Wersja do druku
Temat ma trochę wspólnego z relacjami damsko męskimi ale postanowiłem stworzyć nowy, bo jednak nie do końca
Myślicie, że branie ślubu przed 30 to dobra myśl? Jaki waszym zdaniem jest odpowiedni wiek do "ustatkowania się"? Jakie jest wasze podejście do tradycyjnego modelu rodziny?
no ale ślub nic nie znaczy to co za różnica czy się jest przed desert questem czy już się robi banshee questa.
chłopak dziewczyna normalna rodzinaCytuj:
Aureos napisał
http://x3.wykop.pl/cdn/c3201142/comm...4YieEeB9G1.jpg
Dobry wiek to każdy wiek, o ile obie osoby są na tyle odpowiedzialne i zdecydowane na taki krok. Jak nie przeszkadza im w tym praca czy studia/nauka jakąś inna, przez co na początku mieliby mniej czasu na pielęgnowanie związku i dbanie o zdrowy rozwój małżeństwa, to byłoby to bez sensu. Ale tradycyjny model 2+1 ma jak najbardziej sens nawet bez formalizacji.
sam ślub to obojętnie byle ludzie już ogarnięci a to wiadomo zależy od człowieka
ale dziecko to imo dopiero po studiach (jeśli ktoś planuje studiować) bo pracować sobie w tygodniu i zaocznie studiować no to wtedy dziecko ma chujowo bo prawie rodzica nie widuje
jak dla mnie to powinno się nabić trochę ekspa w innych związkach zanim zdecydujemy się na ślub, chociaż jeden jakiś poważny, optymalnie pewnie ze dwa-trzy, obowiązkowo trzeba też ze sobą pomieszkać chociaż kilka miesięcy, i najlepiej jak to wszystko się dzieje kiedy obie strony już mają regularną pracę, wiele można się wtedy dowiedzieć i szanse na to, że ślub nie będzie przypadkowy i nie zakończy się rozwodem znacznie wzrastają
Ja wziąłem ślub w wieku 24 lat i teraz tak z żoną gadamy to moglibyśmy równie dobrze wziąc wcześniej - byśmy wcześniej dostali medal od prezydenta :D
Zależy jaki dochód ma małżonka i czy opłaca się ze względu na ulgi podatkowe itp
o to toCytuj:
udarr napisał
tylko, że takiego ogólno życiowego, wykształcic się/ogarnąć swoj interes, wyszumieć się na wszystkie sposoby(jeżeli ktoś tego potrzebuję), bo branie ślubu na konec licbazy albo dwa lata po to raczej już nie te czasy.
Ustatkowałem się w wieku 25 lat, nikomu nie polecam, chociaż czasem to się widzi dobre aspekty takiej szybkiej decyzji..
Co dla Ciebie oznacza ustatkowanie się? Jeżeli pracuje, studiuję zaocznie i sam płacę sobie za wszystko, to znaczy że jestem ustatkowany?Cytuj:
Koczek napisał
po co w ogole brac slub
Żeby zrobić wesele i mieć prezentyCytuj:
thebattlestar napisał
Pierwsze - co rozumujesz przez ustatkowanie się? Koniec samodoskonalenia czy zajęcia się czymś w takim stopniu, jak to było wcześniej (czyli np. studia czy siedzenie po 12h w pracy, by swoją firmę rozwinąć?), kiedy już mamy z tego odpowiedni profit i możemy się zająć czymś innym czy jako co to rozumujesz? Własne/na kredyt mieszkanie?Cytuj:
Aureos napisał
Wg mnie wiek tu ma mało do rzeczy (byle mieć czas dla siebie, więc raczej okres nauki odpada IMO), bo każdy jest inny. W temacie zostało poruszone zdobycie pierw doświadczenia, to też wszystko zależy od osoby. Są takie, które będzie gryzło - jak by było z inną, a są takie, które będą wdzięczne za to, co mają i nie pomyślą o innym przejściu tej misji "obrączkowanie".
Model rodziny preferowałbym raczej 2+2, pierw finansowo być zabezpieczonym przed 1 dzieckiem, potem nie czekać 10 lat na drugie, by po prostu gówniak nie wychowywał się samotnie (chyba, że któryś z rodziców zamierza poświęcić pracę itd. dla wychowywania go). Obstawiam, że 2-3 letnie przerwy w robieniu dzieci są najlepsze dla nich samych, choć niekoniecznie dla samych rodziców, bo to już nie te same czasy, co kiedyś. Oczywiście 2+1 też może być, jeśli np. nie stać kogoś na drugie, ale na jedno spokojnie może sobie pozwolić, ale raczej osobiście dążyłbym do 2+2 i to bym polecił.
