[C] Sortowanie przez znajdowanie max.

Witam,
potrzebuję przerobić ten kod tak, żeby użyte zostały tylko wskaźniki, a totalnie ich nie ogarniam, a muszę to mieć na jutro jako zadanie domowe.
Czy ktoś mógłbym mi przerobić ten kod tak, żeby zostały użyte w nim wskaźniki? Nie trzeba mi tłumaczyć, bo zacznę się tego uczyć jakoś w weekend, a teraz bym tylko sobie przeanalizował kod.
Z góry dzięki za pomoc!

Kod:

---

#include<stdlib.h>
#include<stdio.h>
#include<time.h>

void wyswietl (int *tab, int n)
{
    int i;
    for(i=0;i<n;i++){
   
    printf("%d", tab[i]);
printf("  ");
 }
    printf("\n");
   
} 



int main()
{
    int tab[10];
    int i,j,n,i_max,max;
   
    int *wsk;
    int *wsk2;
   
  // *wsk=tab[i];
       
       
        srand(time(0));
   
   
   
    for(i=0;i<10;i++)
    tab[i]=rand()%11-5;
   
   
wyswietl(tab,10);
n=10;

  for ( j = n-1; j > 0; j-- ){

    max = tab[0];
    i_max = 0;
    for ( i = 1; i <= j; i++ )
 
      if ( tab[i] < max ){
        max = tab[i];
        i_max = i;
      }
    tab[i_max] = tab[j];
    tab[j] = max;
  }
 
 
          wyswietl(tab,10);
 
    printf("\n");       
    getchar();
    return 0;
       
}

---

Jedyne, co tu widzę do zrobienia to

zamiast

Kod:

---

int tab[10]

---

dać

Kod:

---

int *tab = new int(10);

---

Powyższa zmiana nie wpływa na resztę kodu.
od biedy można skorzystac z tożsamości

Kod:

---

t[i] = (t + i)*

---

jeśli t to tablica.
na końcu programu

Kod:

---

delete[] tab;

---

niby nie trzeba, bo pamieć i tak zostanie zwolniona, ale to dobra praktyka, żeby wyrobić sobie nawyk zwalniania zasobów, gdy nie są potrzebne, nawet, jak system operacyjny zrobi to za nas.

imho nie miał założenia aby ta tablica była dynamiczna. Przecież może sobie spokojnie jeździć wskaźnikiem po tablicy statycznej

@up: Jak widzisz lepszy sposób, żeby spełnić to durne kryterium to proszę, powiedz.
Tablice powinny być alokowane na stercie, więc nawet, jeśli to nie jest wymóg to powinien tak zrobić, bo potem walnie za dużą tablicę, dostanie SIGSEGV i będzie się zastanawiał, gdzie się odwołuje do lewej pamięci a to po prostu przepełnienie stosu... A tak to dostanie std::bad_alloc i wszystko wiadomo.

Cytuj:

---

KishonyOgurek napisał

@up: Jak widzisz lepszy sposób, żeby spełnić to durne kryterium to proszę, powiedz.
Tablice powinny być alokowane na stercie, więc nawet, jeśli to nie jest wymóg to powinien tak zrobić, bo potem walnie za dużą tablicę, dostanie SIGSEGV i będzie się zastanawiał, gdzie się odwołuje do lewej pamięci a to po prostu przepełnienie stosu... A tak to dostanie std::bad_alloc i wszystko wiadomo.

---

Dzisiaj zapytałem gościa o ten twój sposób, to powiedział, że to jest sposób z c++.

Cytuj:

---

KishonyOgurek napisał

Tablice powinny być alokowane na stercie

---

Udowodnij.

