Temat: Dyskusja o relacjach damsko-męskich

@Astinus dobrze prawi. Takie zwiazki, gdzie klotnie o byle co sa na porzadku dziennym sa chyba gorsze niz tokstyczne. W sumie to bardziej takie bycie ze soba wynikaloby, ze lubia sie klocic (lol xD), a nie z milosci. Takze albo moze byc z nia i dalej sluchac tego gledzenia, albo rzucic to i miec spokoj kosztem cierpienia przez tydzien, dwa.

Ja miałem podobną sytuację. Nie do aż takiego stopnia zjebaną, ale w tym samym kierunku. I ta moja dziewczyna mną nie dyrygowała. Takie zagrania nie wynikały z tego, że próbowała mnie sobie owinąć wokół palca czy jakiejś innej złej woli. Ona po prostu taka była - nie dostrzegała swoich błędów, więc najczęściej (bo zdarzały się i sytuacje, gdzie miło mnie zaskoczyła) uważała, że to ja powinienem się odezwać pierwszy/przeprosić pierwszy. A że charakterem zbliżona była do mojego - niechętnie chowaliśmy swoją dumę w buty - to grzmiało u nas i huczało tak, że można by ogłuchnąć.

Częste kłótnie są niestety bardzo przykre, bo ten miły, wspaniale spędzony czas przeplata się non-stop takim, który wprowadza człowieka w szał, przyprawia o gorączkę i rozpacz. Ale powiem Wam, że po stokroć wolę kolejny taki związek, niż jego zupełne przeciwieństwo.
Krótko po rozstaniu z tą moją nieszczęsną byłą spróbowałem związać się z dziewczyną spod znaku "do rany przyłóż". Taka, co na wszystko się zgadza, a nawet, jak jej coś nie pasuje, to i tak może być. Nie pokaże swojej złości, żeby nie zaczynać kłótni, a jak coś się stanie, to zagłaszcze na śmierć. Dziewczyna tak słodka, że aż... mdła. Nie idzie wytrzymać z czymś takim! Czułem się w tej znajomośći (bo 1,5 miesiąca ciężko nazwać związkiem), jak pod za grubą, za ciężką kołdrą. Przez moment jest fajnie, ciepło, a po kilku chwilach trzeba zrzucić z siebie to gówno, bo zaczynacie się dusić i gotować jednocześnie...
W życiu nie spotkałem jeszcze tak nijakiej osoby. Nijakie było wszystko: spotkania, rozmowy, seks, czas wspólnie spędzony. Po tym miesiącu z kawałkiem podziękowałem i poszedłem w swoją stronę, bo szybko trafiłby mnie szlag.

Jeśli przyszłoby mi wybierać między takimi dwiema skrajnościami, bez słowa rzuciłbym wszystko i poszedł z pierwszą mimo tego, że poszarpała mi nerwy tak, jak nic innego w życiu.

Nie ma dobra bez zła. :)
Problem raczej polega na tym, że w tym wieku ludzie maja wodę w mózgu i cięzko o postawienie czegoś solidniejszego na nogi.

Jak juz autor problemu napisal, w jego zwiazku nie ma tygodnia a nawet dnia, w ktorym nie klocilby sie ze swoja dziewczyna o byle co. Fakt jak napisales, ze nie ma takiej pary, ktora by sie nie poklocila, no ale jak to by powiedziec w tym przypadku "Co za duzo to nie zdrowo".

Nie miałbym ochoty kłócić się dzień w dzień, szkoda nerwów.

Czytam i czytam i aż nie wierzę :(
Z moim <3 nie pokłóciliśmy się nigdy tak, żeby się do siebie nie odzywać, żeby wchodziła w grę duma czy cokolwiek. Pisałam wcześniej: polecam małe, "fochowate" kłótnie kończące się buziakami. Nawet częste. Powodują brak burz z piorunami :P

Lol, małe fochowate? Chyba żartujesz, jeśli myślisz, że to rozwiąże poważniejsze problemy? ;)

Małe, fochowate zbyt często są denerwujące ;d Ja co prawda związek na odległość ale często się widujemy i przez równe pół roku zero kłótni nawet fochowatych, aż mi się to wydaje dziwne ale nawet jak jesteśmy ze sobą 24h przez ponad tydzień to nie mamy się o co kłócić.

A co, jeśli nie ma poważniejszych? :)


(sam przyznałeś mi rację kilkadziesiąt stron temu XD)

U nas te małe fochowate kłótnię potrafiły się przerodzić w burze z piorunami.
Co do vegety
Było mi to obojętne naprawdę co gdzie jak po co na co wiec nie przeszkadzało mi to że mnie owijała w okół palca. Miałem problemy można tak powiedzieć z samym sobą ( na wszysko wyjebane , brak perspektyw na życie , życie z dnia an dzień, ciągła trawa itp..." Dzięki niej uświadomiłem sobie , że takie życie nie ma sensu i zacząłem je brać w swoje ręce , wróciłem do 2 pasji z czego jedna ejst teraz moim źródłem dochodu i chce sie w tym jeszcze rozwijać na dużo wyższy poziom. Dużo jej zawdzięczam , ale to taki paradoks bo odkąd sie ogarnąłem życiowo to zaczęły się kłótnie na całego bo przecież " loo nie masz dla mnie czasu już"

Wiem ,że ją za bardzo rozpieściłem ze wszystkim;/ smsy na dzień dobry , spotkanie codziennie, dużo nocowania itp To jest fajnę, ale w tedy człowiek nie ma czasu na swoje rzeczy i nie am czasu dla siebie.

Jest pewna roznica w duszeniu problemow w zarodku ( to raczej o to mi chodziło ) a ,,małych fochowatych" kłótniach. Chyba, że to dla Ciebie to samo - to zwracam honor ;d