności wystarczyła mi niebieska peleryna oraz przewiewne nogawice, lekkie buty (BOH), królewski hełm oraz tarcze zupełnie lekką zwaną demoniczną. Na plecach miałem kołczan długich na 2 metry dzid. Szedłem powoli, delektując się świeżym powietrzem wdychając je do płuc mocno i wolno wypuszczając. Po którymś razie poczułem zapach siarki. Nie miałem żadnych planów, żadnych taktyk, po prostu szedłem do przodu.
A może...- pomyślał. Może bym wybrał się na smoka.
I tak też zrobiłem. Rozkopałem dziurę leciutką(może starczy tych "leciutkich", "lekkich", itp... saperką i wskoczyłem w dziurę. Wszędzie pełno skorpionów. W kieszeni trzymałem 2 runy na wszelki wypadek. Wzniosłem runę ku słońcu(miałeś szczęście, że w jaskini było drugie słońce. Ciekawe jak się zmieściło pod stropem ale to już pozostawiam naukowcom.), a wszystkie skorpiony otaczające mnie leżały bez ruchu. Ruszyłem do przodu, w głąb jaskini, w której roiło się od skorpionów. Dźgałem każdego przebijając je na wylot. Podpierając się dzidą przystanąłem obok wejścia na niższy poziom. Wsadziłem włócznie (ę!) w dziurę sprawdzając czy ta dziura ma dno. "stuk, stuk" - Ciche stukanie mojej włóczni o podłoże. Ześlizgnąłem się po włóczni jak strażak, gdy dostaje wezwanie.(Bardzo lubię takie dygresje z teraźniejszości) Znowu uniosłem runę ku górze i skorpiony leżały bez ruchu.

---

I dalsza część:

Cytuj:

---

Po przechadzaniu się(Tutaj użylbym zwrotu: "Po przeprawie przez jaskinie..." po jaskiniach wreszczie dostrzegłem znaną mi jaskinię z lawą. Przeszedłem po kamykach przeskakując bulgoczącą lawę. Gdy wreszczcie przeszedłem do końca korytarza(przeszedłem korytarz) w suficie była dziura. Nie pozostało mi nic innego jak wziąć linę i zarzucić na koż(RZ)enie zwisające z sufitu. Wspiąłem się po linie i znów pełno skorpionów wokół mnie, jeden nawet mnie uszczypnął. Uniosłem runę i skorpy(może pancerze) skorpionów znów zaskwierczały. Były dwa rozdroża, w prawo lub przed siebie. Wybrałem drogę w prawo. Dźgałem skorpiony, gdy doszedłem do końca korytarza. Znów korzenie zwisają z sufitu. Zarzuciłem linę i wydostałem się na powietrze, jednak nie pachniało ono tak jak to które zaczerpnąłem w mieście. Zapach był siarczysty, a gorąc jaki buchał z pierwszej pieczary był olbrzymi. Powoli ruszyłem w kierunku pieczary. Gdy byłem już blisko buchnął z niej ogień. O mały włos- Pomyślałem. Rzuciłem włu(Ó)cznie na oślep przed siebie. Wrzask(wrzeszczy to baba jak ją gwałcą...smok ryczy!, przypominający niedźwiedzi, ale znacznie mocniejszy prawie mnie ogłuszył. Z pieczary buchnął ponownie ogień i wyłoniła się sylwetka smoka. Bez zastanowienia rzuciłem włu(Ó)cznie w cielsko bestii trafiając między łuski. Smok wyskoczył w powietrze i po wielkim łuku pikował w moją stronę. Rzuciłem ponownie włócznię, tym razem nie trafiając. Smok leciał z potężną(ogromną, wielką) prędkością na mnie. Wbiegłem do pieczary. Na szczęście była pusta. Za chwile słychać było łoskot ciała opadającego na ziemię i głośne człapanie gadziny w stronę jaskini. Otoczyła mnie fala ognia. Skóra na moich rękach piekła, lecz peleryna była nienaruszona. Magia sprawiała, że ta peleryna była prawie nie zniszczalna(NIE Z PRZYMIOTNIKAMI PISZEMY RAZEM!). Chwyciłem następną włócznie i biegłem w stronę smoka. Z wrzaskiem uderzyłem o skałę. Dopiero po chwili zobaczyłem ogon smoka lecący w moją stronę. Zrobiłem unik i smok rozwalił skałę. Już miał mnie zgnieść łapą kiedy oparłem włócznie(ę) o ziemię. Odskoczyłem, a smok przebił sobie łapę na wylot. Złamał włu(Ó)cznie(ę) i już miał zionąć ogniem kiedy rzuciłem włucznie (to samo co up) prosto w gardło pokraki. Smok dusił się przez chwilę, po czym upadł z głośnym tupotem na bok. Pozbierałem moje włucznie(.................................) i rozciąłem swoją mach(cz)etą ciało smoka. Zebrałem 2 łuski i rozciąłem mu brzuch. Odu(Ó)r był straszny, a w brzuchu było pare złamanych mieczy i jedna tarcza. Na niej wygrawerowany był smok. Zobaczyłem, że jest zsyp do groty, więc zsuno(ą)łem się do groty. Zabiłem następnego smoka i trzy małe. W smoku znalazłem młot, który po przyłożeniu do ognia płonął. Zsunąłem się niżej i zobaczyłem smoka o czerwonym kolorze skóry. Wyszedłem po skałce i wypiłem eliksir mocy. -Exura, exura, Utamo vita- rzekłem słowa mocy, po czym wszedłem do jaskini z powrotem. Ogon uderzył tuż obok mnie. Smok nadął się i dmuchnął ogniem w moją stronę. Skóra zapiekła lecz wypiłem eliksir. Czując wyraźną ulgę dorwałem jedną z dzid i cisnąłem w bestię. Po ciężkiej walce, i stracie wielu eliksirów wróciłem do miasta Venore. Chwaląc się swoimi zdobyczami wyciągnąłem worek z łuskami smoków. Naliczyłem sto piędziesiąt łusek smoków. Czerwonych i zielonych. Udałem się do gór Krasnoludzkich. Ruszyłem w stronę Krasnoludzkiego alchemika i kupiłem parę eliksirów, a następnie do kowala. Dałem mu łuski, a on obiecał za sumę dziesięciu tysięcy złotych monet stworzyć dla mnie zbroję łuskową pogromcy smoków.

