Temat: TORG Czytelnia: Co czytasz? Co polecasz? - luźne rozmowy [WAŻNY PIERWSZY POST]

Kontynuacje Glukhovsky napisał w podobnym tonie, jeśli nie spodobała Ci się forma Metro 2033, po kolejnych będziesz miał podobne odczucia.
Mimo wszystko, moim zdaniem, warto przeczytać. Historia jest bardzo ciekawa, a zakończenie trylogii jest... Zaskakujące. :)

A jeśli lubisz klimat mutantów, promieniowania i podobne motywy, zachęcam do przeczytania książek Michała Gołkowskiego i Wiktora Noczkina z serii S.T.A.L.K.E.R.

W pierwszej czesci jest bardzo duzo watkow filozoficzno egzystencjalnych + wg mnie dosc obszerne opisy tuneli, stacji, polaczen i frakcji. Na poczatku mnie meczylo czytanie i dopiero gdzies od polowy gdy sie przyzwyczailem do stylu pisania to mnie wkrecilo bardzo ze od polowy chyba w jeden dzien przeczytalem. W drugiej czesci jest tego zdecydowanie mniej a w trzeciej to juz prawie w ogole nie ma a opisy stacji i tuneli sa splycone bardzo.
Druga i trzecia sie czyta latwo i szybko ale jednak mi bardzo brakowalo tych elementow obecnych w pierwszej czesci.

Jak chcesz akcji wiecej to mozesz tez przeczytac w tym samym uniwersum od Diakova ksiazke. Tam jest duzo akcji przy czym dalej czuc klimat metro

Mnie w 2033 urzekł klimat wszechobecnej tajemnicy; świat odkrywany razem z głównym bohaterem, gdzie wiele rzeczy nie było oczywistych, a niektóre z nich okazywały się zupełnie inne, niż wydawały się na pierwszy rzut oka. Akcja z Burbonem w tunelu, gwiazda na Placu Czerwonym czy filozofowanie dwóch podróżnych, których Artem spotkał na stacji, a którzy popchnęli go do dalszej wędrówki (czy jednak wcale nikogo nie spotkał, tylko nawdychał się gazu? :) w drodze do Polis- tego typu elementy sprawiały, że czytałem tę książkę z zapartym tchem. Zakończenie moim zdaniem było rewelacyjne, mnie zostawiło z poważną refleksją na temat moich wyborów w życiu i do dzisiaj ma na mnie wpływ.
I w Metrze 2034 tego wszystkiego brakuje. Chcę podejść do tej książki jeszcze raz, bo może miałem zbyt wysokie oczekiwania po pierwszej części i przez to przeoczyłem coś wartościowego, ale czytając ją miałem wrażenie, że klimat się ulotnił, refleksji brak, została tylko - nie powiem, całkiem ciekawa - akcja.
Metro 2035 natomiast to już zupełnie inna, bardziej emocjonalna książka, stylem dużo bliższa Future tego samego autora (szczerze polecam). Brak już w niej tego filozofowania, więc powinieneś mieć lżejsze podejście, jeśli Ci nie pasowało. Jest dobra historia, wartka akcja i smutna refleksja na temat naszego gatunku. Przeczytaj (2034 możesz pominąć; wszystko, co trzeba wiedzieć w 2035 jest i tak przypomniane/wyjaśnione), to pogadamy o tym na meetingu ;) @Minsafo ;

Ja cały czas sobie pluję w brodę, że nie przeczytałem Hobbita. Planowałem też wrócić do LOTRa, ale te rozległe opisy mnie rozbrajają i jakoś nie potrafię się zmotywować. Na razie odpoczywam od fantasy (kryminały, thilery, sci-fi), ale w kolejce czeka Hobbit ;).

Obecnie leci Metro 2033. Bardzo dobrze mi się czyta, ale nie wciąga mnie tak, jak chociażby Wiedźmin. Delikatnie się zmuszam, ale tylko, żeby zacząć - po 5 minutach już jestem wkręcony. Bardzo podoba mi się powolny rozwój sytucji i długie opisy emocji Artema.

Hobitta kilka lat temu łyknąłem praktycznie w dwa dni, więc podjarany poleciałem po LOTRa no i cóż... pierwszą część wymęczyłem, kolejne dwie czekają na półce. Niby nie jest źle, w końcu cały świat to czyta, ale jak przez 3 strony czytam o jakimś miejscu, gdzie następnie dosłownie 4 linijkami opisany jest przejazd przez to miejsce głównych bohaterów, to trochę nie dla mnie. Do tego mnóstwo czasu Tolkien poświęca na rzeczy nieistotne dla głównej fabuły. Ja jednak preferuję konkrety, tak jak w hobbicie :)