20 zasad pisania powieści detektywistycznych wg Van Dine’a
Dwadzieścia zasad to właściwie esej, który ukazał się w 1928 roku w czasopiśmie American Magazine. Jest to zbiór porad przeznaczonych dla potencjalnego autora powieści detektywistycznych, poprzedzony krótkim wstępem. Van Dine stwierdza w nim, że powieść detektywistyczna jest rodzajem zabawy intelektualnej, a jej pisanie rządzi się ściśle określonymi zasadami - autor formułuje ich dwadzieścia. Jego tekst to jednak coś więcej niż szereg konkretnych wskazówek: Van Dine tworzy swoistą filozofię powieści detektywistycznej, podnosząc ją do rangi odrębnej sztuki. Podstawowym założeniem tej sztuki jest skonstruowanie zagadki-gry, w której obydwaj gracze, autor i czytelnik, będą mieć równe szanse. Zagadka powinna być przy tym „elegancka”, co oznacza, że autor musi unikać nadużywanych przez innych motywów i sztuczek.
Oto skrótowe przedstawienie wszystkich zasad Van Dine’a:
Czytelnik i detektyw muszą mieć równe szanse przy rozwiązywaniu zagadki.
Wszystkie wskazówki należy wprowadzić i opisać w przystępny sposób.
1.Nie wolno stosować wobec czytelnika zwodniczych sztuczek, ponieważ umniejszają one jego szanse na rozwiązanie zagadki.
2.Wątek miłosny należy całkowicie wykluczyć.
3.Ani detektyw, ani żaden prowadzący sprawę policjant nie powinien okazać się winowajcą.
4.Winowajca musi być wykryty metodą wnioskowania logicznego (a nie np. za sprawą przypadku lub niespodziewanego przyznania się do winy).
5.Główną postacią powieści detektywistycznej jest detektyw, a jego zadanie to zbieranie wskazówek, które w końcu doprowadzą do przestępcy.
6.Przestępstwem w powieści detektywistycznej powinno być morderstwo.
7.Zagadka w powieści powinna być rozwiązana w sposób zgodny z prawami natury.
8.Detektyw powinien być tylko jeden; wprowadzenie większej liczby detektywów doprowadzi do rozproszenia uwagi czytelnika i umniejszy jego szanse rozwiązania zagadki.
9.Winowajcą musi się okazać osoba odgrywającą mniej lub bardziej istotną rolę w powieści.
10.Nie powinien nim być służący.
11.Winowajca powinien być tylko jeden.
12.Morderca nie powinien uciekać się do pomocy żadnego tajnego stowarzyszenia ani mafii.
13.Zagadka musi być tak skonstruowana, aby czytelnik po przeczytaniu książki stwierdził, że rozwiązanie było w zasięgu jego ręki i doszedłby do niego, gdyby był równie sprytny jak detektyw.
14.W powieści detektywistycznej nie powinno być długich fragmentów z opisami, drobiazgowej analizy postaci i prób wprowadzania nastrojowości - hamują bowiem akcję i wprowadzają sprawy nieistotne z punktu widzenia głównego celu (jest nim postawienie problemu, przeanalizowanie go i zakończenie udanym wnioskiem).
15.Mordercą nie powinien być przestępca zawodowy.
16.Morderstwo winno być zaplanowane, nie może okazać się wypadkiem ani samobójstwem.
17.Motywy morderstwa powinny być natury osobistej, a nie np. politycznej, ponieważ powieść detektywistyczna winna odzwierciedlać codzienne doświadczenia czytelnika.
18.Każdy szanujący się pisarz powinien unikać sztuczek takich jak:
-ustalenie tożsamości mordercy przez porównanie niedopałka papierosa pozostawionego na miejscu przestępstwa z marką paloną przez podejrzanego
-upozorowany seans spirytystyczny mający na celu takie wystraszenie mordercy, żeby sam się zdradził
-sfałszowane odciski palców
-alibi zapewnione przez manekina lub kukłę
-pies, który nie szczeka, dzięki czemu okazuje się, że intruz był osobą znajomą
-końcowe przypisanie winy za przestępstwo bliźniakowi lub krewnemu wyglądającemu dokładnie tak samo jak podejrzany, ale będącemu niewinną osobą
-zastrzyk i środek nasenny
-popełnienie morderstwa w zamkniętym pomieszczeniu po faktycznym wejściu policji
-szyfr lub litera kodu niewyjaśnione w toku śledztwa
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2. oj tam, oj taaam ;d widać, że fazet wymyślił ^^
6. ciekawe czy w dzisiejszych czasach nadal by tak uważał, można kombinować z czymś więcej w końcu xd
11. a to dziwne, nie znałam tej reguły, najczęściej spotykam się ze dwoma winowajcami
Ogólnie to bardzo mądre rady
