Temat: [Poradnik] Show must go on, czyli zainstalowałem Debiana i co dalej? - Poradnik

Witam. Ten poradnik stanowi dodatek do poradnika użytkownika -=[MasteR]=-, który dokładnie opisał instalację Debiana z netinstalki. Jak dobrze wiemy, po wykonaniu tych czynności mamy jedynie system, który posiada podstawowe możliwości. Nie możemy odtwarzać plików MP3 (brak odtwarzacza), czy też plików wideo (jak wcześniej ;P), a w końcu, wbrew powszechnie panującej, podsycanej przez FUD użytkowników Windowsa plotce, Linux nie jest multimedialnym systemem, co jest wierutną bzdurą... w tym poradniku napisze dokładnie, jak to jest z systemem paczek debiana, jak ściągać i instalować programy, oraz nauczę Was, jak naprawdę dobrze odtwarzać multimedia – czy to muzykę, czy to filmy. Pokażę także sposoby, które pozwolą Ci na szybszą i bardziej efektywną prace z systemem. A na deser pokaże, jak odpalać pliki *.exe (co prawda nie zawsze, ale warto spróbować) i zainstalować Beryla – chyba najlepiej prezentujący się dodatek graficzny, lepszy od wszystkich Vist czy innych wynalazków jedzących 1000 MB RAMu. Od razu dodam, że punkt 4 i 5 jest dla użytkowników środowiska graficznego KDE.


Spis treści (OMGZOR):

1. apt i aptitude, czyli system pakietów Debiana;
2. sudo – z czym to się je?
3. QT i GTK – co to jest i jakie są różnice?;
4. Muzyka i filmy – czyli instalacja Mplayera (kompilacja) i przegląd odtwarzaczy muzyki;
5. Optymalizacja środowiska graficznego KDE;
6. Identyczny wygląd aplikacji z GNOME na KDE;
7. Wine i Cedega – czyli odpalanie Windowsowych programów na Linuksach (w budowie);
8. Jabber – wolny protokół komunikacji;
9. ViM – potężny edytor tekstowy dla programistów;
10. Praca z dokumentami Micro$oft Office – OpenOffice.org;
11. Podstawy kompilacji na Linuksie;
12. GIMP – edytor graficzny na miarę Adobe Photoshop (prawie) i kolourpaint – odpowiednik Painta dla KDE;
13. Beryl – potężny kombajn graficzny;
14. Dodatki ;)

1. apt i aptitude, czyli system pakietów Debiana:

Jesteś początkującym użytkownikiem Debiana i chcesz pobrać sobie program. Cóż, może to być dla Ciebie trudne, jeżeli byłeś użytkownikiem Winzgrozy i wszystko ściągałeś z Internetu. Sposobów na zainstalowanie oprogramowania w Linuksie jest 3. Pierwszy, to ściągnąć źródła programu i je skompilować, co w systemach opartych na Linuksie jest bardzo łatwe. Drugim sposobem jest użycie skryptu instalacyjnego (którego bardzo mało programów posiada...). A trzeci, ten o którym będziemy mówić to zainstalowanie programu za pomocą Systemu Paczek Debiana (dpkg). Jest to genialne w swojej prostocie – istnieją serwery, zwane repozytoriami, które udostępniają skompilowane przez kogoś i opisane pliki programu, spakowane w jedną paczkę o formacie DEB. Za pomocą odpowiednych narzędzi (o których zaraz napisze) system ściąga nasz program i instaluje pliki w odpowiednie, opisane w paczce miejsca (zazwyczaj konfiguracja wędruje do /etc (globalna), do /home/userzy_na_kompie (lokalna, zazwyczaj w ukrytym folderze, przykładowo Mplayer trzyma swoje pliki konfiguracyjne LOKALNE w /home/user/.mplayer), pliki do /usr/lib, a reszta do /usr/share.). Dodatkowo automatycznie następuje konfiguracja. Żyć, nie umierać ;). Narzędzia nazywają się apt i aptitude, z czego aptitude jest nakładką na apt oferującą większą funkcjonalność. Opisze teraz użycie.


Użycie apt i aptitude:
Jak widzisz, to bardzo proste. Jeżeli lubisz wszystko sobie wyklikać (nie używać konsoli), to istnieje synaptic (dla gnome) i adept (dla KDE), który pozwala zrobić podane operacje poprzez przyjazny interfejs graficzny, a nawet sam aktualizuje repozytoria i przypomina o aktualizacji oprogramowania.