---

Lubię RPG ale jak ktoś umie pisać! Błędów od cholery... w kółko powtarzasz wyraz "włócznie". Raz piszesz też przez 'u' a raz przez 'ó'. Wracaj do szkoły zamiast grać w Tibię. Interpunkcji nawet nie zaznaczałem, bo bym tu siedział do rana.

Poprawność językowa: 2/10
Styl: 6.5/10
Fabuła: 7.5/10
Napięcie: 5/10
Opisy: 4/10

Łącznie: 4.5/10

ALBO POPRAWISZ BłęDY ALBO NIE PISZ WIęCEJ!!!!!!!!

opowiadanie ciekawe, tylko w pierwszej czesci za duzo powtorzen 7/10

Pomyśł fajny ale z wykonaniem już gorzej.Ciągłe powturzenia i jeden bład :Zszedłeś do jaskini i podniosłeś runę ku słońcu?Dziwne, od kiedy to w jaskini jest słońce?Dobra chyba że stałes na rope place.
Oólnie to nieżle.Popraw te powtórzenia
Dear
Mokra Susza

Cytuj:

---

Sid'Lary napisał

To moja trzecia historia, która przydażyła się na serwerze Pandoria. Ja jako 38 Królewski Strzelec.

Wyruszyłem z miasta bagien zwane Venore. Był piękny bezchmurny dzień, wprost wymarzony do polowania. Słońce lekko grzało w moją twarz i ręce. Nie miałem na sobie ciężkich zbroi. W zupełności wystarczyła mi niebieska peleryna oraz przewiewne nogawice, lekkie buty (BOH), królewski hełm oraz tarcze zupełnie lekką zwaną demoniczną. Na plecach miałem kołczan długich na 2 metry dzid. Szedłem powoli, delektując się świeżym powietrzem wdychając je do płuc mocno i wolno wypuszczając. Po którymś razie poczułem zapach siarki. Nie miałem żadnych planów, żadnych taktyk, po prostu szedłem do przodu.
A może...- pomyślał. Może bym wybrał się na smoka.
I tak też zrobiłem. Rozkopałem dziurę leciutką saperką i wskoczyłem w dziurę. Wszędzie pełno skorpionów. W kieszeni trzymałem 2 runy na wszelki wypadek. Wzniosłem runę ku słońcu, a wszystkie skorpiony otaczające mnie leżały bez ruchu. Ruszyłem do przodu, w głąb jaskini, w której roiło się od skorpionów. Dźgałem każdego przebijając je na wylot. Podpierając się dzidą przystanąłem obok wejścia na niższy poziom. Wsadziłem włócznie w dziurę sprawdzając czy ta dziura ma dno. "stuk, stuk" - Ciche stukanie mojej włóczni o podłoże. Ześlizgnąłem się po włóczni jak strażak, gdy dostaje wezwanie. Znowu uniosłem runę ku górze i skorpiony leżały bez ruchu.