@OP ma rację, nie zauważyłem, że to C, a nie C++. w takim razie zamiast

Kod:

---

new int[10]

---

wrzuć

Kod:

---

malloc(10 * sizeof(int))

---

.
Wyjątku nie dostaniesz, bo to nie C++, ale jak się alokacja nie powiedzie to malloc poda NULL zamiast adresu do pamięci. Wtedy wiesz, ze to akurat tu sie nie powiodło, a nie gdzieś indziej.
@up
-stos ma znacznie bardziej ograniczony rozmiar
-w razie błędu wiesz, gdzie coś nawala
-alokowanie rzeczy na stosie pozwala na dużo dokładniejsze sprecyzowanie, co ma się z tą pamięcią stać
wpisz sobie stack vs heap w wyszukiwarke jak ci jeszcze malo

Cytuj:

---

KishonyOgurek napisał

@up
-stos ma znacznie bardziej ograniczony rozmiar
-w razie błędu wiesz, gdzie coś nawala
-alokowanie rzeczy na stosie pozwala na dużo dokładniejsze sprecyzowanie, co ma się z tą pamięcią stać
wpisz sobie stack vs heap w wyszukiwarke jak ci jeszcze malo

---

Nie pisz mi czym rozni sie stos od sterty, tylko dlaczego tablice powinny byc alokowane na stercie. Anyway:
"stos ma znacznie bardziej ograniczony rozmiar" - w przypadku tablicy intów, to nie ma znaczenia. Ponadto, rozmiar stosu zalezy od implementacji, moze byc 512kb, moze byc 200MB.
"w razie błędu wiesz, gdzie coś nawala" - mowisz o badallocu przy alokowaniu pamieci? i alokowania na stosie i na stercie sa operacjami atomowami, wiec i tak bedziesz wiedzial gdzie 'cos nawala'.
"alokowanie rzeczy na stosie pozwala na dużo dokładniejsze sprecyzowanie, co ma się z tą pamięcią stać" - chyba chodzilo Ci o sterte. o ile w przypadku "Hello World" jest ok, o tyle w aplikacjach duzego kalibru na stos odklada sie tylko, gdy to jest wymagane.

Odnosnie porady o "wpisz sobie stack vs heap w wyszukiwarke", dzieki ale nie skorzystam.

ja pierdole, panowie :P takie dyskusje pod tematem tak trywialnym zadaniem :P
Ja jestem przeciwny ładowaniu wszystkiego na stercie przy tak mało zaawansowanym poziomie programowania. Potem zapomni gdzieś zwolnić pamięci i mu się cuda wiańki będą działy w programie

A wie ktoś jak przerobić ten kod na tablicę dwuwymiarową?
(bez wskaźników, tylko ten kod co w temacie ma być tablica dwuwymiarowa). Coś tam kombinuję, ale kompilator mi błędy wywala i nie ogarniam co się dzieję.

/edit
mam coś takiego, ale program mi nie chce sortować tych zrandomowanych cyfr. ustawiają się losowo.

Kod:

---

#include<stdlib.h>
#include<stdio.h>
#include<time.h>

void wyswietl (int tab[][10], int n)
{
    int i,j;
    for(i=0;i<n;i++){
   
        for(j=0;j<n;j++)
   
    printf("%d ",tab[i][j]);

 
    printf("\n");}
   
} 



int main()
{
    int tab[10][10];
    int i,j,n,i_max,max;
   
 
       
        srand(time(0));
   
   
   
    for(i=0;i<10;i++)
    for(j=0;j<10;j++)
    tab[i][j]=rand()%11-5;
   
   
wyswietl(tab, 10);
n=10;
int k;
  for ( k = n-1; k > 0; k-- ){

    max = tab[0][0];
    i_max = 0;
    for ( i = 1; i <= k; i++ )
  for ( j = 1; j <= k; j++ )
      if ( tab[i][j] < max ){
        max = tab[i][j];
        i_max = j;
      }
    tab[i][i_max] = tab[i][k];
    tab[i][k] = max;
  }
 
 
          wyswietl(tab, 10);
 
    printf("\n");       
    getchar();
    return 0;
       
}

---