W sumie wszystko się zgadza - czasy inne, nie trzeba już w trakcie ciąży się żenić, jeśli to po prostu nie sprawi potem problemów.Cytuj:
Berry napisał
Inna sprawa, czy ufamy na tyle drugiej połowie i wierzymy w ten związek, że ten ślub jest Nam po prostu niepotrzebny. By potem nie wyszły niespodzianki, podania o alimenty od "przyszłej żony" i odejście do innego (tak, wiem.. i ze ślubem to się często zdarza, ale na pewno rzadziej po ślubie niż bez).
No, to już jest indywidualna sprawa związku, czy są że sobą np już 5 czy 10 lat bez tego i nie potrzebują, bo jest stabilizacja, czy jednak uważają, że sformalizowanie związku zabezpieczy ich przyszłość i niby dzięki temu związek będzie pewniejszy - co moim zdaniem jest głupie, bo w takim razie chyba jednak nie ufają na tyle, by być pewnym.Cytuj:
Gast napisał
fajną masz babeczke mateusz żeń sie nie pierdol
tak ogolnie to mysle ze najpierw trzeba postawic druga edycje open evo, a pozniej juz mozna sie zenic
odpowiedni wiek do ślubu to gdy chcesz się razem rozliczać lub spodziewasz dziecka, w najgorszym wypadku kredyt
niczemu innemu to nie służy i nie ma żadnego znaczenia, w końcu jak ci zależy to ślub to tylko głupi symbol, a jak nie to przecież nie zacznie
IMO bardziej od odpowiedniego wieku istotniejszy jest czas wspólnego życia i mieszkania razem, generalnie chodzi tutaj o doświadczenie jak ktoś wyżej napisał. Mój kuzyn mieszkał razem ze swoją żona kilka lat (od samego początku studiów) i prowadzili razem "wspólny dom", po czym ożenił się z nią w wieku 23 lat, czyli dość młodo i póki co nadal są razem (i nie, nie wpadli czy coś, bo do tej pory już lata po ślubie nie mają dziecka). Mój kolega natomiast był ze swoją dziewczyną razem już szmat czasu (jeszcze od samego początku liceum), był zaręczony i wszyscy mówili jaka to z nich nie jest piękna para, po czym gdy oboje wyprowadzili się na swoje i zaczęli mieszkać ze sobą to rozstali się po kilku miesiącach mieszkania razem. Tylko w takim razie warto sobie postawić pytanie, czy jeśli od lat dana para żyje ze sobą, dzieli się obowiązkami i wspólnie się utrzymuje to w sumie po co ślub w młodym wieku skoro nic zbytnio nie zmieni? Moim zdaniem jak już obrączkować się to dobrze byłoby mieć jakieś stałe i pewne źródło dochodu (to nie jest zależne tylko od wieku, bo mam znajomych co już w wieku 19-20 lat mieli stałą pracę, natomiast mam też znajomych studenciaków kilka lat starszych co nie mają nic) razie zdecydowania się na dziecko + mieć pewność co do dojrzałości drugiej połówki i tego jak będziecie reagować na siebie żyjąc pod jednym dachem (a do tego można mieć pewność tylko i wyłącznie prowadząc wspólne życie jak już pisałem wcześniej) i tyle w temacie
jakk dla mnie slub jak najpozniej. najpierw osiagnac swoje najważniejsze cele(a jesli sa duże to logiczne, ze na ich osiagniecie poswiecimy mase czasu, emocji, wysiłku i pieniedzy wiec na slub nie ma czasu) poeksperymentowac w łóżku(a nie, ze w wieku 40lat, 15lat po slubie najdzie was ochota na gangbang bo nigdy nie probowalscie, a tu zona nie chce i co wtedy??) robic rzeczy na ktore sie ma ochote, a na które w malzenstwie nie bedzie miejsca itp.
no chyba, ze ktos ma podejscie: "mamy 20 kilka lat, kochamy sie i wsumie jest spk to wezmiemy slub i bd ok ;PPPPP" to powodzonka
Mieliśmy oboje po 22 lata, kochaliśmy się i wgl spk - wzięliśmy ślub i bd ok...Cytuj:
Halunek napisał
Miałem chujową pracę, moja żona studiowała i pracowała na pół etatu. Mieliśmy ~2500zł na dwie osoby wynajmując kawalerkę (koszty utrzymania mieszkania to jakieś 1600zł) w Warszawie. Nie mieszkaliśmy ze sobą przed ślubem.
Zaraz kończę 27, mam rocznego syna, wspaniałą żonę i dobrą pracę - jestem MEGA szczęśliwy.
Nie ma dobrego czasu na ślub. Jedni żyją z przypadkowymi panienkami i balują codziennie - takim nawet 40 lat nie pomoże, bo będzie im się wydawało że ślub to łańcuch, a inni zamiast myśleć o panienkach i imprezach rozwijają się zawodowo i rodzinnie - tacy to i w wieku 20 lat sobie poradzą.
A sam fakt ślubu - jeśli nie jesteś wierzący i nie bierzesz kościelnego to po co? Chyba tylko dla zdolności kredytowej i wspólnego pitu ^.^