Dodawanie repozytorii:

Jako, że Debian jest systemem, który domyślnie działa tylko i wyłącznie na wolnym oprogramowaniu (licencja GNU GPL. Taki lekki offtop: powoduje to wiele zabawnych sytuacji. Przykladowo nie ma firefoksa dla Debiana. Jest iceweasel, który różni się ikonką. A czemu? Ponieważ, chociaż Mozilla Firefox jest w wolnym oprogramowaniem, logo jest niewolne (więc ikonka też). To skłoniło developerów Debiana do stworzenia własnej wersji Firefoksa. Jest ona tak samo funkcjonalna jak zwykły Firefox, więc problemu nie ma.), czasem jest to uciążliwe. Aby pozbyć się tej uciążliwości, wystarczy zmodyfikować parę repozytorii. To bardzo proste i niestraszne ;)... apt przechowuje swoje repozytoria w pliku tekstowym /etc/apt/sources.list. Jego składnia jest banalna:
Sądze, że nie chcesz się tym bawić. Zapamiętaj jednak, że gałąź to zawsze wersja Twojego Debiana (lenny – testing / etch – stable / sid – experimental) z ewentualnym dodatkiem w postaci /updates (dla repozytorii bezpieczeństwa Debiana). Pamiętaj, żeby po każdej zmianie repozytoriów aktualizować (wiesz, jaką komendą. A jak nie to wróć wyżej...) informacje o pakietach. Foldery to: main, contrib i non-free. main zawiera podstawowe pakiety, contrib zawiera pakiety dodatkowe, a non-free – niewolne oprogramowanie. OK, to teraz dam Wam moje repozytoria, ktore posiadają wszystko, wystarczy zamienić zawartość /etc/apt/sources.list (z poziomu roota):
Ostatnie 3 możesz sobie spokojnie odpuścić. Ostatnie jest od klienta Jabbera Psi-pedrito (którego polecam do Jabbera. Zostaw sobie to repozytorium ;)). Drugie od końca to repozytorium Beryla – jeżeli nie chcesz tego wynalazku wywal. A trzecie od końca, to repozytorium przeglądarki Swiftfox – Firefoksa optymalizowanego pod architekturę sprzętową Twojego komputera (apt-cache search swiftfox wywali całą liste pakietów.). Aha, po aktualizacji informacji wywali błąd o braku klucza publicznego – pobierz pakiet odpowiedzialny za klucz (debian-multimedia-keyring) i znów przeprowadź aktualizację. To wszystko w materii apt i aptitude. Sądzę, że teraz nie będziesz miał żadnych problemów z instalacją swojego oprogramowania ;).

2. sudo – z czym to się je?

sudo to program, który daje bardzo dużą funkcjonalność, jednak za dość dużą cenę – obniżenie bezpieczeństwa systemu. Cóż, sam wybierzesz, czy chcesz używać sudo, to Twój wybór. Ale do rzeczy. sudo to program, dzięki któremu możesz uniknąć żmudnego logowania się na konto roota. Wystarczy, że przed komendą wpiszesz sudo i wpiszesz hasło USERA, a przez następne 5 minut będziesz mógł wykonywać co Ci się żywnie podoba na roocie z poziomu usera (ustawiając przed komendą sudo). Problem to bezpieczeństwo – przy odrobinie szczęścia złośliwy skrypt może uruchomić co chce z poziomu usera... wybór należy do Was.

Jak skonfigurować i używać sudo?:

To bardzo proste. Wystarczy instalacja paczki i edycja pliku konfiguracyjnego:
Edycja pliku konfiguracyjnego:
Otwieramy z poziomu roota plik /etc/sudoers. Na końcu dopisujemy:
Zapisujemy i to wszystko. Sudo jest gotowe do działania!

3. QT i GTK – jakie są różnice?:

Różnice są proste. GTK jest używane przez GNOME, a QT przez KDE. Biblioteka QT jest większa. No i oczywiście, inny jest wygląd. To w zasadzie wszystko, co można w tej materii napisać. Polecam przejrzenie screenów GNOME i KDE i ocenienie, który styl Ci bardziej odpowiada. Potem napiszemy także o instalacji QtCurve, stylu, który pozwoli na identyczny wygląd aplikacji z GNOME w KDE (takich jak na przykład Firefox).

4. Muzyka i filmy - czyli instalacja Mplayera (kompilacja) i przegląd odtwarzaczy muzyki:

Na wstępie – skoro jest przegląd muzycznych odtwarzaczy, czemu nie ma przeglądu odtwarzaczy wideo? Bo tak naprawdę Mplayer jest najlepszy i nie ma konkurencji. Po prostu ;).

