Badania meteorów to jedna z dziedzin nauki, w której obserwacje wykonane
przez amatorów dostarczają bezcennych danych naukowych, dzięki którym
astronomowie mogą lepiej zrozumieć naturę i mechanizmy ewolucji strumieni
drobnych ciał w Układzie Słonecznym. Obserwacje meteorów w Polsce od 25
lat koordynowane są przez Pracowanie Komet i Meteorów
Kwadrantydy zwane przez doświadczonych obserwatorów
„zimowymi Perseidami” możemy obserwować od 28 grudnia do 12 stycznia.
Porównywanie tego roju do słynnych Perseidów nie jest wcale na wyrost, ponieważ
Kwadrantydy swą aktywnością- liczbą meteorów bardzo często przewyższają ten
letni rój. Jednak dopiero podczas nocy maksimum - 3/4 stycznia możemy zaobserwować
znaczne ilości meteorów z tego roju, w tym roku spodziewamy się go 4 stycznia o 8:20
czasu polskiego. Standardowa aktywność podczas nocy maksimum kształtuje się
na poziomie (ZHR)- 130. Zatem na obserwacje najlepiej wyjść w drugiej połowie nocki (3/4 stycznia)
Załącznik 276519
fot.1 Meteor z roju Kwadrantydów - Jeff Berkes/NASA/
Radiant Kwadrantydów znajduje się na pograniczu gwiazdozbiorów: Smoka, Herkulesa
i Wolarza. Jego nazwa wywodzi się od nieistniejącego już gwiazdozbioru Kwadrantu
Ściennego (łac. Quadrans Muralis), który decyzją Międzynarodowej Unii Astronomicznej
został usunięty z map nieba. Podczas obserwacji nie należy patrzeć bezpośrednio w
kierunku radiantu, najlepiej wodzić wzrokiem w odległości 40-50 stopni od niego tak,
aby pole widzenia znajdowało się ponad 50 stopni nad horyzontem.
Wraz z nastawaniem nocy radiant wznosi się coraz wyżej nad horyzontem co powoduje iż,
widzimy coraz więcej zjawiskz tego roju. W związku z powyższym najkorzystniejszą porą
do obserwacji jest druga połowa nocy.
Załącznik 276520
rys.1 Radiant Kwadrantydów (miejsce skąd wybiegają meteory)
Przez wiele lat astronomowie mieli problem z ustalenie faktycznego ciała macierzystego tego roju.
„Hasegawa (1979) zasugerował, iż kometą macierzystą jest C/1490Y1, obserwowana w Chinach,
Korei oraz Japonii. Innym ciałem podejrzewanym o wytworzenie strumienia Kwadrantydów była
kometa 96P/Machholz1. Model Gonczi'ego (Gonczi et al. 1992) zakładał, że meteoroidy z tej komety
uciekają zgodnie z kierunkiem orbitalnym i prędkością 10 km/s.
Dnia 6 marca 2003 roku została odkryta planetoida o oznaczeniu 2003 EH1 przez przegląd
Near-Earth Object Survey (LONEOS). Porównanie parametrów orbitalnych QUA i 2003 EH1 wykonał
Jenniskens (2004). Obiekt ten nie jest obecnie aktywną kometą. W pracy Tanigawa et al. (2009)
rozważane są dwa scenariusze dotyczące historii 2003 EH1: w pierwszym jest on wygasłą kometą
C/1490Y1 a w drugim oba ciała powstały z rozpadu/zderzenia, w którym drobiny meteoroidalne
powstałe w ten sposób stworzyły roju Kwadrantydów. Analizowany model rozpadu ma poparcie
w rozkładzie masowym Kwadrantydów wyliczonych przez Jenniskens'a (2004).”1
Zachęcamy do obserwowania meteorów w inne zimowe noce. Również wtedy zobaczymy bardzo wiele
meteorów zarówno sporadycznych jak i tych z mniej znanych rojów.
Obserwacje wizualne meteorów są jednymi z najłatwiejszych obserwacji astronomicznych. Odpowiednio
przeprowadzone mogą mieć wartość naukową. Równie proste jest wykonanie fotografii meteorów. Jeśli
chcesz, aby twoje obserwacje były nie tylko przyjemnością ale stały się też częścią ważnego naukowego
przedsięwzięcia napisz do nas [email protected]_-- lub odwiedź naszą stronę : www.pkim.org
Tekst pochodzi ze strony astro4u.net
Zakładki