Chłopi - prawdziwa historia analizy życiowej ludzi pochodzenia chłopskiego.

Na początek temat na jaki miała być praca:
Załącznik 298559
Załącznik 298560
A tutaj moja praca:

Moje wypracowanie pragnę zacząć od parafrazy słów Jana Twardowskiego „Śpieszmy się czytać Chłopów, tak szybko odchodzą”. Dzięki Ministerstwu Edukacji Narodowej, „Chłopi” znikną na szczęście z kanonu lektur licealnych. Jestem przekonany, że większość rówieśników wolałaby pisać wypracowania na jakikolwiek inny temat, lecz prawo jest prawem, a regulamin jest regulaminem. Jak sama nazwa wskazuje chłopi to zbiorowość. Na wsi nie ma miejsca na indywidualizm.

Fragment 1
Niejednokrotnie krowa na wsi oznaczała bogactwo. Granula, bo tak miała na imię ulubienica wszystkich, zapadła na ciężką chorobę. Granula jest jedyną pozytywną i chaotycznie dobrą postacią w „Chłopach”, dlatego jej śmierć jest momentem kulminacyjnym i od tamtej chwili każdy wie, że nie będzie szczęśliwego zakończenia.
Oczywiście jak wszyscy wiemy kobiety zawsze pierwsze wszystkiego się dowiadują i zawsze podróżują stadami (stadne wyprawy do toalet nadal trapią filozofów). Tym razem przy łożu śmierci Granuli kobiety zebrały się niczym niewiasty po zmartwychwstaniu Jezusa. Odprawiały różne gusła, żałosne zabiegi lekarskie, które bardziej szkodziły, niż pomogły. Wtedy jedna racjonalnie myśląca kobieta zaproponowała pomoc znawcy wszechchorób w Lipcach – Ambrożego. Niestety było już za późno. Zbiorowość kobiet ze wsi okazała się tym razem zabójcza. W prawie nazywa się to nieumyślnym spowodowaniem śmierci.

Fragment 2
Jewka jest ofiarą zbiorowej ślepej nienawiści społeczeństwa Lipiec. Była służącego Boryny. Pomimo niskiej pozycji Jewka miała coś, czego inni nie mieli. Miała marzenie, marzenie o lepszym życiu. Ciąża sprawiła, że droga do marzeń stała się bardziej wyboista, lecz Jewka nie poddała się, i postanowiła walczyć jak Machiavelli nakazuje, niczym lew i lis. Zagrała va bank na rozprawie o uznanie dziecka przez Borynę. Boryna jak wszyscy wiemy jest ucieleśnieniem szowinistycznego, bezczelnego samca. Wykorzystał swoją pozycję we wsi i stosunek zależności, by zniszczyć public relations Jewki.
Fragment 3
W kościele trzeba śpiewać, głośno i wyraźnie. Im dalej na wschód, tym lepsi śpiewacy. Śpiew w kościele pełni ważną funkcję. Teoretycznie ma to być hymn, podziękowanie dla Boga, a praktycznie każdy lubi sobie pośpiewać i nie zostać zbesztanym za to, że fałszuje. Piosenki religijne są prymitywnie proste i często z dodatkiem melodii starych organów, nawet upośledzeni łapią rytm. Oczywiście im więcej ludzi śpiewa tym mniej szans na rozpoznanie kto fałszuje. Więc gdy ktoś chce sobie pośpiewać ( a fałszuje), to bierze ze sobą całą rodzinę na mały koncert na plebanii. W Lipcach wszyscy mają swoich idoli i wzory do naśladowania. W ich świętym miejscu zgromadzeń, wiszą plakaty ich bohaterów ulicy – McBoga i czarnej Queen Marry latify. Zbiorowość ma charakter mistyczno-rozrywkowy.

Fragment 4
Delegacja Boryny przybyła do najmądrzejszej kobiety we wsi, do Dominikowej. Owa sędziwa dama obawiała się, że kandydat będzie zbyt stary, dla jej młodej i pięknej Jagny. Pani Dominikowa lubi mówić antycznymi zagadkami typu Staryście kej świat. Wielu podaje ją za aktorkę pierwszego języka międzynarodowego np. a pstro wama jeszcze we łbie, to mieszanka języka włoskiego, japońskiego i słowiańskiego, co udowadnia, że pani Dominikowa jest doprawdy bardzo mądra. Podczas negocjacji była stanowcza i przyjęła taktykę obrony klejnotów królewskich, czyli Jagny. Niestety w delegacji znalazł się jeden chłop, który po mistrzowsku opanował erystykę, biorąc nauki na Wall Street. Pani Dominikowa miała pecha, bo przyjmując gości, zagapiła się i usiadła na swój nowy IPhone 5, przez co nie mogła sprawdzić wahań na giełdzie, a Jambroży od razu okrutnie wykorzystał jej wątpliwości, uciskając Borynę niczym lokatę w Amber Gold. Podczas tego zajścia towarzyszy mała zbiorowość.

Fragment 5
Wesele w Chłopach nie różni się bardzo od współczesnego wesela. Zawsze najlepiej bawią się dziady. Ta szowinistyczna świnia, ten bolszewik zapluty Boryna, bawił się jak nigdy. Jego taniec jest połączeniem huraganu Katriny, z jazdą trabantem na dwóch kołach w zakręcie. Biedna Jagna musiała się czuć jak w diabelskim młynie i to cud, że nie miała torsji. I tak tańczyli na parkiecie, bo muzyka fajna, a inni patrzeć musieli. Gdy alkohol uderzył do głów, nikt już nie chciał grać fair. Tańczyli wszyscy. Sto tysięcy serc biło w jednej chacie, na jednym parkiecie. Był to najpiękniejszy widok, który Reymont widział, i który musiał opisać, bo przy czym mieliby się nudzić uczniowie. Następnie Boryna widząc, że jego szalony drift po deskach zmęczył Jagnę, odprowadził ją do komory. Do jakiej? Nie wiemy. Ale jest to wyraźna sugestia autora, że Jagna jest żydówką, a Boryna jako czysty Aryjczyk nie może mieszać krwi.

Chłopi, jako lektura szkolna daje dużo do myślenia. Zagłębiając się w fantastyczny świat, jaki stworzył dla nas Reymont, możemy na chwilę zapomnieć o szarej rzeczywistości w jakiej żyjemy. Postaci są barwne, dzielnie stawiające czoło wyzwaniom i niebezpieczeństwom, nie załamują się, gdy los się od nich odwraca. Dlaczego? Bo są razem. Stara mądrość ludowa mówi w kupie siła i mieszkańcy Lipiec, kupą się trzymali, przez co przeżyli. Przeżyli wszystkie potworności jakie zgotował im los i inni ludzie. Oczywiście mieli chwile słabości i zwątpienia, ale zawsze widzieli światełko na końcu tunelu. Zbiorowość musimy rozumieć jako jedność, ponieważ każdy z bohaterów w nas mieszka. Każdy ma w sobie trochę Macieja Boryny, trochę Jagny, trochę Jambrożego i nigdy się ich nie pozbędzie. Dlaczego? Bo to właśnie polskość. To my, to Orzeł Biały, to nieudane powstania, to skrobanie ziemniaków i Chłopi, Chłopi Reymonta.

- Inspiracją dla mnie, do spojrzenia na problem zbiorowości z innej perspektywy, jest twórczość Doroty Masłowskiej. Jak wszyscy wiemy, gdy była w liceum, zawsze potrafiła znaleźć ciekawsze wątki poza ramami, kulisami. Wszyscy mówili, że do niczego w życiu nie dojdzie, a została sławną pisarką. Ludzie się mylą.