Odtwarzacze muzyczne:
Jest ich pełno. My skupimy się na 4 najbardziej popularnych:
Amarok – zdecydowanie najlepszy odtwarzacz (moim zdaniem). Używa biblioteki QT, pozwala na bardzo łatwe i szybkie zarządzanie utworami muzycznymi (sam buduje kolekcje artystów i albumów), ma takie rzeczy jak OSD (wiadomość o aktualnie odtwarzanym utworze), obsługuje dużo modułów dźwiękowych, last.fm i wiele, wiele więcej. Jego możliwości są ogromne – polecam! Dodatkowo, można bardzo łatwo odnosić się do jego zmiennych poprzez serwer DCOP.
http://img255.imageshack.us/img255/4382/mine11bk6.jpg

XMMS – jest to odtwarzacz minimalistyczny. Posiada funkcje podobne do WinAMPa, jego interfejs też jest na WinAMPa stylizowany. Używa GTK. Nie mam screena, ale polecam:
http://www.lynucs.org/?xmms

Audacious – Nie używałem nigdy tego odtwarzacza, więc nie mam nic w tej sprawie do powiedzenia. Ale po screeny odsyłam na:
http://audacious.nenolod.net/Screenshots

MOC – jest to konsolowy odtwarzacz muzyki. Jeżeli chodzi o zjadanie systemowych zasobów to nie ma sobie równych – jest najmniejszy i nie obarczony brzemieniem zbędnego interfejsu ;)...

My zajmiemy się amarokiem. Jego instalacja jest banalna, wystarczy:
To wszystko! Jeżeli masz skonfigurowaną ALSĘ, wybierasz tylko foldery, które mają się znaleźć w kolekcji, i Amarok jest gotowy do grania.


Kompilacja Mplayera:

Teraz zajmiemy się sprawą poważniejszą, bo kompilacją. Niby takie straszne, ale nie takie rzeczy robiliśmy ;). Na początek przełączmy się na roota:
Następnym krokiem byłoby zrobienie sobie „piaskownicy”. Zrobimy ją w katalogu /tmp. Czemu? Bo jak zrestartujemy kompa, to zniknie to, co nam było potrzebne do kompilacji, a po resecie nie potrzebujemy tego:
Przechodzimy do folderu:
Ściągamy źródełka:
I kodeki:
Rozpakowujemy źródełka:
Teraz zainstalujemy niezbędne biblioteki:
I rozpakujemy kodeki...
Stworzymy dla nich domek ;). Katalog /usr/lib/codecs:
I wprowadzamy je tam:
Po czym zmieniamy uprawnienia do ich uruchamiania:
Wchodzimy do katalogu ze źródełkami:
Konfigurujemy:
I mejkujemy!:
Gdy się skończy, instalujemy:
Pozostaje przejść do katalogu ze skórkami MPlayera:
Pobrać fajną:
Rozpakować:
I zrobić symlink:
OK! Pozostaje odpalić naszego MPlayerka:
Powinno się pojawić coś takiego:
Teraz wystarczy tylko dodać czcioneczkę... polecam tahomę:
http://rapidshare.com/files/50228950/tahoma.ttf.html

(Ściągamy i wrzucamy do /usr/local/share/fonts [komenda: mv tahoma.ttf /usr/local/share/fonts])

Robimy to tak:
That's all! Mplayer jest zwarty i gotowy do odtwarzania filmów!


Od razu mówie, że nic innego nie potrzebujecie – ten kombajn odtwarza po prostu WSZYSTKO.

5. Optymalizacja środowiska graficznego KDE:

To są proste kroki, więc opisze je pokrótce. Wchodzimy w Centrum Sterowania:
Składniki KDE -> Menadżer Sesji -> Przy logowaniu: Uruchom pustą sesje
Składniki KDE -> Menadżer Usług -> Odznaczamy Demon Zapisu KDE
Składniki KDE -> Wydajność KDE -> System -> Zaznaczamy „Wyłącz sprawdzanie konfiguracji systemu przy uruchamianiu”
Wygląd i motywy -> Czcionki -> Wymuś DPI czcionek: 96 DPI

To wszystko :).

6. Identyczny wygląd aplikacji z GNOME na KDE:
Napisze teraz tutaj dokładną treść poradnika z linux.rk.edu.pl:
Najpierw instalujemy QtCurve (aptitude install qtcurve):
W Centrum sterowania wybierz w stylach "QtCurve". Dla GTK1 skopiuj /usr/share/themes/QtCurve/gtk/gtkrc do /etc/gtk/gtkrc. Dla GTK2 skopiuj /usr/share/themes/QtCurve/gtk-2.0/gtkrc do /etc/gtk-2.0/gtkrc.
Jedyne co pozostało w przypadku korzystania z KDE to czcionki aplikacji bazujących na GTK. Nie trzeba instalować aplikacji gnoma do ich konfiguracji, wystarczy mniejszy pakiet z XFCE. Są też inne skórki tego typu np. Metatheme czy keramig... poszukaj na kde-look.