---

To mnie poraziło, wbijasz do jaskini a potem "wznosisz runę ku słońcu".
Trochę dziwne to że nosisz na plecach kołczan z dzidami na 2 metry, to by raczej przeszkadzało w walce.

to było najgorsze, ale tak to ładnie napisane
8/10

O ja pitole... Ku słońcu znaczy do góry -.-

komu sie chce opisywać 10 hitów w smoka? ... + te co nie trafiłem ;D A tak to w innych grach to był krytyk w gardło ;d


Ktoś tam

To co miał w ręce nieść ludzik aż 38 włuczni? czy włożył na plecy i przed walką zrzucał? ;>

Ktoś up jeszcze

Wiesz, w średniowiczu nosili zbroje np płytową a pod nią kolczugę :)

Przykro mi to mówić, ale jeżeli chcesz aby twoje opowiadania miło się czytało musisz zadbać nie tylko o treść ale także o sposób jej przekazania. Liczne błędy zarówno ortograficzne jak i językowe skutecznie hamują radość z czytania jakiegokolwiek tekstu.

Pare błędów lecz ogólnie dobre innych błędów niż wymienili panowie #up sie nie dopatrzyłem :D <Tak, wcieliłem się w niego>

troche zal .pl :) ja 14 palkiem zabiłem 1 draga na 0 waste ;pwystarczy umieć grac
a ty tu piszesz jak na 38lvlu go zabiłeś :D

#up to nie jest temat od podniecania się jacy my to jesteśmy super. Radzę odwiedzić ci ten twój zal.pl

#topic Za dużo się czepiacie :/ Kirchenos trochę przesadzasz bo opowiadanie prócz tych ortów jest spoko. A zdanie ''Miasto bagien zwane Venore" jest poprawne.

hehe swietne opowiadanie troche humoru ze skakaniem itp xD

Niezbyt mi się podoba...Opowiadanie nudne i masa błędów ;/ Interpunkcja gdzieniegdzie nieistniejąca. 5/10 na zachętę.

opowiadanie w miare wciagajace ale poco robiles te kolory moze chciales jakos zaznaczyc ze to sa jego mysli lub narrator? kupe bledow, i taka ta historia popsolita jak wszystkie lekko.

Ja też gram na pandorii. Niezłe opowiadanie tylko sporo błędów i kilka powtórzeń. Nawet mi się podobało. Możesz pisać dalej. 8/10.

Cytuj:

---

Sid'Lary napisał

A może...- pomyślał. - Może bym wybrał się na smoka.

---

Pierwszy myślnik [po A może...] kończy myśl, więc trzeba ją zacząć znowu/kontynuować dając kolejny myślnik, o czym zapomniałeś.

I w ogóle mi to nie przypadło jakoś do gustu - lekkie buty? Przewiewne nogawice? Tłumacz dokładnie albo to olej zamiast pisać w nawiasach (BOH) bo to tylko psuje efekt. To samo z tym strażakiem nao comento, oraz tekst o 'saperce'. W średniowieczu nie było takiego określenia. Btw skoro jaskinia była z lawą jak do niej wszedłeś, nie poparzyłeś się?

Więcej błędów pamiętam ale nie będę taki ;- d. 5/10 pozdrawiam.

PS. Alchemik, nie kurwa alhemik.

Fajne opowiadanko błędów nie będe już wymieniał, bo zrobili to "koledzy" z pierwszej strony ;p.Ale jeszcze jednego błędu nie poprawiłeś a mianowicie piszę się "eliksir" a nie "elixir" ;]
Daję ci 9,5\10 ; )

ile to juz bylo na tym forum przygód o smokach... a i jeszcze ten tytuł taki lamerski <Łuskowy wróg>
ale przyznam ci ze napracowales sie przy tym wypracowaniu i widac ze nie jest to pisane na odczepne.

Ogólnie nie lubie taki opowiadań, ale to jest bardzo fajne, już lepiej brzmi niż "Podlecialem do niego zajebałem mu z sd on sie uhnoł i ftedy ja ze es de i on uh i mnie jebnol z ułe i ja sie uleczyłem i od wtedy ... bla bla bla " 9/10 :)

Pish fiencej!

extra historia, od razu wiedzalem o co cchodzi z tymi kolorkami ^^ mimo błędów czyta sie super 8/10