Ciąg dalszy: http://forum.tibia.org.pl/showpost.p...55&postcount=4

(21:28:20) (@Killavus) skomentujcie
(21:29:38) (@Killavus) macie
(21:29:39) (@Killavus) pisac
(21:29:53) (@Killavus) "killawuz dobra robota 10/10 pisz wiencej"
Killawuz, dobra robota ;> Poradnik mi sie nie przyda, bo nie bede instalował linuxa, ale coś tam sie natrudziłeś przy tym
niby...
Dobrze opisane poszczególne rzeczy, są screeny, których mogłoby być niby troche więcej, ale te kilka może wystarczyć.
Mogłeś to wszystko posklejać post pod postem
Elfen Lied <333333333

No, no, poradnik fajny ;-) Dzieki niemu wzielem sie za kompilacje mplayera (nie, ze nie umialem - po prostu to mnie zmotywowalo, no i wiedzialem dokladnie co i jak ;)). Ale znalazlem klika bledow (sa to i wkurzajace mnie bledy ortograficznie, jak i bledy nie pozwalajace na sukces) i chcialbym kilka rzeczy skomentowac.

Punkt 1 (ten o apt):

etch = stable, lenny = testing, sid = unstable. Experimental to nieoficjalna galaz debiana i nie ma zadnej nazwy z Toy Story.

Acha to 3cia osoba liczby pojedynczej czasownika achac. Mysle, ze chodzilo ci o aha ;).

Punkt 2 - sudo

Tez mi sie to wydawalo zmudne. Gdzies tak za 4-5 uzyciem przyzwyczailem sie ;]. A co do niebezpieczenstwa sudo (to, ktorym straszylem Killavuha) - da sie przed tym zabezpieczyc. Ale niestety zniknie przez to jedna z zalet sudo. Chodzi o to, aby wylaczyc zapamietywanie hasla (standardowo pamieta 5 minut). Jak to zrobic ? - http://google.pl :P.

Punkt 4 - muzyka i filmy.

Amarok - rowniez polecam, ma wbudowana obsluge last.fm za co go kocham :*. Sam go uzywam ;).

XMMS - moze i fajny, mi do gustu nie przypadl.

Audacious - nie znam, hehe.

Music On Console - POLECAM :)! Fajna rzecz jesli zepsul nam sie x.org, a kochamy muzyke ;). Dla tych, ktorym nie znajduje polecenia moc: uzyjcie polecenia mocp ;]

No wlasnie... Tu juz mamy blad, eheh. Katalog zwie sie MPlayer-1.0rc1, nie Mplayer-1.0rc1. Mala roznica, ale juz blad.

I znowu mala literowka, ale z nia nie skonfigurujemy poprawnie mplayera. --disable-lircc, nie -disable-lircc :).

Punkt 8 - jabber.

Hmm... Bledow jako takich nie znalazlem (bo nie szukalem ;]), ale zastanawiam sie - dlaczego jabber. Wiem, jest to wolny protokol i jest pro i w ogole, ale moze ktos chce po prostu gadu-gadu ? Opisz Kadu (qt) lub GNU Gadu (gtk).

Punkt 10 - openoffice

Tutaj nic nie skomentuje, ale zadam pytanie. Wiecie co zrobic, aby OO wygladal tak samo ladnie jak na windowsie ?

Punkt 12 - gimp/kolourpaint.

Do wspomnienia o kolourpaincie zmusilem go ja :). Czasem gimp wydaje sie zbyt obszerny i ogrom jego funkcji moze po prostu przeszkadzac w pracy. Z pomoca przychodzi kolourpaint, remake dobrze znanego wam MS Painta :). Tylko nie mowcie, ze jest to takie same gowno jak paint - zostalo dodane kilka funkcji, ktorych mi brakowalo w ms paincie. Chodzi mi o chociazby skalowanie (nie, nie zwykle przycinanie obrazu) czy cos wspanialego: plynne skalowanie. Czym to sie rozni ? Ano, na pewno w photoshopie mieliscie z tym problem. Chcieliscie powiekszyc zdjecie, ale jakosc byla mizerna. A kolourpaint potrafi powiekszyc obrazek bez utraty jakosci (albo z minimalna utrata ;]). Poza tym mozemy ustawiac jasnosc, kontrast czy gamme, odwracac kolory, zmiekczac/wyostrzac obraz. Cudo !:) A jak brakuje nam warstw - coz, mamy gimpa :).

Punkt 13 - Beryl

powiem jedno - zasobozerne gowno ;]

edit
@Piterownik

Z czym ty masz tu problem ?

Jesli to nie dziala, pewnie nie masz zainstalowanych sterownikow do karty graficznej. Jak je zainstalowac ? nvidia, ati. Jesli masz jakis blad, to pisz w temacie dotyczacym instalacji debiana, dokladnie tutaj.